Fokke van der Heide, in broer fan Japik v/d. Heide, dy't op 'Poelzicht' wennet, hie us in kear de lânnen yn west to houtsykjen. Ynienen, sei er, stie der in hiele greate forskining foar him. 't Wie in reus. Hy hie dy reus sjoen yn in stik lân tsjin it café yn Grinzer Pein oer, dêr't nou Lagewar wennet.
nl.verhalenbank.16119
Jan Hepkes wie ris by in boer oan 't meanen. Doe hearde hy ynienen: klink. Doe hied er de kop fan 't harspit ôfmeand.
nl.verhalenbank.28187
Sterke Hearke mat ek o sa sterk west ha, mar dêr wyt ik gjin forhael fan.
nl.verhalenbank.27997
Oude Sweitse die reed met de honnekarre. 't Is al heel lang leden, wel tachtig joar. Hy fertelde: ik was us op in ploats, doe bleven de honnen stoan. Ik kon niet ferder. De duvel keerde me.
"Wat duvel, silstû mij hier keren?" sei ik.
Doar ging ik weer heen.
nl.verhalenbank.24403
Syn broer kom dêr op in moarntiid lâns yn 'e winter. 't Wie op 'e ein fan 'e Julianabuert. Doe kom datselde pleachbeest der wer oan. Doe hat it in hiel ein mei syn broer oproan.
nl.verhalenbank.23468
Albert Gjaltema fan Gr. Pein hie in wikseldaelder, seinen se. Dy hie altyd wol sinten.
nl.verhalenbank.31928
Yn Faen hat in boer wenne, dat wie in freeslik rare keardel. Dy hiet fan Metske. Jouns kommen de doarren by him op slot, mar moarns stienen se wer iepen.
nl.verhalenbank.23469
Ik haw wol ris heard, dat hjir in man wenne hat, dy't soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte koe.
nl.verhalenbank.26013
Us heit is Ritske Bekkema. Hy wennet oan 'e Bethlehemsreed yn 'e Boelensloane. Hy hie op in joun fuort west. Doe kom der hwat út in sleat wei en dat kearde him.
Datselde is greate Jasper ek alris oerkom.
nl.verhalenbank.25924
Jan Wouda wie us op in kear to riden op redens. Hy kom fan Ljouwert. Hy woe oer de Burgermar nei hûs ta.
Doe't er sahwat op healwei wie, ried er in mantsje foarby. Doe kom er oan yn Eastemar. Doe tocht er: "Wy rêste even. Ik keapje in slokje."
Dêr hied er syn twade slokje op - hy soe wer fuort - doe kom dat mantsje der yn, dat er foarby riden wie.
't...
nl.verhalenbank.26035
Alde Minse Griper koe soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte.
nl.verhalenbank.25931
Jan Hepkes koe mear as in oar. Hy koe om 'e bocht sjitte.
nl.verhalenbank.23460
Yn Hoarnstersweach wenne in keardel, dy wie ôfgryslike sterk. Dy die like folle as acht oaren meielkoar, dat liich ik net. Hy hie read hier, it wie in grouwe keardel en goed oan 'e lingte. As wy graefwurk dienen, dan reinde it spitten mei him.
nl.verhalenbank.24124
Hy hat ek us in kear de kop fan 't harspit ôfmeand.
Hy hie 't noait fornom.
Ûnder 't meanen soed er harje. Hy soe 't harspit krije en doe seach er dat de kop der ôfslein wie mei de seine.
nl.verhalenbank.23461
Hy koe ek omraek fiskje. En 't wienen kanjers dy't er fangde. Hy smiet de line oer de bealch en sa sleepte er de fisk der út.
nl.verhalenbank.23462
Douwe Stavasius was met de helm geboren.
nl.verhalenbank.24396
Olle Jelle fan 'e Bosweg zag voor lange tijd in hele rige lichtsjes aankoomn. 't Was bij oavend. Loater is doar de tram gekomen.
Hy het dat fan te foren sien.
nl.verhalenbank.27326
Der wie ien dy fytste fan Zevenhuzen nei Allardseech.
Doe kom der ien njonken him mei in knollepoat. Dy roan, mar koe him byhâlde, wol twa k.m. lang.
De man sei: navend.
Mar dy mei de knollepoat sei neat werom.
"Hwat rinne jo hurd", sei de man.
De oare sei wer neat werom.
De man koe sa hurd net ride. Dy oare hobbele mar njonken him fierder. Flak by...
nl.verhalenbank.25720
Imke de Jong kom faek yn 'e herbergen. Hy koe bûksprekke. Dan siet er ûnder op in stoel en praette wylst mei ien op 'e souder.
nl.verhalenbank.24164
Doe't Inke noch frijgesel was, sat ie faek in de kroech. Dan ging 't altyd op in fechten. Dan boeide Inke him spiernoakend út en dan sei er: "Sieso. Wie nou wat wil, hij komt moar op. Myn kleern wil 'k niet fersneden hebbn, moar stiek mij dan moar in de bealch."
nl.verhalenbank.25858
