Datasets - ISEBEL

In suster fan my, doe't dat in fanke wie, hie se har foet forknoffele. Doe brocht ús mem har nei Oene Knoffelder ta. (Oene Kempenaar wie syn namme) Hy wenne yn Twizelerheide. Mem wie deabinaud foar him, hwant hy hie fan dy reade egen. Mem doarst him net oan to sjen. "Ik mat hwat reinwetter ha", sei er. Doe die er hwat fan dat kâlde wetter tusken tûme en...

aanraken

nl.verhalenbank.23122

Heit fortelde: Omke Gjert fan Sumarreheide wie op in nacht op in paed. Doe seach er in neaken berntsje foar him op rinnen. Hy tocht: - hoe komt dat berntsje hjir, ik mei 't wol gau mei nimme - Mar doe't er dat berntsje pakke soe, doe fleach it yn in dobbe. En 't wie wei.

grijpen

nl.verhalenbank.33331

Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen. Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin. Dwoallichten zweefden hier in Drente genog. “Loop dr niet achter aan kinder”, zeden de oln den, “dat licht nemp oe mit noar t moeras en den koom ie nooit weer.” Ook zeden ze wel:“Kiek, doar lop de valse landmeter ook weer.” Dat was den aine, dei...

achterna

nl.verhalenbank.43403

Veurloop “Loop nooit deur karresporen”, zeden de mensen. Dan overkomp die een ongeluk.

karresporen

nl.verhalenbank.43359

t Is ook waar gebeurd, dat er iene s avends over de weg giet en daar krigt ie gezelschap. Er lopt een paar meter van hum af een vrouwspersoon met hiel laange haarn tot biena op de grond. Et mens is arg klein van stuk en blift maar naast hum loopn. Ie zegt niks en sie zeg ok niks; maar lekker vuulde ie zich niet. Bie huus gaat ie naar binnen en kikt dan...

avond

nl.verhalenbank.44436

Van een weerwolf heb ik nooit horen vertellen. Ik denk niet dat dat in Zeeuws-Vlaanderen werd verteld. Maar wel de Bonte Hond. Daar is in Hulst nog een straat naar genoemd. Dat was een grote gevlekte hond met vurige ogen, die zich ophield in de buurt waar nu de Bonte Hondstraat is. Daar vertoonde hij zich. Hij liep stil naast sommige mensen, zonder...

aanhankelijk

nl.verhalenbank.127683

Guon fan Feansterheide hienen in sike koe. Doe gong it minske mei har buorfrou nei âlde Hinse, dy't op 't Swartfean wenne. Hinse Jehannes de Boer wie duvelbander en hy doktere ek mei fé. Hja gong nei Hinse ta om rie. Hinse frege: Binne jim dêr en dêr lâns kom? "Ja", seinen de froulju. "Ha jim nergens lêst fan hawn?" "Né." "Dan krije jim dêr aenst àl lêst...

aanraden

nl.verhalenbank.19731

Ik weet ook nog, mijn vader deed dat, hij hing de haam boven in de boom, dan liep het veulen met z'n kop omhoog.

boom

nl.verhalenbank.127697

Op 'e Trekwei by de Kalkhúsbrêge, der mat yn myn bernejierren in grouwe, swarte houn west ha. Dy kom altyd oer de brêge, roan in eintsje by de feart del en waerd wer wei. Dy houn spûke dêr.

brug

nl.verhalenbank.37355

Spookdieren Mijn oom hield ervan clandestien, hetgeen nog veel in Dungen gebeurt, op jacht te gaan op bunzings (stropen). Men doet dat 's nachts met een bunzinghond en bij voorkeur bij slecht weer, dan heeft men de meeste kans deze beesten te vangen. Op een keer hoorde hij duidelijk een hond met rammelende ketting door een heg gaan. Hij schrok er geweldig...

angst

nl.verhalenbank.13432

Hjir yn 'e Westerein wie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. It bern hie krânsen yn 't kessen en dêr sieten allegear triedden en lapkes yn dy krânsen bifrissele, dy wienen út 'e klean dy't dêr yn dat hûs troch de húsgenoaten fan dat bern droegen woarden. Wopke joech in drankje en sei: "Tink der...

afhandig

nl.verhalenbank.29962

Ik heb ok wel is gehoord dat er iemand an 't lope was, dat ie niet meer op kon houwe met lope en dat ie hoe langer hoe harder ging lopen.

harder

nl.verhalenbank.126416

Heit hat sjoen dat Ymke de Jong mei boarden op 'e noas fuortroan. Hy droech ek twa, trije stuollen op 'e noas. Dan hied er mar ien stoelpoat op 'e noas. Sa reizge er de merken ôf.

nl.verhalenbank.27754

Het zwatte spook 'n Aovend begun a zachtjes an te vallen, dow Jens van Berghoes in Almelo oet 't spuur stapte, um te voot nao 't hoes te gaon. Fietsen wazzen d'r dow nog rech nich en dan was loopen de bôsschop. Jens van Berghoes harre 'n wek of zes nao Holland west hen grösmeijen en ok nen goo'n deute verdeend en dan wi'j wa wier op 't hoes an. Wat zien...

aanval

nl.verhalenbank.128407

Veurloop. Honden waiten wat. ‘k Heb ’t zölf mitmoakt. ’t Zel nou 35 joar leden wezen. Op ’n zoaterdag zaggen wie aal moar ’n hond bie daip langs lopen. Ik zeg nog: “Dat wai ‘k nait, ’t liekt mie nait goud tou. Doar kon best gau aine verdrinken.” En d’ander dag, toun ‘k uut kèèrke kwam, ruipen ze mie al in de muide: “D’jong van P. is zo net verdronken.” ’t...

berichten

nl.verhalenbank.45853

Boardzer Bruning hat ris op in kear allegearre soldaten op 'e wei rinnen sjoen. Hy sei: "Nou komt hjir gau oarloch." En 't wie èk sa. Ridlik gau dêrnei bruts de oarloch út. Doe kommen de Dútse soldaten op 'e lappen, dy't Boardzer sjoen hie.

lopen

nl.verhalenbank.32826

Hier zeeje ze ok wel 's as t'r dus een vrouw ongesteld was mosse voor de koeje lôôpe dan konne ze kijke welke koe d'r tuchteg was.

koe

nl.verhalenbank.47249

Der wie in âld minske, dat koe har yn in hazze foroarje. Sy wenne op 'e Harste. Op in kear, doe siet dêr in grouwe hazze, flak by hûs. Dy roan by 't hinnehok lâns. Ik sil dy, âlde tsjoenster, deasjitte, rôp der ien mei 't gewear. En hy rekke de hazze. Mar de hazze naeide út. It hier fan 'e hazze siet oan 't hinnehok. De oare deis siet it âld-wiif yn 'e...

dag

nl.verhalenbank.12260

Op in kear ha 'k nei Jehannes de Boer ta west, dy't op it Wytfean wenne. Dêr wie myn pake arbeider. Ik wie doe noch in jonge. Der wie praet woarn oer spoekjen en ik wie neat net gerêst ûnderweis. Ik wie sahwat op it plak, dêr't nou Veenema wennet, doe kom der my hwat op side. It like op in greate grouwe swarte houn en it roan deun tsjin my oan. Oan 'e...

arbeider

nl.verhalenbank.12274

Men mat nachts noait midden op 'e wei rinne, oars kin men oan kant set wurde.

kant

nl.verhalenbank.38462

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur