Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Icelandic Keywords
There are no Icelandic Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Leaflet | © OpenStreetMap contributors, Points © 2019 LINZ
Stammerige Harm hie in wikseldaelder. Dy hied er fan 'e duvel.
De Westereen
Stammerige Harm wie ek in tsjoenster. Dy hie in wikseldaelder. Se seinen wol dat er frijmitselder wie. De frijmitselders binne forkocht oan 'e duvel. Om 'e sawn jier mat der ien fan har stjerre. Dy't ienkear by de frijmitselders is, mat der by bliuwe. De duvel lit noait wer los hwat er yn 'e kloeren hat.
Er is iemand ziek; dokters zijn er weinig. Geen nood, de mensen gaan naar de duivelbanner. Die geeft een flesje met de of andere vloeistof mee. Maar telkens zegt hij bij het weggaan: “Denk er om; zeg onderweg tegen niemand iets; hou je flesje goed in de zak, want er kon een staan, die je t flesje wil kapot drukken.”
Dat zou dan de duivel moeten wezen.
Frijmetselers wienen guon dy wienen oan 'e duvel forkocht. De duvel krige har siele letter. As se gjin jild mear hienen hongen se de lege ponge oan 'e kruk fan 'e doar. Dan siet dy in skoft letter fol jild. Om 'e sawn jier timmeren se oan har hûs, dat se noait ôfmakken. Se timmeren altyd om 'e sinne hinne. Wienen jo ienkear frijmetseler dan koenen jo net...
Frijmitselers ha harsels oan 'e duvel forkocht. As se forlet fan jild ha, klopje se even oan 'e doar. Dan stiet der wol ien klear mei jild.
Frijmitselers timmerje altyd oan har eigen hûs. Dat rekket noait klear.
As de duvel oan 't meanen is hat er de seine sa skerp, dat er de kop samar fan 't harspit ôfmeant, as dat yn 'e groun sit.
In wikseldaelder krige men fan 'e duvel. Jy wienen dan jou siele kwyt. In wikseldaelder rekken jo noait wer kwyt.
De Westereen
Der wenne hjir yn 'e Westerein in man, dy hie in wikseldaelder, seinen se. Dy moest er fan 'e duvel krigen ha. In wikseldaelder, dat wie jild, dat kaem altyd werom. As jo in goune útjoegen siet er in skoftsje letter wer yn 'e beurs.
Der wie in doomny, dy hâldde tige fan kaertspyljen. Hy siet jouns faek yn 'e kroech en dan brûkte er krekt deselde wurden as syn maten. Dan wie 't: "Troef, zei de duivel" en "troef, zei de bliksem." Doe seinen de maten ris in kear tsjin him: "Sokke wurden doart doomny snein net op 'e kânsel to sizzen." "Waarom niet?" sei er. Doe wedde hy mei de oaren, dat...
Yn Twizelerheide wenne Hekse Harm. Dy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e kweade.
De Westereen
Boardzer Bruining hat my us forteld, dy't in wikseldaelder ha wol mat sa to wurk gean: Hy mat in swarte kat yn 'e sek ha. Dêr rint er trije kearen mei om 't tsjerkhôf hinne. Dan ropt er: "Wie koopt er mijn kat voor een daalder?" Dan komt de duvel, dy nimt de kat en jo krije de wikseldaelder. "Ik ha 't us in kear dwaen wold," sei Boardzer, "mar der wie net...
As jo ien hwat biloofd ha en jo folbringe dat net, dan stjert dyselde net. Hy wurdt wol nei 't tsjerkhôf tabrocht, mar hy komt hyltyd werom by de minsken en pleaget har, krekt as in pleachbeest. As men fan him ôf wêze woe moest men in nij kezyn yn 'e doar sette, dêr't er ta'n út droegen wie. Soms hellen se de doomny der wol by, dy spruts him dan oan. Dy...
De duvel hie pake foargoed yn syn kloeren, doe't er noch jong wie. Pake hat wol us sa binaud west, dan roan er sa hurd, dat it boppeste fan syn klompen ôfbarstte. Dan siet de duvel him nei.
Stammerige Harm (H. Veenstra) hie in wikseldaelder. As er in goune útjoech hied er him in ogenblik letter wer yn 'e bûs. 't Wienen duvelskunsten.
Hja fortelde, der wie in tsjoenster, dy hie har it tsjoenen leare sild. Doe sei dy tsjoenster tsjin har: "Dû mast my dit neisizze:
- Hier zitten we onder de weilge (= wylch),
vervloekende God met al zijn heilge. -"
Mar Antsje hie sein:
- Hier zitten we onder de weilge
vervloekende de duivel mei syn hiele oanhang -
Doe hie se 't tsjoenen net leare kind.
Ytsje Jelle fan 'e Westerein en Boele fan Kollumersweach hienen togearre in duvelsboek. As se dêr yn liezen, dan koenen se eksters en soldaetsjes ta de hurbe (=hurddobbe) útkomme litte. Se hienen dat boek om 'e beurt, soms wie 't yn 'e Westerein by Jelle, in oare kear wie 't by Boele op 'e Sweach. Hja hellen der fan alles mei út. Sy moesten us in kear...
Fan 'e frijmitselders mat der om 'e sawn jier ien dea.
Yn Bûtenpost wenne dokter Dijkhuis. Dat wie ek in frijmitselder. Op in kear soed er de lantearne bûten opstekke, mar doe krige de duvel him. Wylst er mei de lantearne oan 'e gong wie, rekke er dea.
De Westereen
Froeger, doe't wy bern wienen, kom der in sekere Jan Hamstra by ús, dat wie in kolporteur fan boeken en bibels en kalenders ensa. Hy kom wol gau us by ús to jounpraten. It wie in froom man. Op in kear sei er: "Ik ha us hwat bileefd, dat woe 'k net graech wèr bileve. Hoewol, ik bin net bang. As ik yn Garyp sutele mei boeken, slepte ik dêr yn 'e koarte...
