Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kleissen: Doe was ik nog nich geboorn. En wat n breurke van mie is, dat is, loa´k es kiekn n joar of acht junger as ik, of ölder as ik west, vuur mien tied was dat, ik was doe nog nich geboorn en doe ha´w bie oons ne meid H.H. v. S., doar woont d´r ok wat van in Haarbig of Geestern, in ieder geval per slot van rekn, moder was in de kökn, vrower ha´w nog...
nl.verhalenbank.128523
H.E.: Doa he’j ok van die verhaaln, dat ze in de tookomst wat könt zeen, met doadgoan en zoa, dat ne oel ...
E.M.: A’j nen palmbos bie t hoes hebt en doar zatn van dee uulkes zatn doar in. Dan ko’j net verteln was wis, mer dan gung der en doad, ik heb verschilnde moaln, oons moder ok, nich, en dat ding dan moal schreewde en jaagn hem dan vot, nich,
H.E.:...
nl.verhalenbank.128529
H.E.: Ik heb ok wa, Eduard, heurd, as t precies midn onder de mis, he, onder de consecratie, wanneer dan de klokn luudt.
E.M.: Dan stearft der een.
H.E.: Is oe dat ok wa es passeerd?
E.M.: Dat is ok wa mangs oetkömn.
G.M.: Doar he’k t es moal met ouns vaar owwer had, doe den nog lewde, wees wa, en
den har t der es moal met de pastoor owwer had, wees wa,...
nl.verhalenbank.128531
G.M.: Mer doe zers doar van den loaksteen, dat hef mien moder wa es vertöln, vrower in Lemsel, wees wa, woar dat west is, wet ik nich, wat zien vader har weet, har doar ok ’s oavnds moal in n es loopn en doe har doar ineens n ding roopn, wees wa, dat har dan roopn, wees wa woar mö’k hem loatn, woar mö’k hem loatn en doe har he ok zegd, breng hem woar s...
nl.verhalenbank.128544
G.E.: Dee hadn der es moal loopn tusken Mös-Gerrad en Stej-Greads en ik wet nich, of ze noa Hobbelt hebt ze löaw’k weelt, noa Hobbelt hen kaartn
E.M.: Dien vader hef löaw’k noa Hobbelt goan noa Jannöakn.
G.M.: Doar hebt ze hen weelt.
E.M.: Zövnteen joar löaw’k.
G.M.: Joa dat is eerlik woar, dat hef he zölf a moal vertöln en doe hebt ze doar loopn, wes wa,...
nl.verhalenbank.128545
Kleissen: No wo’j owwer de heamennekes gangs?
Kl.H.: Doar wet ik niks van, no goa ik vot.
Ben: Ik wol nog efkes koffie doon.
Kl.H.: Ik wil niks hebn.
Ben: Met ne vlak kreantnwegn
Kl.H.: Nen bongn vuur op t hoes, dat wet ik almoal nich, dat kaan’k nich precies biehooldn, op n vuureand, dat gif, boe lang at dat doert, nem mer an van n joar, kan ok wa dree...
nl.verhalenbank.128516
Hjir dwarsoer hat in hutte stien, dat wie net mear as in foech keet. Dêr wenne in âld minske yn. Dat âld-minske kom to forstjerren. Dêr koe net in wein op 't hiem komme, hwant der roan allinne mar in smel fuotpaedtsje nei de dwarsreed ta. Doe moest de kiste fan 'e hoeke nei dy keet ta droegen wurde.
Us buorman passearde de jouns fan tofoaren, doe wie 't...
nl.verhalenbank.34517
Der hie by Jehannes Hinses in boer west fan Grinslân. Dy hie sein: Ik bin forlegen mei myn fé. Sa en sa. De man wie widner.
It fé wie alris earder siik west en nóu wie 't noch slimmer.
"Sjoch," sei er tsjin Jehannes Hinses, "'k ha hier fan 'e kij meinom." Jehannes Hinses biseach it.
"Nou," sei er, "dìzze kou mast mar ris hwat koekjes jaen, dy wurdt...
nl.verhalenbank.24704
Guon út 'e Harkema hawwe ris in postloper formoardzje wold. Dat wie yn 'e buert fan 't Feanster tsjerkhôf. Sy stutsen him, mar it mes skampere foar in diel op 'e learen brievetas ôf. Dat sy rekken him mar in bytsje. Mar dêr foel àl bloed fan him op 'e wei. Dat bloed woe letter noait wer út 'e stiennen wei. Omdat it moardnersbloed wie.
Dyselde deis ha se...
nl.verhalenbank.28880
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje."
Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef.
Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
By Sytse Bates oan 'e Mûzegroppewei ûnder Rottefalle is ris ien formoarde woarn. De bloedplakken oan 'e muorre en op 'e doar wienen der letter noait wer wei to krijen.
nl.verhalenbank.27219
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Bijlage
De duivelbanner
Een 70 jaar geleden woonde de duivelbanner, die in Steggerda geroepen werd, in de Knijpe, ten O. van Heerenveen. De Knijpe lag van Steggerda af zo ongeveer 15KM. En alles moest lopende gebeuren....
nl.verhalenbank.14823
Oan 'e Boskwei by Eastemar stiet in beam, dêr hat in man him oan ophinge. Dy beam hat sûnt altyd de takken nei ûnderen, omt er treuret.
nl.verhalenbank.25354
Wij waren troud en gongen in Kornhorn naar de gereformeerde kerk. Op de hoek waren honden aant 't spoekgoelen.
Ik zei tegen de koster: "Daar komt een dode."
"Och, allemaal oudwijvenpraat", zei hij.
De kerk komt uut, toen hoorden wij, daar was een doje flak bij de plaats waar die honden spoekgoelden.
Ik zei tegen de koster: "Wat zeg je nou?"
nl.verhalenbank.37988
Ritske Bottinga wie frijmitseler. Dy moest alle jierren hwat nijs bouwe. Hy moest altyd mar timmerje oan 't hûs. Die er it net, dan moest hy der sels oan.
nl.verhalenbank.25432
Alde Ealse Sijke fan Eastemar fortelde, der wienen wol berntsjes fan kant makke woarn, dy't de âlden net bigearden. Mar dan kommen dy berntsjes werom en spoeken algeduerigen. Hwant dy berntsjes koenen de rêst net krije omdat se gjin léguod meikrigen hienen.
Der moesten dan twa minsken freegje, hwat se bigearden. Dat wienen de oansprekkers. Ien...
nl.verhalenbank.21873
Heit kom ris by in âld man op 'e Harste, dy't siik wie.
Hoe giet it? frege heit.
It komt net goed.
Ei, dat falt wol hwat ta, net?
Né jonge, dat falt net ta, sei de âld-man. Myn dagen binne teld. De stienûle hat ta de skoarstien ynroppen "In deze maand zult gij sterven."
Dyselde moanne ìs er ek stoarn.
nl.verhalenbank.12261
Mem wist fan tofoaren dat se ús Minne forlieze moest. Dat hie se sjoen. Minne wie 19 jier doe't er stoar. Dêr hie mem it hiel bot mei to dwaen. Hja wie hast in bytsje forstandeloas, sa slim wie 't.
Krekt fóár syn dea sei mem tsjin him: "Is 't goed mei dy, Minne?"
"Jawol," sei Minne, "ik kom goed toplak."
Mar mem wie dêr net gerêst oer. Hja twifele der oan...
nl.verhalenbank.32827
Ik molle froeger gauris. 'k Wie op in kear fan hûs, ik siet yn 'e buert fan Almelo. Dy deis hie 'k gjin sin oan moljen. It wie krekt as drukte my hwat.
Der kommen in pear eksters by my, dy skatteren hyltyd om my hinne. De jouns krige ik in tillegram. Myn heit wie slim siik, ik moest thúskomme. De eksters wienen de boaden.
nl.verhalenbank.26852
Der sit in monster yn 't wetter. Dêrom mat men by 't donker noait to ticht by 't wetter lâns. Hwant dat lûkt. Dan kin men samar fordrinke.
nl.verhalenbank.26846
