Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Icelandic Keywords
There are no Icelandic Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Leaflet | © OpenStreetMap contributors, Points © 2019 LINZ
Myn swager Willem Postma seach geregeld lykstaesjes. Dy moest der om út bêd wei. Dan gong er oan 'e kant fan 'e wei stean. De oare deis sei er dan: Der gebeurt wer hwat; ik ha fannacht wer in lykstaesje sjoen. Mar hy sei noait hwa't der stjerre soe.
Der wienen in man en in frou, dy soenen op in joun to praten en dan in nacht oerbliuwe. Se soenen dêr de jouns ek mei waerm ite. De man koe geweldich ite. Hy rekke noait sêd. Doe sei de frou tsjin him: As it iten aenst op tafel komt mastû net tofolle nei binnen slaen, hear. As ik dy op 'e foet traepje mast ophâlde fan iten. De man biloofde dat en sy...
Der wie in baron, dy naem in feintsje. Dat feintsje krige in eechje op syn dochter. Dy dochter lei op in kear to sliepen ûnder in beam yn 't hôf. 't Wie in gleon-hite dei en se hie de skelk oer de holle slein om har gesicht to biskermjen tsjin 'e sinne. Dat feintsje sjocht har dêr lizzen. Hy giet nei har ta, hy docht de skelk foar de holle wei en jowt har...
Ik wie noch in famke. Doe woarden ús mem en ik op in nacht klear wekker. Wy hearden beide ús buorfrou roppen: "Myn leave pop! Myn leave pop!" Sy jammere it út. It lûd kaem by de feart wei. Wy makken gau dat wy der ôf kamen en doe gongen wy nei it hûs fan buorfrou ta om to sjen hwat der oan skeelde. Mar dêr wie neat to rêdden: buorfou lei moai to sliepen....
Stammerige Harm wie in tsjoenster. Hy wenne yn in hiel lyts húske. Dêr wie mar ien bêd yn.
Op in kear doe kom der in famyljelid, dy moest dêr oernachtsje. Doe moest er by stammerige Harm yn 't selde bêd sliepe.
Midden yn 'e nacht fornaem er Harm net mear. Hy taestte om him hinne en doe lei der in greate pounse njonken him. Mar Harm sèls wie fuort.
Ik wie in lyts fanke. Om in ûre of ien yn 'e nacht bigoun ik altyd to razen. Der siet in raer, swart ding, dat seach ik en dêr wie ik binaud foar. Heit sei: "It bern is bitsjoend, ik sil nei Wopke ta. Wy krije sa net in wink yn 'e egen." Mar as er dan nei Wopke ta soe, wie 't wer oer. Dat wist de tsjoenster. Dat wie Sytske van Assen. Mar heit is doch nei...
De Westereen
Froeger, doe't wy bern wienen, kom der in sekere Jan Hamstra by ús, dat wie in kolporteur fan boeken en bibels en kalenders ensa. Hy kom wol gau us by ús to jounpraten. It wie in froom man. Op in kear sei er: "Ik ha us hwat bileefd, dat woe 'k net graech wèr bileve. Hoewol, ik bin net bang. As ik yn Garyp sutele mei boeken, slepte ik dêr yn 'e koarte...
