Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show Only Popular Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Op ‘Eeskwerd’ wie wol nachts geklop en fremde lûden, foaral yn 'e foarkeamer. Op in kear wie Idske Sysling by ús útfanhûs. Wy soene de oare deis nei it ‘festival’ yn Oranjewâld. Om tolve ure hinne, grypte se my by de linkerearm en rôp: “Hwat is dat?” Ik sei heit nei:“Dat binne de mosken yn 'e klimop en de wyn, dy gûlt troch de sinneblinen.” Mar it kloppe...
nl.verhalenbank.50523
Ergens was een kind bekold enzovoort, enzovoort. Die vader gaf zijn kussen aan het kind. Dat sliep daarop rustig. Hij nam het kussen van het kind, maar kon twee nachten niet slapen, terwijl zijn vrouw, die naast hem sliep, telkens wakker schrikte, en dan was het alsof er met nagels langs haar gezicht gekrabd werd. Alles verbrand. Patiënt beter.
(Vrouw...
nl.verhalenbank.9259
Kwoad zain
Mien voader luip es n moal mit aine op duuster pad, tuskn 12 en 1 uur in de nacht. Dou zee de veurste teegn mien voar dai achter hum aan luip: "Goa eevn bie zied, komp wat aan." Mien voar zee: "Dat dou k nich, ik zai niks." Zien kameroad hef hum dou bie de schammelakn greepm en aan de kaan van de weg hen zet. "Kiek es eevn over mien rechter...
nl.verhalenbank.43165
Wibe Hut (= Wibe Alma) siet besopen to Eastemar yn 'e herberch. Dêr sieten ek kammeraden fan him. Hy swetste en swearde mar. Ik wòl joun fechte, sei er, as is 't ek mei de duvel.
Even letter sette er de kant út nei Harkema, de Swarte Wei en de Achttjinde wei lâns en sa oer de Wytfeanster wei (= Greate Seadswei). Dêr oan 'e kant fan 'e Wytfeanster Wei...
nl.verhalenbank.15875
Ik wie in lyts fanke. Om in ûre of ien yn 'e nacht bigoun ik altyd to razen. Der siet in raer, swart ding, dat seach ik en dêr wie ik binaud foar.
Heit sei: "It bern is bitsjoend, ik sil nei Wopke ta. Wy krije sa net in wink yn 'e egen." Mar as er dan nei Wopke ta soe, wie 't wer oer. Dat wist de tsjoenster. Dat wie Sytske van Assen. Mar heit is doch nei...
nl.verhalenbank.19443
Bontsje Keeke (= Knjillis Veenstra) wie mei de helm geboaren. Dy seach de bigraffenissen foarút. Hy gong dan yn 'e nacht nei 't tsjerkhôf ta, dêr woarde er hinne dreaun. Hy hat fan to foaren de bigraffenis fan syn eigen dochter sjoen, dy't fordronken is.
nl.verhalenbank.24072
Hwat ik nou fortel gebeurde de kant út fan Earnewâld. It sil sa 'n tachtich jier lyn wêze. Myn heit (Megiel) en noch ien wienen yn in pream. Sy moesten it ien of oar ophelje. Of it nou stien wie of turf fan Beets, dat wyt ik net. 't Wie yn 'e nacht, en sy farden yn 't goede farwetter. Sy koenen it paed goed. Doe gebeurde it dat se samar yn hiele lytse...
nl.verhalenbank.23356
Mem en heit ha yn Boarnburgum wenne. Heit hie altyd fan alles to keap. Sy wennen yn in blok fan acht huzen, dat hiet 'de Moune'. Sy hienen doe noch mar ien jonkje, dat is letter weirekke. Doe kom der op in joun in âld minske fan goed njoggentich jier by har. 't Wie de widdou Minke Oosterwoud. Sy frege of it lytse koopmantsje dêr wenne. Dat wie heit.
"Ja,"...
nl.verhalenbank.16845
Knjillis Veenstra wie in omke fan my. Dy moest alles sjen. Dat hied er ta straf krige. Hwant hy wie yn syn feintejierren och sa wilewalich en in forwoest man.
Hy hat njoggen bern forlern en dat hat er allegear foarsjoen. Seis wiken fan tofoaren hat er it wol foarsjoen. Dan wie hy der nachts ôf en harke der nei as dy en dy noch wol leefde. Fjouwer...
nl.verhalenbank.19424
Heit en myn broer wienen us boppe Apelsgea. Sy soenen mei in koe nei Smilde ta. 't Wie tige ier yn 'e moarn. Doe sei myn broer tsjin heit: "Sjoch dy smoarge houn ris mei dat geitsje." Oan 'e oare kant de feart wie in houn, dy't in geitsje tramtearre. Heit kom tichter by de feart om better to sjen. Hy woe nei de oare kant ta om dy houn in klap to jaen. Mar...
nl.verhalenbank.19584
Ik zel joe aigen belevenissen vertellen; alles is woar.
Mien voader moz mit zien kameroad op ’n nacht woakn bie ’n zaike. Ze luipen langs ’t knoal. Doar lig mien voar opains midden op ’t ies. Uutgleden?
Nee heur. ’t Was net of hai van de weg trokn was. Hai zel wel ’n liekwoagen teegn komen wezen.
Mien mouder woarschouwde altied veur eeksters veur de...
nl.verhalenbank.44283
In Zetten woont een bakkersknecht, die er zoo slecht uitziet, omdat hij 's nachts moet loopen. Er komt dan een beerenvel door den schoorsteen zakken, dat moet hij aandoen en 's nachts het dorp doorgaan. Zijn vader, die nu dood is, moest het vroeger doen.
nl.verhalenbank.39644
De Langesleatter man moat in frijer keare
'Der is ek in ferhaal oer in skippersdochter, dy hie ferkearing mei in boerefeint en dat woe de skipper net lije. Dy jonge mocht net oan board komme. En doe op in kear moat de skipper dêr yn 'e Langesleat oan 'e wâl fallen wêze en de jûns moast er nci de buorren foar it ien of 't oar,en doe rôp er de Langesleatter...
nl.verhalenbank.13709
Heit hat altyd koopman west. Tseard Kuorke neamden se him. Hy wie faek op stap mei omke Piter. Sy reizgen dan fan 't iene loazjemint nei 't oare. 't Wienen doe noch jonge bazen.
Sa wienen se us yn 't folksloazjemint fan Terwispel. Dêr wie Jan Kluwer ek. Dat wie in hiele greate keardel. Hy hie in skeareslyp/skjirreslyp. Hy roan winters en simmers mei...
nl.verhalenbank.16842
Mit de peerden was ook wel eens wat. Dat hef mien voar zulf nait mitmoakt moar weer heurd van ollere mensn; dat is nou al over honderd joar leden. Dei hail olle mensn zeden dat er nachtmerries bestunden. Dei kroopn s nachts deur sleudelgoatn of glievn en klommen op de peerden. Zai klattern bie de moanen omhoog, woordeur de daiern den vlöchtn in de moanen...
nl.verhalenbank.43704
Us mem fortelde, dat in broer fan heit - dat wie Albert, in omke fan my, soe nei 't Godloas Tolhûs ta to praten. Doe't er wer nei hûs ta soe, is er fordronken.
Us heit wie dy nachts tige ûnrêstich, hy hie lûd gûld. 't Wie allegearre wetter, dat er seach.
De oare deis brochten se heit syn broer as fordronkene thús.
nl.verhalenbank.38175
Myn omke Piter wie skearsliper. Hy is formoarde op it Wyldpaed ûnder Twizelerheide. Us heit hat deselde nachts dat dat gebeurde de hiele moard sjoen, wylst er op bêd lei. Hy tochte: dy persoan ken ik. Mar hy krige noait syn gesicht to sjen. Hy gong der ôf en wie hiel bot fan 'e wize. It tongere en wjerljochte, wylst it gebeurde. Om 4 ûre hinne bikom it...
nl.verhalenbank.16840
4.18.
Ja, nou gaan we naar Luchtenberg, de Hondsdonk, Notsel, Couwelaer en daar overal naar toe.
Daar waren boeren en die moesten toen mijn vader nog leefde - ja, die is al 1900 gesturven, dus dat is ook al weer lang geleden hoor - en dan moeten die boeren 's nachts naar de stad toe mee vierkante kisten. Toen waren die gemeentereinigingen weer heel anders...
nl.verhalenbank.44336
Op 'e Sumarreheide forskynde altomets in neaken berntsje by lju yn 'e groppe. In man, dy't dêr net wenne, seach it op in kear mei ljocht-moanne-waer. De heit hie it berntsje gjin bierklean jown, doe't it stoarn wie. Nou koe it berntsje de rêst net fine.
nl.verhalenbank.11486
