Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Icelandic Keywords
There are no Icelandic Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Leaflet | © OpenStreetMap contributors, Points © 2019 LINZ
De weerwolf en, ik herinner me nog, die en die was onderweg en die werd door de weerwolf in de kant gezet en door de weerwolf d'r weer uitgehaald. Je kon in de avond of nacht met een kar van de weg worden gezet. Door de weerwolf, zo'n beest had volgens het spreekwoord, het was meestal zwart as een schaap, grote horens en 't had vurige ogen.
De weerwolf, ja, hier was iemand die noemde ze de weerwolf. 't Was gewoon een oud mannetje. Hij ging er 's nachts om twaalf uur op uit. ,,Hij gaat bujen'' werd er dan gezegd. Hij kon weerwolven. Als schooljonges waren we d'r bang voor. Weerwolven dat waren mensen met de gedaante van een wolf. Vurige ogen. Ik herinner me uit m'n jeugd nog een verhaal, een...
Vroeger verdachte ze iemand, dat ie kon weerwolven. Een ouwe boer. Die ken weerwolven. De mensen, die daar 's avonds altijd passeerden, waren daar erg bang voor. Een was d'r zo bang, die nam een mes mee. Dat mes was met een dubbeltie geslepen. Als je een mes had met een dubbeltie geslepen was, daar kon de weerwolf vast en zeker niks tegen beginnen. Daar...
Een ouwe man die heeft me is verteld, dat ie in de vroeger jaore an de Maasdijk bij Ammerzoden wacht moest lopen omdat 't waoter hoog tegen 't randjie van de dijk stond. Op een gegeven moment zag hij een groot gedaante liggen met twee vurige ogen. Hij dacht, dat 't een werwolf zou wezen. Deze zelfde man had wel is hore vertelle, als hij een mes tot 't...
Ammerzoden
Daar waren vroeger van die straatjes daar weerwolfde 't. Een soort zwarte hond met hele grote ogen, vurige ogen. Er waren mensen die konden zich in zo iets veranderen.
Heesselt
Je had van die mensen, die konden weerwolven. Dat werd verteld. Ze konden zich veranderen in een weerwolf, de gedaante van een grote, zwarte hond. Die waren zo groot, die konden zo groot worden, als je door 't slaapkamerraam keek, dan keken die ogen je aan. Of als je op zolder was, dan zag je weer die ogen van die hond achter 't raam.
nl-verhalenbank-128058
[De weerwolf:] Ja, daar geloofde ze ok in. Dat was meestal in de vorm van een zwarte kat. Daar zat ie in. As die honger had, dan verslond ie alles, zelfs wollen dekens. Hij had gloeiende ogen.
[De weerwolf:] Dat was iets waarvan de mensen bang waren. Een zwarte hond met z'n haren steil overeind, glinsetende oge. Hijj werd steeds maar groter. Ik heb ok wel is hore vertelle van een hondje, dat uitgroeide tot een hooiberg.
Dat heb ik wel eens gehoord, dat vietten ze zo op: de weerwolf was een ouwe man, 's avonds en 's nachts ging die uit, net of die een wit laken om had. Met van die vurige ogen. Overal bij de buren de klinken opengooien en herriemaken. De meisjes durfden haast niet meer naar buiten.
Poederoijen
't Was zo erg onder de mense, een vrees onder de ouwe mense. M'n vader heb dat zelf ondervonde. Hij ging vier keer in de week de aarpele marte op de aarpelmart in Utrecht. Dan ginge ze om twee uur 's nachts vurt. Dan reje ze zo door de Kerksteeg, door 't Zijderveldse hene. Daar zat op de Kerksteeg een ouwe vrouw, die had de naam van toverheks en weerwolf,...
De weerwolf 't Is wel heel lang geleden, maar toch echt waar gebeurd. Mijn moeder heeft het mij verteld, en die had het weer van haar moeder. In Meerlo woonde een naaister. Ze was niet getrouwd en daarom woonde ze bij een paar oude mensen in een kamer. Het huis stond midden in het dorp, dicht bij de kerk aan de weg naar Wanssum. Ze kon zo goed naaien dat...
