Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
35 datasets found
Dutch Keywords: ziek veren
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje. Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet. It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite. Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Moeder het mien wel es verteld: “Eén van ons klein jonges was egol ziek”. Moeder zei: “We motte ’t kusse mar es nakieke. Wat er ien zit”. En toe ze da deje, holde ze ’r ’n mooie krans uut, heel mooi rond gevlochte van verkes ien ’t kusse”.
nl.verhalenbank.49717
D’r was es ’n kiend ziek. En wa ze ’r ok ondeje, ’t bleef ziek. Toe zei d’r iemand: “Ge mot es ien ’t kusse van ’t bedje kieke”. Da gebeurde. En toe zat ’r ’n krans ien van vère. Ze hemme toe de vère verbraand. En toe is ’t kiend wer bèter geworre.
nl.verhalenbank.50487
Ik hie in susterke, dat wie Fokje. Doe't dat in famke wie woarde hja ris op in kear siik, en doe seinen se dat se bitsjoend wie. Piters Willemke wenne fjouwer huzen fan ús ôf, en dat wie in biruchte tsjoenster. Der waerd ornearre, dat dy soe ús Fokje wol ûnder har macht ha. Hwant Willemke koe fan alles. Hja fleach nachts oer de telefoantriedden hinne. Se...
nl.verhalenbank.30367
Krans in t kusn Och mien laive tied, dat gebeurde ja mennigmoal. Was, zeg man, n kind zaik west. Ie vruign dan es hou of t er mit gung. "O", zeden ze dan, "t wicht is al weer beter,, man waitn ie wat wie in t kusn vonden? n Doeve van veern; t schoap is behekst west man." Was altied wol aine in de umgeevn dai de schold kreeg.
nl.verhalenbank.43161
Een krans van vere in het kusse, dat had je wel as een kind ziek was geworde. De vere ware roze geworde. Dan was 't kind betoverd.
nl.verhalenbank.70581
Myn man hie in suster, dy wie siik. In soan fan har siet yn Frankryk. Dy skoansuster woarde minder en doe sei de dokter, sy moest nei Grins ta op ûndersiik. Dat wie yn dy tiid in hiele reis en in hiele útris. De tiisdeis moest se der hinne. Ik sei de moandei-to-jouns tsjin myn man: "Ik mei aenst wol ris by Atsje sjen, hwant net to witten of se dêr net yn...
nl.verhalenbank.29783
Ze dochte vroeger wel es, dat ’n kiend behekst was. En as ze woue wete, of er nog iets on te doen was, deje ze ’t kusse ope. Zat er een krans van vère ien, dan was ’t te loat. Ze zèje dan: “Dor is niks mer on te doen. Het kiend zal nie bèter worre. Kiek mar, d’r zit ’n krans ien ’t kussen”.
nl.verhalenbank.50409
As ’n kiend of ’n grote ziek wur en hé’j kum te stèrve en je mak ’t kopkusse los, dan zit er ’n krans van vère ien. Die mot verbraand worre.
nl.verhalenbank.50231
21.29 [JvdB] Dus dat was het eerste verhaal, maar van zijn vader daar is een heel uhh daar zijn twee leuke verhalen van. Het eerste is in 1942 toen woonde dr in Kloosterhaar een familie Evers en die hadden een kind van 6 jaar. En dat kind dat werd ziek en toen hebben ze daar uhh, nou ja de oorlog ging ook voor heel veel mensen het leven gewoon door, daar...
nl.verhalenbank.46645
EEN KRANS VAN VEREN In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
En as je nou iemand had, as d'r vroeger iemand ziek was en hij was bij zo'n vrouw geweest, dan was 't al gauw: ,Ja, dat heb die en die gedaan". Dan waren ze betoverd of behekst. En dan was 't: "Maak 't kussen maar eens open". Dan moesten ze het kussen openmaken, waar ze op sliepen en dan lag d'r een soort krans van veren in. Nou, en dan werd de heks...
nl.verhalenbank.126658
Dartig, vertig joar geleje wonde er nèven ons ’n vrouw, worvan sommige minse zèje, da ze hekse kos. Ze was altied goed vör ons. En onze Thé, die toe nog mar zo’n jong was, kreeg altied wa van ’r, snuupkes of zo, as ze èrs hen gewes was, bijvoorbeeld nor de stad. Onze Thé was in die tied duk ziek. Hé’j was mar ’n zwak kjelje. ’n Vrouw uut de buurt zèj: “Ik...
nl.verhalenbank.50156
4.14. Al weer naar Nunen toe, maar nou is 't grootmoeder's niet, nou is 't m'n tante. In de Beekstraat in Nunen woont Arjaan Rijkers, toen ter tijd tenminste, en die kwam 's thuis van zijn werk en de buurvrouw die klaagde zo: de koei stond zo te toeten, en d'r man was niet thuis en zelf mocht ze niet buiten komen en ze kon geen voejer gaan maaien. Toen...
nl.verhalenbank.44321
Myn man syn pake wie bitsjoend troch de boer, by hwa't er arbeider wie. Hy lei siik op bêd. De boer kom alle dagen by him. Dan gong er op 'e stoel by 't bêd sitten. Doe hat pake syn âldste dochter syn holkessen iepen makke. Doe siet dêr in kat fan fearren yn. Dy wie omtrint klear. Sy skuorde de hiele kat útelkoar. Wylst se dêr mei dwaende wie, kom de boer...
nl.verhalenbank.18097
Heksen als ziekteverwekkers In Best lag een kindje zwaar ziek in bed. Omdat ook de dokter niets meer kon doen, besloten de ouders naar de paters Kapucijnen in Antwerpen te gaan. Die wisten meestal met zulke dingen wel raad. In Antwerpen aangekomen kregen zij van de paters een scapulier en deze zeiden; ‘Als u thuiskomt, leg dan deze scapulier bij de...
nl.verhalenbank.49555
Dit verhaal heb ik van mijn vader. Zelf heb ik ook een vrouw gekend, die de naam had van te kunnen heksen. Ze woonde in de omgeving van Dalfsen. Toen ze later stierf, werd haar dochter er van beschuldigd; deze leeft nu eveneens niet meer. Er was eens een kind ziek; in het veren bed werden kransen gevonden; toen was het een uitgemaakte zaak, dat de bewuste...
nl.verhalenbank.44676
Yn 't West fan Bûtenpost wenne in âld frou, dat wie in tsjoenster. Dy bitsjoende de minsken. Dan krigen dy minsken in dikke klute fan fearren yn 't kessen. Dat wie 't wurk fan dat âlde minske. En hja waerden dan siik. Dan wienen se bitsjoend. Dêr't dat minske kaem, waerden de bargen siik. De minsken leinen duveldrek ûnder 'e drompel, dat biskerme har...
nl.verhalenbank.29698
Myn iegen foader leeft niet meer. Al myn susters en broers bin beteuverd weest. De katten sprongen bij ons by 't huus op. Dat woaren allemoal teuverheksen, die hadden sich veranderd in katten. Werd der bij ons een sikelik, dan was die beteuverd. Dan gingen se noar 't Swartfeen. Doar woonde de overste van de heksen. Doar gingen se heen veur dat kind dat...
nl.verhalenbank.37288
85. Gi'j wet wel vroeger toe is ter jao de spaanse griep zo slim gewes. Met mien bruur Toon was mien moeder hatstikke gek met; umdat 't zon dikke was nume zi'j um altied Per. Toe kwam de spaanse griep en gonge de völ minse dood. En onze Toon wier ook ziek. Wi'j hemme der alles aan gedaon. Vader is nog een kier nor Dörrekum gewes, nee nao Keppel gewes....
nl.verhalenbank.22444
35