Datasets - ISEBEL

Kransen in hoofdkussen: Deze werden gevlochten van bedveren en haar van een heks, en wel meestal rood. Als deze krans compleet was met knoopsgat en knoop, stierf degene, die op het kussen sliep. Ze gingen vooraf langzaam achteruit, en teerden langzaam weg. Een man, die niet zo bang was, maakte zo’n kussen open, en gooide het in het vuur. Daarmee was de...

aandachtig

nl.verhalenbank.69256

Een verenkrans in het hoofdkussen, dat was voor degene die daarop sliep een aanwijzing van een lang leve of een ziekte. Zo'n kusse werd onderzocht.

aanwijzing

nl.verhalenbank.125562

Der wie in fanke yn Zevenhuizen, dat woarde samar ynienen slim siik. Alles roun har ôf. Hwat der út kaem, dêr sieten allegearre ielshûden tusken. Hja tochten: sy kin wol ris bitsjoend wêze. Doe toarnden se it holkessen los, en ja, dêr kaem in krâns fan fearren út. Dat wie 't biwiis, dat it fanke bitsjoend wie. Doe hellen se de duvelbanner der by. Dy...

aanraden

nl.verhalenbank.31652

[Verenkrans:] Daar hoorde je wel van as iemand gestorve was. Dan werd 't kusse losgemaakt en dan zat d'r een verekrans in.

behekst

nl.verhalenbank.72890

As ’n kiend of ’n grote ziek wur en hé’j kum te stèrve en je mak ’t kopkusse los, dan zit er ’n krans van vère ien. Die mot verbraand worre.

bed

nl.verhalenbank.50231

Doe't myn âldste suster Wike noch in lyts famke wie, wenne se yn Lutjewoude ûnder Kollum. Der kom geregeld in âldwiif út Kollum by ús oan 'e doar mei de bolkoer. As dat wiif der west hie, koe Wike dy jouns net sliepe. Sy lei dan altyd wekker op bêd en dat woarde geandewei slimmer. Ien joech mem de rie, sy moest it holkessen mar ris iepenmeitsje. Doe siet...

bed

nl.verhalenbank.19390

Hwat ik nou fortel is al lang lyn. Myn suster hie in jonkje, en dat wie net goed. Har buorfrou wie in âld minske, dat hiet fan Gjertsje. Dy kom noait fierder as de drompel, en dan frege se nei 't jonkje. Sy kom noait yn 'e hûs. Op in kear, doe hie se der ek wer west. Sy wie noch mar krekt fuort of doe kom der in fremde kat by myn suster en dy yn 'e hûs....

bed

nl.verhalenbank.21572

Mem har âlders wiene boer op “Strûpenkeal” in pleats oan de “âlde Rien”, in wetter, dat rint fan mids de Geeuw oan ’t Easthim. De pleats leit sawat midden yn e trijehoek tusken Drylts, Folsgeare en Ysbrechtum. Ticht by de pleats lei in slúske. Op de boaijem fan dat slúske, der ’t se it wetter út rinne litten hiene, slûken se. Dêr waerden keallen strûpt en...

Sluis

nl.verhalenbank.47025

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur