Daar was er es een boertje, dat erg arm was, en een stal en berg had die zoo oud wieren, dat ze haast invielen. Hij had er al dikwijls over nagedacht dat dat toch opgelapt of omgegooid en nieuw opgebouwd moest worren, maar de noodige middelen ontbraken hem ertoe. Op een goeien dag liep hij weer daarover te peinzen, toen er plotseling een heer achter hem...
Op het kerkhof te Zuiderwoude was een witte gedaante met vurige oogen gezien. Onder aanvoering van den vader van vrouw D. van Ouwe (de oude Wullumpie) Salomon genaamd, trok half Zuiderwoude met stokken en messen gewapend er op af. Toen riep Salomon: "Indien gij een geest Gods zijt, kom dan nader, maar zijt gij des duivels, zoo ga heen!" De gedaante ging...
Men moet den duivel niet verzoeken. B. Ze vertellen zooveel van spoken en kollen, en daar geef ik niet veel om. Maar waar ik een hekel aan heb, dat is aan verspreken. Dat heeft Willem v. d. H. eens gedaan. Hij zat te pandoeren en het was al knapjes laat geworden. "Nog een rondje," zei de boer; en Willem liet zich overhalen. Hij bleef dus. Nou had hij...
Nou, waar ik een hekel an heb, dat is an verspreke. Dat heb de zelfde Wullem Hoek ers edeen. Hij was te pandoere en het was al knappies laat. "Nag een rondje," zei de boer in Wullem liet zen eigen overhalen, dus bleef ie. Nou had ie tois ezeid dat as ie later dan elf uur tois kwam, de duvel hem pot hier en gunter... nou, uwe begraipt me wel. Op lest...
Nou, uwe weet wel, dat in de kerstnacht om twaalf uur alle water in wijn verandert. Nou was er es iemand, die had in de kroeg erg zitten zuipen en toe hem dat verteld werd, had ie gezeid: "Dat verdom ik om te gelooven. De duvel mag me nek omdraaien as het waar is." Op kersnacht gong ie op 't water en proefde het. Toe hoorde nie een stem die zei: "Het...
Een arme Zuiderwouder boer had een oude bouwvallige woning en geen geld om die te laten herstellen. Toen hij daarover liep te piekeren, kwam er een heer naar hem toe, die hem een nieuwe boerderij beloofde, als hij hem het kostbaarste, dat hij bezat, daarvoor in de plaats gaf. Hij ging daar op in, omdat hij aan aardsche dingen dacht; maar thuis gekomen,...
Jaren geleden zag iemand te Zuiderwoude op een donkeren avond een witte gedaante op het kerkhof. Dat vertrouwde hij niet. Hij riep dus zijn buren en deze riepen op hun beurt weder andere kennissen, zoodat men ten slotte in grooten getale bij het kerkhof samen kwam; want er op te gaan durfde niemand, daar men duidelijk iets wits zag en dat natuurlijk...