Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Icelandic Keywords
There are no Icelandic Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Leaflet | © OpenStreetMap contributors, Points © 2019 LINZ
NieuwsTurkije ‘Vermiste’ dronken man helpt urenlang zoeken naar zichzelf Een dronken man in Turkije heeft deze week urenlang naar zichzelf gezocht, nadat bezorgde vrienden hem als vermist hadden opgegeven. De man sloot per ongeluk aan bij zijn eigen zoekactie, tot hij besefte naar wie men op zoek was. Volgens plaatselijke media was Beyhan Mutlu (50) uit...
Foartsjirmerij by ambachtslju Tseard de Boer hat it my ferteld. Dat is in soan fan Sytse de Boer, in âld bakker yn Easthim. Se wennen dêr foarhinne yn in âld hûs, in âlde bakkerij. As se dan jûns op bêd leinen, wie it krekt, oft der guon de treppen op en del rûnen. Se hearden ek gestin, oft se mei moalsekken de treppen op kamen. En dan smieten se dy...
Ik wou dan nog graag een verhaal vertellen dat vroeger eens gebeurd moet zijn in de Braambos in Riethoven. Want daar moet vroeger ook eens een kludde, zoals wij dat bij ons noemen, rondgezworven hebben. En zo’n kludde was een heel eigenaardig wezen. Het was namelijk iets wat je wel hoorde lopen, en je hoorde hem zelfs hijgen. Je kon ook zijn gewicht op je...
No name
Hoe vraagt een blinde aan een dove wat de kortste weg naar het station is?
(Uitbeeldmop)
Hierbij tast de verteller het hoofd van de toehoorder af. Wanneer hij daarbij een van diens oren gevonden heeft, buigt hij zich voorover en schreeuwt de toehoorder in het oor: "WAT IS DE KORTSTE WEG NAAR HET STATION!!!"
Twee gekken dreigen te verdrinken.
"Help! Help!" roept de ene in paniek.
Zegt die andere: "Misschien is het beter als we samen roepen."
Even later: "Samen! Samen!"
Utrecht
Woa nen oel schreeuwt, heb ik wa es heurd, doa krie'j gauw nen dooi'n.
Gammelke
Waar Uitland vroeger gelegen heeft ruischen nu de golven. Ze rollen af en aan, altijd maar door, en ze zingen van lang vergane dingen. Ook verhalen ze van het gruwelstuk dat daar heel vroeger gebeurd is. Maar je moet het verhaal van de golven kunnen verstaan. Je moet van hun sprake zijn. En als je dan verloren zit te luisteren naar het geheimzinnige...
Als de nachtuil schreeuwde, precies boven iemands huis, dan zou er in dat huis heel gauw iemand komen te sterven.
Dat moet ongeveer 1892 geweest zijn. Er was een brand en dat huis stond juist tegenover een boerderij. Het was een boerderij en een herberg. De wind was op die boerderij aan en die boer riep daarom de pastoor om de wind te laten draaien. En die boer had geluk. Want de wind was zo vriendelijk om een andere richting te nemen en z'n boeltje bleef staan.
Als ge 's avonds een uil hoorde roepen van die kleine uilen, dan gebeurde er binnenkort een ongeluk.
Mijn oom was 's avonds gaan kaarten. Donker toen die naar huis toe kwam. Hij zag een kat op de weg lopen, die hij schopte. Maar hoe hard hij ook liep, die kat bleef maar aan zijn klomp hangen en riep maar steeds: "Miauw!" Toen hij thuiskwam was het een ouwe kous. En dat gemiauw kwam uit z'n klompen.
Mijn vader heeft me wel eens verteld dat hij een nieuwe manchester broek aanhad en die liepen altijd te voet en hardlopend bij winterdag naar huis. Toen hij daar zo op z'n eentje liep in het pikdonker en geen lantaarnpalen, hoorde hij opeens roepen: "Vat hem, vat hem!" Hij begon hoe langer hoe harder te lopen. Toen hij thuiskwam, vertelde hij: "Ze zaten...
Den Hout
Als de eksters riepen, dat betekende nieuws.
Drunen
Als er 's avonds bij 't huis een uil riep, dan kwam er een dode in de familie.
Ik weet nog wel, ik moest op een keer voor vader naar Garneren, maar het was al laat, eer ik wegging. Toen ik bij mijn oom kwam gingen we koffiedrinken. Een poosje gepraat, maar toen was het al tien uur en toen moest ik weer naar huis. Mijn oom wilde me met geweld wegbrengen. Ik heb daar hartelijk om gelachen. Ik moest de Kloosterwiel passeren, daar de...
Tien domme blondje zitten in een kuil. Begint er een te roepen met een zacht stemmetje "Help." Daarna een ander dom blondje, iets harder: "Help." Maar nog steeds geen hulp. Zegt weer een andere: "We moeten met z'n allen roepen!" Tien blondjes in koor: "Met z'n allen, met z'n allen!" (Gepubliceerd op Internet, adres...
Roodkapje Iedere week liep Roodkapje één maal door het bos, om een mandje met eten aan haar lieve oude grootmoeder te brengen. De hongerige wolf likte zijn lippen af, toen hij haar zag. Hij viel haar niet aan, want hij wist, dat de houthakker vlakbij aan het werk was en Roodkapje te hulp zou komen. De wolf dacht, dat hij een beter idee had. Hij zou snel...
nl-verhalenbank-126677
Roodkapje Er was eens een klein meisje dat samen met haar mama aan de rand van een donker en verlaten bos woonde. Zij hadden een schattig huisje omringd door rozen, viooltjes, korenbloemen, klaprozen en madeliefjes. Uit de schoorsteen van het huisje kwam vaak een heerlijke geur, want de moeder van het meisje kon erg goed koken. Het kleine meisje was zo...
nl-verhalenbank-126621
Roodkapje Lang geleden leefde er eens een klein meisje. Telkens als zij buiten kwam droeg ze een rood manteltje met een kap van dezelfde kleur. Daarom noemde men haar Roodkapje. Op een dag werd haar grootmoeder, die in een huis aan de andere kant van het bos woonde, ziek. Roodkapje's moeder vroeg haar, of ze een mand met lekkers naar oma wilde brengen,...
nl-verhalenbank-126360
Er was eens een klein, lief meisje, dat met vader en moeder aan de zoom van 'n groot bos woonde. Roodkapje hield veel van haar ouders, maar misschien nog meer van haar grootmoe. Want van grootmoeder had ze 't mooie rode kapje gekregen, dat ze altijd droeg. De grote mensen noemden haar daarom Roodkapje. Grootmoeder woonde heel ver 't bos in. Op 'n keer nu...
nl-verhalenbank-126343
