Yn 'e Boerestreek to Koartehimmen roan in fôlle om mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.21385
Der roan yn 'e Houtigehage in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.24680
By Boelensloane om, sahwat tusken it Blauhûs en de Boelensloane, roan in fôlle om mei in brijpot om 'e hals, wie 't sizzen altyd.
nl.verhalenbank.25467
Ien út 'e Houtigehage soe nei de faem ta. Dy wenne yn Surhústerfean. Doe't er oan 'e hulzenhage ta wie - tichte by 't Blauhûs - seach er dat der in kat njonken him roan. Dy bleau hyltyd njonken him. Hy hie in stok by him en dêr sloech er mei. Mar hy sloech dwars troch dy kat hinne. Doe hied er sa fan 'e wize west, dat hy wie it hûs fan 'e faem al lang...
nl.verhalenbank.24678
Der wie in man, dy wie troud. Syn frou rekke oan 't sukkeljen. Doe sei se us op in kear: "As ik hjir wei reitsje, dan hoopje 'k datst net wer trouste. Dat mast my bilove."
Hy sei: "Ast it graech wolste, dan biloof ik dy dat."
Hja rekke der ôf en de man seach net nei froulju om. Mar dat foroare letter. Doe kom er yn 'e bisoeking. En hy troude wer.
De jouns...
nl.verhalenbank.23513
By de Houtigehaechster wyk (= Skoallewyk) wenne âlde Karst. Dêr hat in jongfaem har al ris ophong. Yn 'e skuorre. Sûnt dy tiid spûke it dêr. Wy doarsten dêr jouns net lâns.
nl.verhalenbank.24685
Jasper Boomsma fan 'e Houtigehage moest us op in joun let nei 't húske ta. Dat húske stie bûtendoar.
Doe stie dêr in frou mei in dik bosk hier foar de glêzen. Doe't er wer seach wie se fuort, krekt as wie se yn 'e groun sakke.
nl.verhalenbank.24681
Op it Foarwurk spoeke it ek.
nl.verhalenbank.29301
Tusken Garyp en Aldegea lizze trije kampen lân achter elkoar. Op ien fan dy kampen spûket it, sizze se.
nl.verhalenbank.24857
Njonken bakker Welling oan 'e Hearrewei stiet in boereplaets, flak by de skieding fan 'e beide gemeenten. Mem sei, dêr hâldden froeger altyd pleachbeesten op dat plak ta.
nl.verhalenbank.33334
Yn 'e Popkepoel yn 'e Boelensloane wie in draeikûle.
As jy dêr yn kamen, draeiden jy ta de groun yn.
nl.verhalenbank.22880
Doekel seach ek spoken. Dy spoken kommen fan Earnewâld út wei, se farden yn in boatsje oer 't wetter.
Hja en Marten Skeet stienen op in joun bûtendoar.
Doe sei se: "Marten, mast ris even sjen."
Mar hy seach neat.
"Hwat is der dan?" frege er.
"Se binne der wer", sei se. En doe wiisde se nei 't plak dêr't se de spoken seach.
Doe krige Marten in brjit (in...
nl.verhalenbank.33627
Op 'e Houtigehage spûke froeger in hynder om.
nl.verhalenbank.25705
Tichte by de Dwarsfeart mat froeger in wyt froumins spûke ha.
nl.verhalenbank.36650
Boppe Bakkefean by de Mandewyk spoeke it ek.
Dêr sloegen se de hiele joun tsjin 'e blokken, as men dêr lei mei 't skip.
nl.verhalenbank.29303
Op 'e Suderdwarsfeart wie it Boskpaedtsje, dat roan nei de Skieding ta. Dêr spoeke it altyd. Dêr roan in frommes mei jok en amers.
nl.verhalenbank.27512
Ingbert Jelsma fan Oerterp fortelde, hy wie ris in kear oan 't fytsen, doe woarde er samar mei fyts en al opnom en even letter op 't selde plak wer delset. En der hie neat to sjen west.
nl.verhalenbank.33703
Antsje de Bruine wenne yn 'e Houtigehage. 't Minske hie 't o sa krap. Sy gong froeger in protte to naeijen. Op in nacht hie se thús sitten to naeijen by in ljochtsje. Doe hie der hwat by de doar west.
De doar gong iepen en der kom ien yn. It wie in geest. 't Wie de geest fan har muoike, dy't al dea wie. Kingemoai, sei se tjin har.
"Hwat is der oan,...
nl.verhalenbank.24675
As de hounen bigounen to spûkgûlen, dan soe 't net lang mear duorje as der kom in deaden yn 'e buert.
nl.verhalenbank.38661
By 't Blauhûs wie jouns altyd hwat gerinkel yn 'e sleat.
nl.verhalenbank.23021
