Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Icelandic Keywords
There are no Icelandic Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search















Leaflet | © OpenStreetMap contributors, Points © 2019 LINZ
Guon lieten mei skoppenboer in flesse drank komme. Dat wienen duvelskunsten. Der gong in lege flesse fuort en der kaem in folle flesse werom. Deselde dy't de lege flesse mei de kaert der oan weiset hie mocht de folle flesse net oannimme; dat moest ien fan 'e oaren dwaen. Waerd dat net dien, dan gong it raer mei deselde dy't de lege flesse oerjown hie. It...
Kollumerzwaag
Wie der in bern bitsjoend, dan gongen se nei Wopke duvelbanner ta, dy't in drankje rémakke.
Se moesten de krânsen út it kessen nimme en dy forbrânne. It gebeurde wol gauris dat se dan meiiens mar it hiele bêd forbrânden. Alles moest dan ticht wêze, der mochten gjin iepeningen yn it hûs wêze. Se tochten dan dat se de kweade geasten forbrânden.
Kollumerzwaag
Stammerige Harm hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel. Se seinen, dat er ryk wie. As er hwat kochte foar in goune, gong dy altyd wer nei him ta. In dûbeltsje of in kwartsje net. Dy koenen jy gerust fan him oannimme, mar noait in goune, hwant dy wienen je even letter wer kwyt.
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid. Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide. De minsken wienen allegearre earm. Foar stammerige Harm wienen...
Kollumerzwaag
Der binne minsken, dy stjûre Skoppenboer fuort en dan krije se in flesfol jenever werom. It gebeurt meastal yn kroegen.
Kollumerzwaag
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden. Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
In kat mei in lange sturt, dat wie yn de regel in tsjoenster. As katten hâldden de tsjoensters wol forgaderingen. Dêr psalmsongen se dan by.
Kollumerzwaag
Woe men tsjoensters keare, dan die men duveldrek ûnder 'e drompel. De toffels of skuon sette men mei de hakken nei 't bêd ta.
Krijt men kofje by in tsjoenster, dan mat men der om tinke en jit earst hwat út it kopke wei. Dan kin men de kofje fierder gerust opdrinke. Dan komt der jin neat mear fan oer.
Jo matte noait Jan en alleman by 't fé litte, binammen net by fette keallen. Der binne guon, as dy se oer de rêch strike, dan wol 't net mear mei 't fé. Sokken ha de kweade hân. Dêr mat men altyd foar oppasse. Ik bin der wol foar warskôge. Ek net by bargen litte. Sokken ha konneksjes mei de duvel.
Kollumerzwaag
Yn Dokkum wie in húshâlding, dêr gong de frou fan út te werken. Dan paste de beppe op 'e bern. Ze hadden twee jonkjes, die werden beide bitsjoend en gingen dea. Doe kregen se weer in jonkje. De man syn moeke was de tsjoenster, die altyd op 'e jonkjes paste. Dêr hienen sij geen erge yn. Doe waar daar een buurfrou: "Mag ik vandaag op 't berntsje passe?" Nou...
It gebeurde ris dat der in bern van my bitsjoend rekke. Doe wenne ik hjir al. Doe ik nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke joech my in fleske mei guod. 'k Moest der goed op passe dat it fleske net stikken rekke, sei er, hwant dat koe gebeure. As it iene of oare my tsjin 'e jas oan stompte dan gong 't fleske stikken. Healwei de Swâdde yn Twizelerheide moest ik...
Kollumerzwaag
Ik hew in friendin had, die haar beppe kon 't ook, seiden se. Ik hew nooit bij dat minske west, want ik was fuurbang der feur.
Die vriendin fan my is helemaal útsukkeld.
Haar eigen beppe had it daan.
Kollumerzwaag
Ik staan een heel bult mensen niet. Je kunt 't aan de ogen wel sien of se tsjoenen kennen.
In Dokkum het in dokter woond, die had een kiend, dat was ziek. Hy gaf it kiend gud, maar hij kon 't niet genezen. Doe ging hy naar Joost Wiersma to Eestrum. Hy ging der yn 'e nacht heen, hij wou 't niet foor anderen weten. Joost het it kiend genezen.
Fedde de Vries, de krudedokter fan Sandbulten, die had een tantesegger, die had een kleine pop, die was niet goed. En doe ging se daar met naar Fedde. Fedde sei: "Hest al in dat kussen sien?" Doe dat kussen open en doe kwam daar een krans út. Een frou, hier dichtbij, het 't daan. Maar se wouden er geen ruchtberheid fan hè. Fedde het haar gud geven en 't...
Se kennen ook bomen siek maken. So'n boom begint dan te kwinen en gaat op 't laatst dood.
Wij hadden buren, dat waren Douwe en Baeije, hier in Kollumerzwaag. Die hadden een boerespultsje en doe souden die naar de merk de andere daags. Daar kwamen een paar mannen bij haar om naar 't vee te sien. En ja, sij hè daar wat omawweseard. En de andere morgens hoefden de dieren niet naar de merk. Ze waren zo ziek als 't maar kon. Ze leiden tegen de stal...
Kollumerzwaag
By 't spoar woonde in frou, dy kon haar feranderen in een hond. Se kwam door 't sleutelgat in hûs. Douwe Baeije had een suster, die was in ferkeerde handen. As dy frou by 't spoar op bed lag, dan was de siel der út. It lichum lag, maar de geest was weg. Douwe Baeije har zuster is storven. Dy het se doodtsjoend. De buren van de lu die 't famke ferloren...
Kollumerzwaag