Datasets - ISEBEL

Paulus fan Albert en Tet (Alma) wie in jonge fan achttsjin jier. Hy hie harsensykte en it like slim. Op in joun soe âlde Hindrik Vaartstra der noch op út. Doe't er oan 'e daem fan it hûs fan Albert en Tet ta wie, koed er net fierder. Dêr stie in lykstaesje. Hy seach de wein mei de kiste en 't folk. Doe is er weromgong. In wike letter is Paulus stoarn. Tet...

dood

nl.verhalenbank.20950

Oardel jier en in wike neidat ús Gees geboaren is, soenen wy nei ús wurk ta. Doe't wy fuort gongen, sei ús mem: "Nou is 't myn tiid ek." Deselde deis stoar se. De nachts fan tofoaren hie se in lyts dea popke krigen. Sy woarde mei 't bern bigroeven, togearre yn ien kiste. Der kom in wite pakdoek oerhoeks oer de kiste to lizzen. Sa stie dy op 'e boerewein....

1903

nl.verhalenbank.27419

Us mem wie yn forwachting, sy moest in lytsen ha. Wy hienen in lyts dykje achter hûs. Dêr kom alle dagen in houn boven op en dy spûkgûlde mar. "O heden," sei mem, "dit komt net goed. Jij dû dy houn dêr us wei", sei se dan tsjin my. Doe't it bern der kom stoar it fuort dêrnei.

baby

nl.verhalenbank.27418

Ik slepte as jonge by myn âlde beppe. Har âld man wie stoarn. Doe sei se op in kear tsjin my: "Sjoch, dêr rint in geitsje oer de flier mei in lang ketting om." Ik lei al op bêd. Ik sei: "Ik sjoch neat, beppe." "Hearst it ketting dan ek net?" sei beppe. "Né", sei 'k. "Sjoch dan," sei se, "dêr rint it hinne." Doe sei se: "Ik ha in lykstaesje sjoen yn 't...

begrafenis

nl.verhalenbank.19546

Us mem hearde ris op in jountiid ien by de doar. Doe seach se dat der twa man ynkommen. Sy seach hiel dúdlik dat dy in baerke delsetten rjocht tsjin 'e muorre oan, hjir yn 'e keamer. Hja siet yn 't hoekje fan 'e keamer. Sy woarde sa bleek as in doek. It swit bruts har út, sa binaud woarde se. Even letter wie alles wer fuort. In pear wiken dêrnei kommen...

nl.verhalenbank.25736

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur