Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Icelandic Keywords

There are no Icelandic Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
25
Leaflet | © OpenStreetMap contributors, Points © 2019 LINZ
25 datasets found
Dutch Keywords: sterven Place of Narration: Kollumerzwaag
Soms dwaelden der minsken op 'e paden om dy't al stoarn wienen. Dy hienen hwat útheefd en koenen de rêst net fine. Of se hienen noch in bigearte, dy't earst yn forfulling gean moest. Ek guon dy't formoarde wienen dwelmen nachts om. Yn Kollumersweach wie in wiif stoarn, dy har man hie har min bihandele. Nei har dea kaem se hyltyd wer by dy man. Soms roun...
Yn 'e Westerein wenne in âlde hynstekoopman. It wie bikend dat hy de hynders o sa min bihandele. De dieren krigen hast neat to fretten en kamen heal fan 'e honger om. En hy bihandele se och sa wreed. Letter kamen dy hynders, doe't se dea wienen, yn 'e nacht by him oan hûs. Dan rinkelen se oan 'e ring fan 'e doar en dan hearde dy hynstekoopman de hoeven...
Men mat net hwat op snein naeije. Hat men it op it stjerbêd oan, dan kin men net stjerre.
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden. Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
As eksters om 't hûs hinne skatteren brochten se in biricht. Dan gebeurde dêr gau hwat. 't Hoefde gjin sterfgefal to wêzen. Foel 't gewicht fan 'e Fryske klok del, dan kaem der ek in deaden yn 'e famylje. As de klok klepte tidens it lieden mei in bigraffenis, dan wie der gau wer in bigraffenis. Tikken der wylde horloazjes achter 't bihang, dan bitsjutte...
Spûkgûlde in houn, dan seinen se, dat der mei gauwens ien dea gong.
Frijmitselers binne ek kûgelfrij. Dy ha noait gjin forlet fan jild. Sy ha in wikseldaelder. Dêrfoar binne se oan 'e duvel forkocht. Oan in tiid ta, dan hellet de duvel har. Dy't dêr by wol wurdt blyndoeke yn in keamer litten. Om 'e sawn jier moat der ien dea. Dêr wurdt om lotte. Dy't ienkear frijmitseler is, kin der net wer by wei. It kontrakt mat er mei...
Guon koenen mei bihelp fan in spylkaert - skoppenboer - in flesse jenever komme litte. Deselde dy't de kaert forstjûrde moest oppasse dat in oarenien gau de flesse oankrige. Gebeurde dat net gau genôch, dan gong er om in luchje. Hy mei him sels net gripe.
As jo yn 'e nacht fan fisk drome, dan stjert der mei koarten ien yn 'e húshâlding. Droomt men it yn 'e neinacht dan duorret it noch in lang skoft. Droomt men it yn 'e foarnacht, dan gebeurt it al gau.
Myn omke hie in foardochter. Dat wie Romkje. Dy moest nachts alles sjen. Dy wie mei de helm geboaren. Nachts gong se der op út. Sy wist altyd hwa't der stjerre soenen.
Hjir yn 'e omkriten mat us in frou west ha, doe't dy kom to forstjerren, hie se net meikrigen yn 'e kiste, dêr't se rjocht op hie. Doe koe dat minske de rêst net krije en sy oppenearre har altomets by har folk. Doe hat doomny har oansprutsen en doe sei hja hwat se bigearde. Doe ha se dat har dan jown. Mar doomny sei der by: "Tink der om, en jow 't har net...
As men by in boer arbeidet en men mat dêr oernachtsje, mat men der om tinke, dat men noait in bêd makket op in boerewein. Dat waerd ús froeger altyd sein. Men kin better op 'e groun sliepe. Liz dêr hwat hea del en hwat tekkenspul. Mar net op in wein. Hwant sa'n wein koe de oare deis of in pear dagen letter us brûkt wurde matte foar in bigraffenis. Dan koe...
It gebeurt soms wol us, dat ien dy't to hôf brocht is de rêst net fynt. Dan komt er wer. Meastal mat er dan hwat ha. De doomny freget him dan wol faek hwer't er forlet fan hat. Dan neamt er dat. As men him dat jowt komt er net wer. Mar men mat goed oppasse hoe't men it him jowt. Men mat it yn in bûsdoek byelkoar rolje en in tippe fan 'e bûsdoek fêsthâlde....
As in houn spokgûlt dan giet der mei gauwens ien dea.
Frijmitselders ha noait forlet fan sinten. Dy krije se fan 'e duvel. Mar dan is de siele nei de kelder. Dy't ienkear frijmitselder is mat it bliuwe. Wolle jo by de frijmitselers wei, dan wurde jo op de iene of oare wize fan kant makke.
As men fan in dikke snoek droomt, dan bitsjut dat, dat der ien yn 'e famylje stjert.
Yn Dokkum wie in húshâlding, dêr gong de frou fan út te werken. Dan paste de beppe op 'e bern. Ze hadden twee jonkjes, die werden beide bitsjoend en gingen dea. Doe kregen se weer in jonkje. De man syn moeke was de tsjoenster, die altyd op 'e jonkjes paste. Dêr hienen sij geen erge yn. Doe waar daar een buurfrou: "Mag ik vandaag op 't berntsje passe?" Nou...
Hier in 'e bosk (Sweagerbosk) was een man, die sag syn eigen dochter fan teforen dea. Hij was met de helm geboren en ging der 's nachts altyd af. (Knjillis Veenstra?)
As der in skilderij delfiel, dan seiden se: "Der komt in doden." En dat komt ook út. Wij hè 't bij ús thús had, doe fiel der in skilderij del. Doe sei myn moeke: "Daar komt wat achter wei." De ene rouwbrief na de andere kwam. Overal kwamen de berichten weg, allemaal van familieleden.
Wij woonden in Winsum. Friesland. Daar het myn man de bloedspuwing kregen. Hij was zeven en dertig jaar toen is ie overleden. Ik bleef met vier kienders sitten. De jongste was drie jaar. 't Waren arme tiden, ik kreeg vijf gulden onderhoud. 't Was in de eerste oorlog. Daar was geen seep te krijgen. We hadden kleizeep. Wij woonden in de Kerkeburen. Doe riep...
25