Yn Surhuzum waerd ris in âlde frou formoarde. Dat gebeurde yn 'e gong. It bloed spatte op 'e muorren.
Dat bloed woe der letter noait wer wei. Us heit hat dêr wolris timmere. Hja wisken de bloedplakken wol út, mar 't bloed kaem der altyd wer troch. (Ien fan 'e moardners wie Harm Oldenburger; der wie in liet fan.)
Opende
Moos en Saar zijn getrouwd, ze zijn man en vrouw geworden. Maar de zaken gaan slecht. De mensen kopen haast geen sinaasappels meer. Op een keer zegt Moos tegen Saar: Weet je wat je doet? Jij gaat tippelen vanavond. Als jij een bink aan de haak slaat, dan neem je hem mee hierheen en dan zullen we wel zien. Als je hier komt met die vent, dan kruip ik gauw...
Opende
Ik en Jan Jagersma fan Kornhorn froegen us op 'e Grunniger klei bij in boereplaats of we doar sloapen mochten. De boer sei: "Jim kunnen doar beter niet sloapn. De deur goat altyd open." Moar wy woagden it doch. Wij deden een pakje floeikes tussen de deur. Moar de andere morgen was de deur wèl open. Een knecht fan de boer was doar fermoard worden. Doar...
Opende
Mijn moeder en in nicht fan hoar die woaren is met anderen te flaechsteppen bij een boer in Zoutkamp. Het was niet één boer, moar it woaren twee frijgesellen met een frijgesellenmeid. Op een morgen sei die nicht tegen mem: "Ik he fannacht een klein kind hoord. Een heel fyn gelút. 't Kwam uut 'e goal. Hestou niks hoord?" sei se tegen mem. "Né", sei mem....
Opende
Tryn Liger woonde in Noordwikumerheide. 't Was in duvel. So'n groate mond! Se durfde alles te seggen. Brutael dat se was! Twee meiskes woonden bij haer in. Die seiden beppe teugen hoar. Die gingen doar noar skool. Toen se groot woaren, moest één van die meiskes befallen. Doe sei myn broer teugen mij: "As it kiend komt, dan moakt olle Tryn hoar dood." En...
In nicht fan mij hat in Eestrum woond. Sy woonde doar in in huuske, doar was in olle man formoard. Se sei:
"Doar is in plak op 'e muur, doar sit it bloed noch op, en dat kan er nooit uut. Noait, moar dan ook noait!"
Yn Surhuzum ha se in âld frou formoarde. Yn 'e gong sieten twa plakken bloed op 'e muorre, dy koenen se der noait wei krije. Sy ha 't wol ôfbikke en opnij wer birape, 't joech neat; it bloed kom der altyd wer troch.
To Grins haw ik wenne oan 'e Fryske strjitwei. Dêr doochde it net op dat buertsje. De buorlju kommen by my, omdat ik net bang wie. It wie dêr net plús, en sy woenen ha, ik soe der op ôfgean. It wie nachts noait liker as woarde der ien formoarde. It wie in lawaei! En rare gelûden, freeslik! De hiele buert wie der fan oerstjûr. De lûden kommen út 'e...
Bloedplakken fan in moard bliuwe altyd sitten.
Sy sizze, yn Faen is de loft altyd read kleure, fanwege de gruwelen fan Rudolf de Mepske, dy't dêr pleegd binne.
Opende
Om 'e fiif jier mat in tsjoenster ien deameitsje.
Frijmitselers binne ek kûgelfrij. Dy binne oan 'e duvel forkocht. Sy wurde blyndoekt yn in gebou brocht. Dêr sette se foar har in krús op 'e muorre. Dêr matte jy dan mei eigen bloed it mes yn stekke. Jo kinne der noait wer by wei as jo der ienkear by binne. Jo barre der sinten foar. Jo kinne sizze hwat jo leafst ha. In buorkerije of in gernierkerije of...
Opende
As ien ûngelokkich is en dy hat in bult, dan kin er dy bult by syn leven forkeapje oan in frijmitselder. Sa'n man dêr rêdde dy frijmitselders mei, mar dan komt er net op it tsjerkhôf. In frijmitselder hat in wikseldaelder. Hy kriget altyd de sinten wer dy't er útjowt. Elkenien dy't him oan 'e duvel forkeapet, kriget in wikseldaelder. Dat jild komt altyd...
Opende
Yn 'e Hantumer Utbuorren wenne foarhinne in sekere Jensma. Dat wie in hiele raren-ien. Hy flokte alles by elkoar. Op in kear lei er dea op 'e telle, mei de holle achterstofoar op 'e romp. De duvel hie him de nekke omdraeid. Syn mem hie faek tsjin him sein: "Tink der om jonge, de duvel komt aenst by dy." Mar dêr hied er de spot mei dreaun. De plaets stie...
Opende
