De smid en de skat by Earnewâld
Hy hat dêr earne in skat begraven
Mei list en skelmerije wûn,
En as de ûlen en de raven
Dwaalt hy dêr mannich nachten rûn.
Eeltsje Halbertsma
'By Earnewâld moat noch in skat begroeven sitte, mar wêr presys wit ik net. Beppe sei altyd, te Earnewâld wie in hiele grutte skat en dy leit net yn 't Wide op, mar dan moasten se safolle trêden dy kant út en safolle trêden dy kant út—dêr lei dy skat. Dat wie yn 't lân, dêr moasten se him dan opgrave. Mar hy is noait opgroeven. Wy seinen dan wol: Wêrom binne jim dêr dan sels net efteroan gongen? Nee, sei se, dat lei ús no just net. Se woenen wol ha, dat dy skat yn 'e polderdyk bedobbe wie'.
'Neidat se seinen, dan moasten dy kleasterlingen fan Smelle le in protte jild hân ha. Sjoch, dy skatten mochten net oan frjemden ferfalle, doe mei de herfoarming. Doe moatte se stellen wêze troch dy smid fan Earnewâld of troch syn frou, dat wit ik net. It wie net in bêstenien, dy smid. Hy hat in bulte kwea dien. Dêrom koe er ek sa min mei syn frou.
Se seinen dan altyd foarhinne, besiden Earnewâld—mar no wit ik net, hokker kant út—dêr hat er dy skat begroeven. De fiskers dy seinen dan altyd, ien kear komt dy skat oan 't Ijocht en dan sil Earnewâld ryk wurde. Sjoch, mei de ferfeaning hat it al ryk west, mar dat wienen allinne mar de feanbazen. Mar dy smid hat mei list en skelmerij soarge, dat er dy skat út dat kleaster wei krige hat' (A.B.-S.)
Aan de andere kant van het dorp Burum was een pad, daar liep een weerwolf. Daar lag een plank over de sloot. Als vader een stap over die plank deed, deed ook de weerwolf een stap. Deed vader twee, dan deed ook de weerwolf twee. Deed hij drie, dan deed ook de weerwolf drie. Ging vader terug, dan ging ook de weerwolf terug. Toen vader dat vertelde was ik...
De weerwolf en, ik herinner me nog, die en die was onderweg en die werd door de weerwolf in de kant gezet en door de weerwolf d'r weer uitgehaald. Je kon in de avond of nacht met een kar van de weg worden gezet. Door de weerwolf, zo'n beest had volgens het spreekwoord, het was meestal zwart as een schaap, grote horens en 't had vurige ogen.
Ja, van de weerwolf heb ik ook eens iets horen vertellen. Toen kwam een man,….. dat was ook iemand hier van Wahlem… Ken je het voetpad? Dat loopt vanaf de Schaelsberg, door de weiden, en komt hier onder aan Packbier uit. Ja, en in dat voetpad waren haspels hè, nou en op de eerste haspel zat een weerwolf. Toen nu dan de man daar aankwam sprong de weerwolf...
Den oude koster dat was rond de jaren achttienhonderd in de zeventig, ene zekere Claes, die was in de eeuwigheid aangemaakt met de werewolf en als ter (hij) de beeklok getrokken had goenk er nog de kerkdeur toedoen en hier aan Driesen sprong hem de weerwolf in de nek. En in 't Steegske sprong er weer af. Goenk er in de richting van Hamelsdorp en er kwam aan de winning dan sprong de werewolf in zijne nek. Komt er terug aan het Luitje sprong er weer ervan af. Die werewolf wat op de koster sprong stond in verbinding met het spook van bij Baanbartje. Dat spook verplaatste zich onder de gedaante van werewolf en het koos zich bepaalde mensen uit. En de werewolf die hij aan Driesen op hem sprong, was het spook van de ouwe Vossen. Die woonde do op die winning. Den oude pastoor Martin werd aangesproken door de koster en er had hem overlezen en toen had er het spook verbannen in de wei en 't spook van Baanbartje had er achter op de wei verbannen.
TM: “Tien september 2011. Interview met Roel Meder. Komt ‘ie… Ik heb een hoeveelheid kaarten. Tarotkaarten.” RM: “Ja.” TM: “En daarvan mag jij d’r vijf gaan trekken. Maakt niet uit wat. En die moet je even op volgorde zo – maar open meteen – neerleggen. Achter mekaar. […] Dan noem ik zelf op wat we hebben: Happily ever after, the Werewolf, the Bowman, the...
Ja, u kunt zich voorstellen, ehm.. wij eh.. als ik het eh.. hier over wij heb, bedoel ik ons dorp, dat is een katholieke streek, en de mensen waren vanzelfsprekend zo'n zestig jaar geleden zeer gelovig, maar eh.. ook, dat moet ik er direct bij zeggen, ook zeer bijgelovig. Zo geloofde men onder.. onder andere vast in het bestaan van de werewolf, dus van de...
De wraak van den weerwolf Een jonkman uit Gulpen moest, 's avonds, bij het naar huis gaan, altijd een weerwolf dragen. Dat duurde en bleef duren en hij kon hem maar niet kwijt worden. Op zekeren avond, toen hij weer in de herberg zat, waar hij gewoonlijk kwam, bemerkten zijn vrienden, dat hij er mismoedig uitzag. Ze vroegen hem of hij niet wel was. Hij...
Over een weerwolf die zich als een vriendelijke verliefde jongeman voordoet, maar een weerwolf blijkt te zijn. Zijn geliefde herkent in hem de weerwolf aan een stukje rode stof van haar rok tussen zijn tanden, waarmee hij als weerwolf haar gegrepen heeft. Ze was alleen thuis en mocht de deur niet opendoen en het toch deed. (via vertelgroep PazziPanten uit...
Weerwolf De weerwolf besprong de nachtelijke wandelaar, hield zich met zijn klauwen vast. De drager van de weerwolf begon van angst te lopen, van angst kreeg hij een neusbloeding, zodat de huisgenoten het bewijs hadden, dat de nachtelijke thuiskomer de weerwolf gedragen had. De wolf werd meegedragen tot op een kruispunt, hier liet hij los. De dragers van...
2.46. De weerwolf te Budel Er was op 't laatst der vorige eeuw te Budel een man, die weerwolf is geweest en als hij zoodanig, anderen onheilen of wat het ook wezen mocht, wilde berokkenen, dan droeg hij om het lichaam een Iederen riem; want zonder dezen had hij niet meer macht om kwaad te doen dan andere menschen, zoodat hij in dat geval geen weerwolf...
Vom Werwolf viel erzählt
Fohlen verzehrt
Hatte den Dachboden voll
Eine Schnalle ist draußen(?) drangesetzt(?)
Mareink Amelungsborn
Vom wärwulf viel erzählt
Fohlen verzehrt
Hett ´n balgen vull
Een snall is busten
Döewennset
Mareink Amelungsborn
f s hexe strafe (ubi nescit)
Füllen (?) tod. X kommt:
Kam twee wulf antobullern, riten de fahlen
De kaldun ut, slagen sich dee um´t muul-
Gehen w. af
Eine liegt vor süll, andere auf süll
Seedorf Herr (?) Grubenhg 30.6.12
[10721] Werwolf: Angriff auf Fohlen
Ego werwulf?
ss. Von worwulf heff ik hürt
To Laps is … (?) wulf kamen.
En w. kihrt bi kröger in de smäd an
– larm up – kol –
Dor seggen se, is de w. wol mank
de höhner
Se nähmen forken un de een steckt
den wulf grad owart og.
Dor is dat dat oll schultenwief.
de kraft hett in den
reim insäten.
Tagel. Micheels – Awe
1907
[10682] Der angeschossene Werwolf
Bauer angefallen
laat mi doch in
Raut …, Nawer
da Nachb. vor ik
Neukl. Sammelheft Staaks S. 13
1925 … Neukloster
[10688] Werwolf fällt einen Menschen an
Ja, de weerwolf. "Pas op voor de weerwolf!" zeje ze bij ons vroeger altijd. De weerwolf die verscheurde de schape.
De weerwolf dat was een zwarte hond. Bij Scherpenzeel is 't Spokebos.
Daar zatte ze altijd, daar hebbe ze de asem van de weerwolf
gehoord. Zulke dingen werden verteld, bepaalde mensen zouden in
een weerwolf veranderen.
Ja, maar, ik heb je toch gezegd dat je vroeger mensen had die vertellen konden dat ze er jongens van 18-19 jaar mee bang maakten, Dat ze nauwelijks nog naar buiten durfden te gaan. Degene die ik zo net noemde, die hiernaast woont, die moest eem meisje naar huis brengen 's-avonds. Hij was toen een jaar of 19 oud. Hij moest toen door een holle weg en toen...
De Weerwolf De weerwolf kwam op verschillende gedaantes voort, maar meestal in de vorm van een mens meer op 'n gedrocht lijkend, klein van gestalte. Ook kwam hij voor als 'n soort ruigharige dier op 'n hond gelijkend. Het is vroeger veel gebeurd dat op eenzame landwegen in de late donkere avond wanneer iemand huiswaarts keerde eensklaps besprongen werd...
Wenn sie eine blutige Wunde bekommen,
sollen sie wieder zu Menschen werden.
wenn se blautwundt würden,
süllen se wedder minschen
sien
Frahm Trebs
9.4.14
[10674] Der Werwolf als Viehdieb
