Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Icelandic Keywords

There are no Icelandic Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
19 datasets found
Dutch Keywords: vader Place of Narration: Harkema
Jierren lyn gebeurde it dat ús heit en dy, as se jouns op bêd leinen, altyd hwat hearden dat se net thús bringe koenen. It hie in soad fan motorgeronk, mar sy koenen har net bigripe dat it dat wêze koe, hwant der wienen dêr gjin moters. Alle jounen wie dat lûd der wer. Doe kochten myn broer en ik elk in frachtauto. Wy kommen der op in joun mei delsetten....
't Wie yn 'e winter en wol hast 100 jier lyn tink. It frear bot en it jongfolk wie der allegear op redens op út. Oan 'e Mûzegroppewei by Rottefalle wenne in widner: Sytse Batema, mei soan en dochter. Dy soan wie der op út gong to riden. De dochter woe ek graech ride, mar dat woe de heit net lije. Hja moest thús bliuwe. Hoe't it fierder gong is wyt net...
Us mem en dy ha in berntsje forlern, dat is forbrând. 't Wie op in tongersdei-to-joun. De wyks fan tofoaren kom heit op in joun thús. Doe tocht er: hwat hjir is to dwaen, wyt ik net. 't Wienen allegearre minsken en fytsen. - Mar der wie neat. In wike letter hiene jy deselde sitewaesje. Mar doe wie 't echt. Heit sei: Ik wist hwat der gebeure soe.
Mem en dy wennen flak by de Liuwepoel. Mar as it winter wie mochten se noait op 'e Liuwepoel ride. Dat fortroude pake net. Hwant hy wie ris in kear op in joun by de Liuwepoel lâns kom, doe hearde hy roppen: help. En even letter wer, en doe nochris wer. Trije kear. "Dêr forsûpt nochris ien," sei pake, "dat màt gebeure." Mar ik leau net dat der oant diz...
As de bern jouns net op bêd woenen, sei heit: "Pas op, hear, de wjerwolf stiet om 'e hoeke, dy pakt jim aenst."
Myn man syn suster wie altyd syklik. It bern tsjirme. Hja hie altyd skeel. Doe sei heit: "De boze geest pleaget har. Dy sit ûnder 't bêd." Doe helle er in gripe en reage dêrmei ûnder 't bêd om. Doe kom dêr in kat weifleanen. Dat wie de boaze geast, sei heit. Hy prebearre dy kat to reitsjen mei de gripe, mar dy kat fleach fuort. Heit achter de kat oan, mar...
Heit pleage ús froeger wol as wy der by joun op út moesten en wy wienen hwat brutael. Dan sei er: "Ast net om lyk wolste pakt it pleachbeest dy, hwant dat rint dêr en dêr."
Us heit (skoanheit) siet froeger yn 'e tsjerkerie. Doe moest er ris mei guon nei Amsterdam nei de klassisforgadering. Dat wie doe mei Geelkerken en 't Hersteld Verband. Skoanheit hie noch noait fierder west as Drachten. En hy hie nei de Grinzer Klaei west to wjudden. Mar Hollân dêr hied er noch noait in foet set. Doe't er yn Amsterdam kaem, sei er fuort:...
Der wienen us in doomny en in âlderling. Op in kear moesten dy beiden togearre nei in forgadering ta. It wie in hiel ein fuort en sy gongen der to foet hinne, omdat dat it fordelichste wie. Underweis slepten se net yn herbergen, mar by partekulieren. Op in joun kloppen se wer ris by minsken oan om ûnderdak. De man kom foar. Doe't er 't boadskip hearde,...
Oan 'e Mûzegroppewei hat Sytse Batema syn dochter formoarde. De bloedplakken woenen letter noait út 'e muorre wei.
Myn Pake en mem seagen hjir yn 'e Harkema yndertiid yn 'e Smoarhoeke ljochtsjes oankommen, dy draeiden om 'e hoeke de slingerpaedtsjes del. 't Wienen wylde lantearnen. Letter rieden de fytsen dêr lâns mei jouns de ljochten op. Dy lampen fan ' e fytsen ha sy doe fan tofoaren sjoen.
't Wie hjir yn 'e Harkema. Ik kom op in joun mei myn jonge by ús heit en dy wei. Doe sei myn jonge ynienen: "Sjoch, heit, dêr stiet ek ien." Ik sei: "Ik sjoch neat." Mar ik krige de lampe, dy't ik by my hie en doe ljochte ik en doe seach ik in gedaente. 't Wie in beeld fan in frommes mei in pelterine om. Wy roannen oerdwars en moesten troch in sleat, mar...
Klaes Schievink hie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gong er mei de boerewein nei de duvelbander ta. Doe't hy dêr kom, sei de duvelbander: "Ik wyt wol krekt hwat der by dy oan 'e hân is. Hjir hast in flesfol drank mei. Mar pas op, der komt earst in ding oan, dy springt by dy op 'e wein en dy hat it op 'e flesse bigrepen. Lit dat ding de flesse net brekke...
Rixt wie in dochter fan sterke Hearke. Hja wie boerefaem en hast like sterk as har heit. Ik wie yndertiid molkrider. Op in kear, doe't ik de folle bussen op 'e wein sette soe, stie Rixt der by. "Hwer wolst se ha, jonge?" frege se my. En hja sette de bussen mei de tûmen samar op 'e wein op 'e plakken dy't ik oanwiisde.
Jan Hepkes fan Surhústerfean koe 't altyd moai sizze. Japik Laverman wenne ek op 't Fean. Dy hie buorkerije. Op in simmer doe siet Japik Laverman yn 'e haeijnge. Doe kom er by Jan Hepkes of dy him ek yn 't hea helpe koe. 't Wie prachtich waer. Jan gong mei him. Doe't er Japik de hiele dei holpen hie frege Japik: "Hwat mast nou fan my ha?" Jan Hepkes sei:...
Oan 'e Mûzegroppewei hat in heit (Batema) syn dochter fan sechstjin jier al us formoarde. De bloedplakken wienen net fan 'e muorre to krijen. As se der bihang oerhinne plakten, kom it bloed dêr wer troch.
Fokke Weening fortelde ek, hy kom us op in nacht om tolve ûre thús. Doe seach er syn heit mei in earmfol gers, dat er nei de koe brochte. (Se hienen mar ien koe) Hy seach it tige dúdlik, mar yn werklikheit wie 't sa net. Hwant syn heit lei op dat stuit op bêd to sliepen.
Op in kear siet Hindrik Pyk (= H. Ophuis) op 'e Oenseheide by de Krúswei yn in boskje, mei it himd út. Hy fangde himsels de luzen ôf. Syn bern founen him dêr tafallich. Dy roannen hurd nei hûs ta en rôppen: "Mem, mem, heit sit yn 't boskje op 'e Oense-heide to luzefangen!" Mar hwat wie 't gefal? Hindrik Pyk siet moai yn syn hoekje thús by de tafel. Hy hie...
Us hûs stie op 'e rûmte froeger. Der wennen gjin minsken njonken ús. Op in snein-to-joun hie ik nei de froulju ta west. Ik kaem de moarns om in ûre of trije, fjouwer thús. 't Wie yn 'e winter. Ik tochte: "Och heden, soenen ús heit en dy der nou al ôf wêze?" Hwant sa gong it dêr op in timmerjen. Ik sei dy deis: "Hjir komt in nij hûs." Doe sei heit:...
20