Toen Woensel nog geen stadsdeel van Eindhoven was maar een zelfstandige gemeente, moet er vroeger een hele vreemde geschiedenis zijn voorgevallen. Ik ga u die geschiedenis vertellen. Daar in Woensel woonde vroeger een flinke jonge kerel die verkering had met een alleraardigst meisje. Ze hielden mirakels veel van elkaar en het was dan ook geen wonder dat...
Ik heb hier ook nog een verhaaltje van het Eersels kasteel en daar beweerde men van dat de burchtheert van dat kasteel een hardvochtig man was. Op een buitengewoon strenge een barbaarse wijze bracht hij zijn zoons en dochters groot. Na zijn dood bezocht hij iedere nacht rond het middernachtelijk uur, kwam hij terug om in het kasteel te spoken. Het werd op...
Ik waar mi aander voerlui in Eindhoven en toe stón uw dur óp de mert en toe kwamp d'r inne en die zee ge moet us nut ródhuis gò wònt d'r is d'r inne boove en die gi daalsk weg mi 'n rijtuig zonder perd. De din uw toe allemol en we stónne mi veul man vur 't ròdhuis. Nou toe kwamp die vent van de trappe en sprong in dè rijtuig en reej d'r mi weg zónder perd. Dè waar d'n irste 'n auto die 'k geziej heb mer we mijnden toe allemol dè d'n diene wa meer koost (heksen is bedoeld) umdet ie zo mer me dè ding wegrijdde.
Ja, ik heb hier nog een verhaal en dat gaat over een onzichtbare hond. Die werd vroeger genoemd de Belleman, en zo’n Belleman moet vroeger een lelijke grote hond geweest zijn en een bel om de hals. En je hoorde z’n bel klingelen, je hoorde de hond ook lopen, maar te zien kreeg je hem niet. Pieter Schellens, te Braambosch onder Riethoven in Brabant had...
Een man uit Best woonde vroeger op een boerderij in Acht. Daar beleefde hij eens een wel zeer eigenaardige geschiedenis. Als het werkvolk ’s avonds aan tafel zat om te eten was er altijd een knecht bij, die halverwege de maaltijd van tafel opstond en dan verdween. Natuurlijk vond iedereen dat maar een zonderling gedoe en na enkele weken werd...
Ik heb ik wil je namelijk meenemen naar het plaatsje Aalst. Daar woonde vroeger een zekere Frans Mikkers. Die Frans Mikkers die diende als landbouwer bij een boer. Wat voor werk de boer zijn knechten ook opdroeg steeds was Frans Mikkers het eerste klaar. Het was onbegrijpelijk en de knechten besloten op zekeren dag om Frans eens extra in de gaten te...
Als een vader zeven zonen had dan was een van die zeven zonen een weerwolf. ‘T is wel zo dat, bij een elkele vorige uitzending het had over de heksen, om een heks zo te kunnen herkennen, en zo herkent men ook de weerwolven. En in hoofdzaak kent men dan de weerwolven, want die moesten weer een teken van de duivel hebben, natuurlijk, dat [eh],...
Dan wou ik nog even een kort verhaaltje vertellen in aansluiting op die die uh verloren pink [ja]. Ik heb hier namelijk nog een verhaal uit het plaatsje Breugel, daar reed een voerman - zich van geen kwaad bewust - over een brug. Opeens zag de voerman zich omringt door een leger zwarte katten. In angst trok hij zijn mes en wierp dit naar de beesten. Daar...
Als Guust nuchter was zout ge hem nooit een contrarie woord horen zeggen maar ene dronken mens is voor alles in staat. Toen hij die affaire met dat veulen aan de hand gehad heeft was hij in Steenhoven gaan helpen inzetten aan de kanten van Halen. Een man die hij niet kende had hem daarbij geholpen en als ze klaar waren had die vreemde man gezegd dat het...
Pffff... héél lang geleden. Misschien wel 15 jaar! Ik zat op zolder, op mijn kamer, achter de pc en ik voelde een aanwezigheid. Ik draaide mijn hoofd een klein beetje en zag ook iets van een verschijning. Het had een menselijke vorm, maar wel heel dun. Maar verder geen kleur of details. Het was een beetje glazig. En het stond daar alleen maar. Te kijken...
In Woensel stonden de paarden soms op zolder te zweten, want daar kwam bijna iedere nacht de maar. In Son kwam het wel eens voor dat er 's morgens een paard in de stal stond te zweten. De manen van het paard waren gevlochten en wel op zo'n manier, dat het onmogelijk door een mensenhand gedaan kon zijn. Ongetwijfeld moest het het werk zijn van de maar. Er...
Een pastoor uit Zeelst was eens des avonds op terugweg van Strijp naar zijn pastorie. Aan het Strijpsch Schoorke werd hij op eens in 't water geworpen. Nergens was iemand te zien geweest. Pastoor kwam druipnat weer op den weg en zei: Die mij heeft nat gemaakt, zal mij ook wel weer droog maken. Toen sprak de stem van de onzichtbare heks: Morgen vroeg hangt...
Iedere avond doolde in de broek en moerasgronden te Veldhoven het witte paard. Een boer die in het schemerdonker met zijn kar voorbij het kerkhof reed, bemerkte bij de kruisweg opeens met schrik hoe zijn paard begon te beven een geen poot meer wilde verzetten. Toen de boer het bij de kop nam om het zo vooruit te krijgen zag hij vlak voor zich het witte...
Ik weet niet hoe lang het wel geleden is dat er op een kasteeleke onder Aalst een jonker woonde die ze de Rooie Ridder noemden. Ze noemden hem de Rooie Ridder omdat ie een rossige baard had. In zijn jonge jaren moet het een een echten schuinsmarcheerder zijn geweest. Hij had tenmninste een verroest kwaaie naam en men zij dat ie met den duivel omging. Op...
Op een paar kilometer van de grens der gemeente loopt het schilderachtige rivierke de Velpe dat altijd een zeker vermaaktheid gekend heeft wegens zijn overvloed aan vis en zijn oude watermolens. Dicht bij het gehucht Velpen was er evenwel een plaats die door iedereen geschuwd werd omdat er eens een veulen zonder kop verschenen was. De gevolgen van die...
TOEKOMST VOORSPELLEN In Tongelre woonde vroeger een vrouw die zwanger was. Op een avond was ze alleen thuis, omdat haar man naar kennissen in Zeelst was. Zo rond een uur of negen werd er op de deur geklopt. Toen de vrouw de deur openmaakte, stond daar een oud vrouwtje dat wat te eten vroeg. De vrouw die meteen verband zocht tussen het oude vrouwtje en...
Vroeger gingen de wanneer d’r kermis was gingen de boerenknechten en meiden gingen de kermis op en daar waren de boekjes te krijgen. Bij het bij het jeweetwel bij zigeuners [en de boeren ging nooit] de boeren gingen nooit naar de kerk [nee, nee, nou goed]. Het was iets heel eigenaardigs met die toverboekjes, als er nu gewaar werd dat men te ver had...
Een man uit Best woonde vroeger in een op een hoeve in Acht. Daar beleefde hij eens een eigenaardige geschiedenis. Als het werkvolk ‘s avonds aan tafel zat om te eten was er altijd een knecht bij die halverwege de maaltijd op stond en spoorloos verdween. Iedereen vond dat zonderling en na enkele weken werd overeengekomen hem eens af te loeren en te zien...
Heksen en gedaanteverwisseling Een boerenzoon in Gestel had steeds last van een en dezelfde haas, die al zijn boerenkool opat. Hij had al enkele malen op het dier geschoten, doch kon het maar niet raken. Tenslotte kapte hij een dubbeltje in vieren en deed dit in het geweer. Nu schoot de boerenzoon wel raak. Maar een goed kwartiertje later kwam zijn moeder...
Ik heb hier nog een verhaal van twee landbouwers uit Duizel, die hadden de beestenmarkt te Eindhoven bezocht en volgden de terugweg over de Antwerpse baan die liep van Veldhoven langs het oude kerkhof over Sondervick, Zandoerle en Hoog Casteren. De beide mannen sloegen te Zandoerle linksaf over Knegsel en daar dronken zij bij de meester, die tevens...