Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Icelandic Keywords

There are no Icelandic Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
66
61
Leaflet | © OpenStreetMap contributors, Points © 2019 LINZ
43 results
Place of Narration: Broek in Waterland
In een kasteel spookte het ook. Wat ze er an dane, het gaf niks. Iedere avond hielde de spoke bal en danste vroolijk met mekaar. Op lest ging er iemand heen en die nam wat zakdoeke, terpetijn en een kaars mee. Toe de spoke kwame, begon hai ook te danse met erlui en zwaaide met zijn zakdoek. Dat daane zullie toe ook. Toe nam ie de tarpetain en dee die op...
Bij oude juffrouw Heintje Bakker in Broek spookte het ook jarenlang. 's Nachts van twaalf uur werd er geregeld een harde klap op het huis gegeven. De kleeren werden van het droogrek gehaald en netjes opgevouwen. De meid die het mij vertelde, heeft het spook vaak gehoord maar nooit gezien. Het spook doet geen kwaad.
G: En mijn grootvader die was voor geen kleintje vervaard. Mijn grootvader woonde tussen Monnikendam en Ilpendam in Overleek. Dat is dat weggetje van Monnikendam naar Ilpendam langs de Leek. Waar die camping is. En hij werd verliefd op een meissie in Edam, en dat scheen een schoonheid te zijn, en hij werd benijd door vele jongens uit die omgeving. En hij...
Nou heb je me laast na een spookgeschiedenis gevraagd. Deer weet ik er ook nog een van - of eigelijk geen spookgeschiedenis: 't meer om te bewijze, dat er geen spoke bennen. Je weet wel dat as het vroeger in die kasteele of groote huizen spookte, dan ginge ze met er heele hussie eruit vandaan, en liete alles an zen lot over. Zoo was er den om te beginne...
Vandaag werd mijn hulp ingeroepen door een boer alhier, geboortig uit Nijkerk. We kregen het over bijgeloof. Hij deed mutatis mutandis de gewone verhalen over spoken en kollen, doch wist mij nog te vertellen, dat men daar bang is om aan een spook iets te vragen, want dan loopt men kans antwoord te krijgen, en dan is de vrager verplicht de opdracht te...
Zoo naar haar uiterlijk te oordeelen, hield ik haar voor een zeer zenuwachtig mensch, die prat ging op haar kunst en gaarne daardoor op de omgeving den indruk maakte van iets bizonders te zijn. Zoo beweerde zij altijd, dat als zij 's nachts benauwd was, zij haar geest over het water kon zien zweven. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland...
Een pastoor nam geregeld zijn kerkelijke plichten waar, doch hoe hij zijn best ook deed: het kerkbezoek nam steeds af. Hij zon dus op middelen om dat anders te krijgen, en op een goeje zondag kondigde hij af, dat den volgenden zondag de heilige geest zelf in den vorm van een duif in de kerk zou komen. Om dat te kunnen doen, had ie an zijn huishoudster...
Nou, je weet wel dat er vroeger van die sluikers ware. Vroeger wier er veel esleuke. Nou hoor je deer niet zoo meer van. Nou spookte het in de kerk erg. Iedere nacht was het een leven van heb ik jou deer. Er wier ewaakt en dan hoorde ze om half twaalf een gebrul as van een wild beest. Niemand dorst er in. Op een keer was er ien die zei: "Ik durf wel. Ik...
Bij Jurriaan Hofman spookte het iedere avond. Iederen avond liep er met vervaarlijk geweld een of meer personen over den zolder. Het spook deed geen kwaad en de vrouw des huizes deed niets als ootmoedig gedurende deze periode het hoofd buigen. Klaas Smeenk heeft het zelf bijgewoond. Ik noem u de naam voor de geloofwaardigheid. Liever heb ik dat u ze...
Werkgeesten maken een patiënt 's nachts onrustig als hij slaapt. Hij zaait, maait, hamert enzovoort dan voortdurend, juist zooals hij het overdag gedaan heeft. (Broek)
Grietje Holleman (u bekend) zei altijd, dat als men 's nachts om twaalf uur ging kijken, men dan haar geest over het water kon zien zweven.
Zeemeerminnen. Volgens de overlevering is er één daarvan in de Purmer gevangen, en met den visscher, die haar in zijn netten verschalkte, getrouwd. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.91)
Een Broeker dame voorspelde zij eens, dat haar kind, dat er gezond uit zag, niet oud zou worden. Het stierf toen het twee jaar oud was. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.272)
Eens was een schildersknecht aan een dakgoot te verwen. Zij keek al maar naar boven. Een poos later viel de man van den ladder en was morsdood. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.273.)
Zij zag lijkstaties aankomen, vermaande ieder om op zij te gaan, maar week zelf geen haar breed uit. (N.B. Behalve het gesprek met haar, heb ik geen van die dingen persoonlijk met haar beleefd, en is alles mij door anderen meegedeeld.) (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.273)
Voor het huis van een kraamvrouw liep ze ook eens al maar op en neer te wandelen. Dien zelfden dag heeft die vrouw zich met haar kind in den arm verdronken. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.273)
Als er een sterfgeval op komst was, kreeg zij het benauwd, vluchtte het huis uit en liep telkens voor het aanstaande sterfhuis heen en weer te draaien. (Om misverstand te voorkomen, stip ik even aan, dat haar prognose lang niet altijd met de mijne overeenstemde en dat zij niet altijd gelijk had.) (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland...
Aaltje J. in Broek, kreeg bezoek van N.N. Op eens zei hij: "Ik zal je koeien eens melken." Zonder naar de beesten toe te gaan, die een eind ver in het land liepen, zonder veters of iets anders noodig te hebben, alleen door, in huis zittende, het manuaal van melken te maken, molk hij alle koeien schoon uit. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-...
Van domme Griet. Griet en Jan woonden samen in een klein huisje. Griet was dom en Jan niet leep, maar toch leefden ze heel gelukkig en tevreden. Eens op een dag moest Griet boodschappen doen en ze ging eerst naar den boer. Daar kocht ze een mooi rond kaasje en lei dat voorzichtig in haar boodschappenmandje. Maar ze dacht er niet om dat zoo'n kaasje zwaar...
Eens heeft S. klaverenboer een flesch jenever laten halen. Grootvader heeft hem aangepakt, maar later zei hij: "Dat doe ik nooit meer"; want de flesch was gloeiend heet. Beide keeren slaakte S. een zucht van verlichting, toen de toer verricht was en zei: "Dat is net van pas." (Broek in Waterland) (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland...
66