Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Op in kear hearde Likele de Hoop dúdlik dat der kapt woarde yn 't achterhús.
Fuort dêrnei kaem syn frou to forstjerren en doe kapten se op 't selde plak yn 't achterhús strie, om dat yn 'e kiste to lizzen. Dat wie krekt itselde lûd, dat er heard hie.
nl.verhalenbank.33668
Froeger seagen de manlju wolris yn 'e swarte spegel. In man, dy't oarspronkelik fan 'e Houtigehage kom, hie der èk yn sjoen. Doe seach er de frou, dêr't er letter mei troud is.
As in man in kiste krige to sjen yn 'e spegel, dan soed er net trouwe.
nl.verhalenbank.25963
Sibe Kooistra wenne yn 'e Broek. Hy hie forkearing mei Ruerdtsje fan Simen en Auk. Hy kom dêr us in kear yn 'e iere moarn wei.
Doe't er oan doomny Feitsma ta wie, seach er hwat by Auke en Hil fan 't hiem kommen. Hy seach in hiele bigraffenisstoet.
Hy wie sa fan 'e wize, dat hy gong nei myn man Hinne Kooistra (dy wie doe noch feint). Hy sei tsjin myn man:...
nl.verhalenbank.27436
Der wie in boerefeint, dy lei yn 'e nacht op bêd. 't Wie yn 'e simmer. Hy sliepte yn in bêdsté yn 't leech bûthús.
Doe seach er dat se in kiste yn 't bûthús delsetten. Hy gong der ôf om to sjen hwa 't dêr yn lei. Doe seach er him sels yn 'e kiste lizzen. Hy woarde tige kjel.
Hy gong by de boer wei. Hy tocht sa it needlot to ûntrinnen. Nei jierren kom er...
nl.verhalenbank.27973
Op in kear doe hie ik nei tsjerke ta west, yn 'e Koaten. Ik wie op 'e fyts. Der fytste ek ien njonken my. Doe sei dyselde tsjin my: "Hwat fytse jo hurd."
"Ja", sei 'k.
Even letter fytste ik wer gewoan.
Ik sei: "Hjir komt fan 'e wike in lykstaesje lâns. Hjir stjert ien. Ik seach de lykstaesje oankommen. Ik woe earder de hoeke om wêze."
't Kom krekt sa út.
nl.verhalenbank.21443
Myn jonge - Jehannes - wie in jier of tolve, hy gong noch nei skoalle. Wy wennen yn 'e Houtigehage.
Op in kear gong hy der yn 'e nacht ôf en doe seach er skean nei in hoeke fan 'e keamer. Dêr bleau er mar nei stean to sjen.
Ik sei: "Jonge, hwat sjochstû dêr?"
"Ik sjoch in houten bakje," sei er, "mei in swart kleedtsje der oer."
Sahwat in jier letter...
nl.verhalenbank.24667
Myn soan hie to melken west. Op 'e Koatster wei sahwat by de skoalle sprong it hynder samar ynienen oer de wei en rekke yn 'e hage. Myn soan hie ek noch krekt in keppel bern by him op 'e wei.
Hy fortelde it my, doe't er thúskom.
"Dus," sei 'k, "it hynder moest rûmte meitsje? Mast der om tinke," sei 'k, "dat dêr binnenkoart in lyk lâns komt."
En 't wie ek...
nl.verhalenbank.21444
Op in kear kom myn man op in joun let thús. Hy wie noch net troud. Doe seach er njonken har hûs yn 'e daem in kistje stean. Hy taestte der mei syn hân nei mar de hân gong der dwars trochhinne en doe wie it kistje ek wer fuort.
Njonken myn man har folk wennen minsken, dy hienen in fremd famke yn 'e hûs, dat wie dêr bisteld. Dat hienen se dêr yn 'e kost....
nl.verhalenbank.23520
Us Gjetsje is stoarn oan 'e Spaense gryp yn novimber 1918. Us mem hat alles in wike of seis fan tofoaren sjoen.
Mem sei doe: "Hwat mat dy lykwein hjir op 't hiem?"
Der wie doe hielendal net in lykwein.
Hja hearde de wein draeijen en piipjen. De kiste stompte tsjin 'e doar oan en kraste tsjin 't kezyn.
Letter is 't krekt sa gebeurd. De kiste stompte tsjin...
nl.verhalenbank.29555
As it hynder foar de lykwein stean bliuwt foar de daem fan in hûs en mei de poat skrabbet, dan komt dêr ûngefear trije à sawn dagen neitiid ien to fortsjerren.
Itselde hynder rint dan wer foar de lykwein.
nl.verhalenbank.20003
Sa'n trije jier lyn kom âlde Antsje fan 'e Twizelerheide yn 'e hûs (sjoch B65-168 en 169), doe stie der in deakiste by har oer 'e flier. Antsje tocht: hoe kin dit? Sy skrok der tige fan. In skoftsje letter, doe wie de kiste wer fuort.
Hja koe 't har net begripe hwat dat bitsjutte moest.
In troude dochter fan har, dy't net sa jong mear wie, rekke siik. By...
nl.verhalenbank.27977
Ik lei siik op bêd yn 'e hûs. Us Joukje siet mei in feint yn 'e keuken. 't Gebeurde oan 't Wyldpaed. Hja wie och sa stil, dat de feint dy frege: "Hwat mankeart dy?" Doe sei se: "Ik sjoch in lykstaesje." Hja seach ús der achteroan, en harsels net. Doe tocht se net oars as sy soe sels deareitsje.
Doe't se by my kom wie se sa stil.
"Hwat is der oan?" sei 'k....
nl.verhalenbank.20449
Op in nacht moest ik der ôf to pisjen. Doe't ik de pot krije soe, koe 'k my ynienen net mear forroere. Ik moest sjen. Doe stie der in deafet by my yn 'e keamer, tsjin 'e muorre oan, tsjin my oer. Ik gong nei Tseard ta (har man), dy't op bêd lei. Ik sei: "Tseard, ik ha ús skeiding ek sjoen."
"Hâld dy stil en praet dêr net oer", sei Tseard. 't Wie sawn jier...
nl.verhalenbank.20104
't Is nou fiif jier lyn, doe kom myn soan us by my. Hy wenne yn Jistrum. Ik seach wol oan him dat der hwat oan skeelde.
Hy sei: "Sjocht mem noch wolris hwat?"
Ik sei: "Né, ik sjoch noait mear hwat en ik hear noait mear hwat. Dat hat de Heare my ûntnom."
Doe sei er: "Ik haw in eigenaerdich gefal hawn. Justerjoune, goed seis ûre, sieten wy by de itenstafel....
nl.verhalenbank.20113
It gebeurde ek op 'e Vogelzang dat myn dochter dêr yn 'e nacht seach, dat se twa lytse kistjes fan bern nei de lykwein ta droegen. De lykstaesje kaem dêr achteroan. 't Wie achter de earmkeamers. Ridlik gau dêrnei stoaren dêr achter de earmkeamers twa bern fuort op elkoarren. Dat hie hja sjoen.
nl.verhalenbank.29731
To Sweagerbosk wie in húshâlding, dêr wie de mem allinne thús mei 't jonkje. Doe bigong har houn bûtendoar to spûkgûlen. Hy roan hyltyd mar achterút, al gûlendewei en sa ta 't hûs yn oan 'e fjûrpot ta. Dêr bleau er stean mei 't gesicht nei de muorre ta.
Fjirtsjin dagen letter kom 't jonkje to forstjerren. Syn kiste kom to stean tsjin 'e muorre oan op it...
nl.verhalenbank.19998
Wy ha in famke forlern, dêr ha ik nochal hwat mei to dwaen hawn. Ik bidde faek yn 'e dagen , dat se yn 'e kiste lei. De lêste joun foar de bigraffenis die 'k it lidtsje noch us wer fan 'e kiste. Ik sei: "Nou is 't de lêste joun, leave."
Doe pompte it sa bot bûten tsjin 'e muorre oan, dat ik fleach kjel oerein.
Doe sei myn man: "Sjochst nou wol, dat it...
nl.verhalenbank.19420
Mem fortelde ek: Us heit hie syn earste frou forlern en twa berntsjes, doe wenne er noch to Earnewâld.
Foardat syn frou stoar hied er sjoen, dat se har kiste ûnder 't finsterbank troch skouden. Dat is letter ek gebeurd.
nl.verhalenbank.25939
De jouns foar har dea woarde der hwat by ús oer de flier smiten.
Doe seinen wy: "Hark ris." Wy tochten dat de kat it die op 'e souder.
Mar letter, doe''t hja dea wie, kommen de dragers hjir en dy smieten twa bankjes oer de flier, dêr't de kiste op stean moest. Dat wie krekt itselde lûd.
nl.verhalenbank.25464
Douwe Stavasius syn heit Fokke wie us in kear op 'e klaei by in boer yn 't wurk.
Hy siet by de boer yn 'e keamer en sy dronken in pantsje thé. Fokke dy siet mar nei ien punt to staren en hy sei hielendal neat.
"Is der hwat?" sei de boer.
"Dat kin ik jo net fortelle", sei Fokke.
"Hwerom net?" frege de boer.
"Omdat it jou jonkje is", sei Fokke.
De boer...
nl.verhalenbank.25896
