Knjillis Wytses mocht gjin sinten freegje fan 'e minsken. Der wienen twa marechaussees dy woenen him der yn rinne litte. Hja kommen by him, elk op in hynder. Ien fan 'e hynders, seinen se tsjin him, wie net goed. Knjillis Wytses gong nei de hynders ta. Doe sei er: "Wachtsje mar even, dan sil ik hwat meijaen foar 't sike hynder." Hy joech hjouwer mei yn 't...
Schagerbrug
Bonifatius wie ris yn 'e buert fan Dokkum. Hy ried dêr op in hynder. Dat dier krige toarst. Doe kommen se op in plak, dêr bigong it hynder mei de foarste poaten to klauwen. En doe brûsde it wetter út 'e groun, samar.
Dêr siet in welle. Doe hat dat hynder dêr fan dronken.
Letter is op dat plak de Bonifatius-put kom.
JN: Er is wel een kolk in Uithuizermeeden, daar is een hele koets met paarden in verdwenen en hebben ze nog nooit weer vonden. RK: In Uithuizermeeden? JN: Ja, bij Oudeschip. Daar is een kolk waar dat verhaal is. Dat is een heel sterk verhaal. Daar is een koets met vier paarden, of twee paarden, die bint daar in verdronken en hebben ze nooit weer gevonden....
Bedum
De Houtsberg Wanneer men met paard en wagen tussen Leveroy en Nederweert bij het kasteel van Wellstein langs de zogenaamde Houtsberg reed, ruisten de bomen soms, vooral 's avonds met veel lawaai. Het paard deinsde dan terug en ging niet eerder verder voordat men hem 't bit had afgedaan. Later kon men weer gewoon zijn bit aandoen. Door zegeningen is deze...
EB: Geboren en getogen in Utrecht - dat is helemaal een stad vol met verhalen - daarna verhuisd naar de Betuwe - daar liggen d'r ook genoeg - daar ben ik met eh vertellen gestart. Daar hebben we ook zelf weer met het collectief waar ik toen in zat - eh - nieuw sagen en legenden gecreëerd, tot onze eigen verrassing. Wij deden daar stadswandelingen eh...
's-Hertogenbosch
RK: Hebben jullie wel eens raadseltjes gehoord? RV: Ja, ik ken er één. D'r was een man, die ging op een paard, die ging naar Friesland. Hij ging op Maandag heen en bleef drie dagen weg en kwam op Maandag weer terug. Hoe kwam dat? RK: Hij kwam ... op maandag ging 'ie heen en kwam op maandag weer terug? RV: Maar hij was drie dagen weggeweest.. RK: Poeh. Dat...
Mien grootvader, z'n zoon en ne knecht, die reje met de kar en 't paard naar de markt. Naar de markt in Zeeuws Vlaonderen. Enne toen zat daar een manneke laengs de kant in 't gras, die ne broek zat te lappe. Mien grootvader die zee: "Das iets da nie zuiver is!" Maar toen komme ze d'r vlakbij en nou zee da manneke: "Zet ik 't hier, is 't lap op lap en zet...
Ammerzoden
Liekstoatie. Mien grootmoe het wel zain, dat er ain begravvenis langs de weg gung. Ik heur het heur nog verteln: “Kinder, ik zai n liekwoagn; lopen n zwaart en n wit peerd veur.” Loater kwam dat ook oet; zai vertrokn mit twei zwaarte peerden veur de woagn; onderweg kon ain peerd t nait langer doun en den wur dr vroagd bie n boer, of e zien peerd eevn...
Overschild
Us heit - dat wie Hindrik de Graaf - en Bearn Kûper wienen der op in nacht mei de bijen op út. Doe gebeurde it dat se ûnder Eastemar hwat bileefden. It mat leau 'k op 'e Swarte Wei west ha. De hynders woarden ynienen bang. Se bigongen to steigerjen en gongen oan 'e kant, krekt as woarden se dêrhinne drukt. Doe ried har in wite sjeas foarby mei in wyt...
Toen Karel de Vijfde de slag bij Pavia, 25 september 1525, gewonnen had, waarbij Frans de Eerste van Frankrijk hem zelfs in handen viel, werd de tijding daarvan in de Nederlanden met grote vreugde ontvangen, en verwekte alom een vrolijke beweging. Heer Rene van Haamstede die, naar het schijnt, bij de keizer in de gunst stond, deed van zijn belangstelling...
Spokerijen.
Pa zijn vader, die brocht den paster van Den Bos (Boschkapelle) naar 'uis mee 't gerai, en dan waren ze voorbij de Sint-Annapolder voor De Kraag (onder Zaamslag) en daar ging 'et pjaerd tot aan zijnen buik deur 't water, en 'at da' water weg was, begost het 'eel 'ard te waaien, en dan slogen 1) de bôômen voor 'et pjaerd.
zwaaiden.
Van menschen die de zwarte kunst verstonden. Herk O., die voor jaren te Berkhout leefde, verstond de zwarte kunst. Die had hij geleerd uit een tooverboekje, het zoogenaamde duivelsboekje. Dat had hij gekregen van een schippersknecht. Nu is het bijzondere van dat boekje dat men het niet kwijt kan raken dan aan iemend die het wil hebben en die sterker is...
DE DUIVEL VERJAGEN In de kerk van Vessem zou een nieuwe kruisweg komen. Deze kruisweg was gemaakt in Eindhoven en met paard en kar werd de kruisweg naar Vessem gehaald. De reis naar Eindhoven verliep voorspoedig, maar de terugtocht werd een ware lijdensweg. Het begon te waaien en te regenen dat het niet mooi meer was. De regen bleef aanhouden en alle...
In Zweden kennen ze de held Bellman; een vriendin uit Gothenburg vertelde me het volgende verhaal: Op een reis nam Bellman Uilenspiegel mee. Bij een café gingen ze naar binnen om een biertje te drinken. Maar ja, er moest iemand op de paarden letten. Bellman ging eerst naar binnen terwijl Tijl Uilenspiegel buiten wachtte. Tijl vond het na een poos te lang...
Hondegehoel. Joa zeker is dat n veurbode van n staarfgeval. Dat heb ik al meer den ainmoal beleefd. Daiern kennen dat op ain of ander menaier van te veurn waitn. Peerden binnen ook loos. Ik heb veul smokkeln doan. Nou heb k n keer n loos peerd had. As ik door mit in t veld was bie aovend, den kon k precies aan t daier vernamen, woor hausheern zatn; dei...
Bourtange
Naamsverklarende Sagen. d. Andere Naamsverklaringen.
Te Koudekerke staat 'n huis, dat het Zwemmende Paard heet, ter herinnering aan een paard dat werd verkocht en vervoerd naar den overkant, maar zich te Breskens op de kade losrukte, over de Honte terugzwom en weer in zijn stal ging.
Koudekerke
'Er gebeurden wonderbare dingen bij die akker [RK: vlakbij de 'alde kercke' was de 'Kerkenakker']. Oudere mensen ter plaatse weten te vertellen, dat hun grootvader of overgrootvader er 's nachts een begrafenissttoet heeft zien rondtrekken en wie er 's nachts rond twaalf uur een kuiltje graaft en er zijn oor aan te luisteren legt, kan er klokken horen...
Kaatsheuvel
Vroeger werd d'r hier* bar veul gesproke over een zwart paard. Een zwart paard, dat gong allenig over de weg. 't Was van niemand, een soortement spookpaard. Je had daar een plek, dicht op Haastrecht daar wier 't bij tije gezien. As je 't gezien, dan kreeg ie ongeluk. Sommigte paarde wilde niet voorbij die plek.
De nachtmerrie was, dat de mense 's nachts d'r uit ginge, op straat ginge. "D'r gaat een lijkstasie voorbij".
Woudrichem
2.24. Het peerd zonder kop
Verscheidene inwoners te Westerhoven zien 's avonds of 's nachts op 't schoolplein een dier, het best aan een peerd gelijkende, doch zonder kop, staan of gaan. Een en ander, minder huiverig dan velen, naderden het, doch dan was het altijd plots en ongemerkt verdwenen.
