865 datasets found
Place of Narration: Suckow German Keywords: Tiersagen, Märchen I Narrator Gender: male
in London klock 12 ganz johr nooch hatt.
Werwolf: Wiern mal ne ganze Haur Arbeiters up’n Fell. Naht Eten wull’n sik ‘n beten utraugen un die meisten slepen in. Eine äwer nehm sik ‘n Gürtel un bünn sik den üm. Dun wir hei ‘n Wulf un fret ‘n Kalf up, as dor grad ‘ne Haur Käuh vörbi kämen. Nahsten nahm hei den Gürtel werre af. As sei werre bie die Arbeit wirn, säd hei: „Mi is so leg tau Maur“. „Ja,...
In Poltnitz (Rittergut) ist wäst, dor is'ne Fru wäst, dei hett' ehr Mätens ümmer seggt: "Wenn ji borren wullt, möt ji dei Hänn' Krüzwis öwer't fatt hollen und seggen: "Aus jedes Haus'n löffel voll" Dei Mätens deden dat un denn kregen sei ümmer so väl Bodder, dat dat ein ut'n Schütt wir. Melk harrens ok gorre väl. Dei Mätens hebbn dat oft in Stall strüllen...
[12351] Hexen - Buttern
En Scharfrichter (?) ankamen bi en Fru un hebben seggt, wat se noch bottern ded de Botter wier all allrut: he hett genau wusst wecker dat makt hett. Kästner (Suckowgü) ro 6.7.34
Vadder hadd twee Farken kofft. Dee hebben se bekäken. As he se ut Sack schürrt, wullen se nich fraten, gungen ümmer de Wand an, wi hebben se dootslahn müsst. Kessler (Suckow Gü) ro 6.7.34
[12193] Hexen - Am Vieh
De fisch hebben ok könig wählen wult. de bütt is nich to huus den dach. de hiring hett de mihrsten stimmen, de ward to könig utropen. as nu de bütt na huus kümmt, frocht se, wer is denn nu könig worden. de hiring, seggen se. „mauen hiring.“ un dorbi treckt n mund so scheef.
En scheper is bi un snitt sinen hund ut. dor kümmt de wulf an un ragt, worüm he dat ded‘ – je, de hund wier so stief, dor sall he n bäten smidiger na warden. je, segt de wulf, he wier ok all so stief, ob he ok wol smidig würd, wenn he dat bi em maken ded. ja, dat würd he, segt de scheper. – ja, seggt de wulfdor, wen he in 3 dag nich smidiger wir, den güng...
Voß hett ne kron gräpen. de: se wull em dat flegen lihren, denn künn he sik jo goot wat gripen. ja de saak geföllt em. se nimmt em uppe flüchten… ümmer höger. toletzt secht de k. „so hier is de luft all so sw er, nu möt’k di fallen laten.“ … schrader… ach wenn ik man ihrst grad dal wier. föllt sich doot.
Krohn het up’t kurn gahn voß sitt in graben un belurt ehr. sall em man leben laten. will em ok n god kunst lihren. ik verstah 99 künst. se will em 100 lihren. nah am end krigt he dor lust to. möt sik up ehr setten. as hoch nog, so nu möt flegen känen. schreg segt de oll krohn. ja wenn ik man ihrst grad dal…
Voß (geit inn holt). has begegent (em): „wo kümst du her?“ (fuchs): „ik kam ut n dörp. ik hef na min gös sehn, de wirn mi noch to mager.“ (het ken kregen.)
[1420] Fuchs: Gänse zu mager
Vaddermann sett di – sett di unn de deuwel ik krieg alle half stun‘ n been uppe ier.
Dat hett de kron dahn. kron un voß sünd in holt spazieren gahn. de kron verspreckt alles, se will ok den voß dat fleegen lihren. he sall sik up em setten – he will ropen wan tiet wier. – vadermann, spring af. de voß springt af. vaddermann schreg‘ weg, röppt de kron.
Adebor hett n foß mit na’t dack rup krägen. – dat settent wir n bäten rucksig wäst, het em in knaken dröhnt.
De duw wat bugt de woll vörn slichtes nest - lecht n poor krüzroden hen; de eier (kann man) von ünnen to tellen. se hett dat lihren wullt von annern vagel. (specht? ik weet't nich mihr, dat wier een, de n glatt nest bugt, de häster wiert nich.) donn hett se secht, nu is goot, nu kann'k't ok.
[1324] Taube lernt Nest bauen
Der storch nötigt den fuchs auf das scheunendach und macht ihm das fliegen vor. der fuchs zerbricht sich ein bein: das fliegen gefiel mir sehr gut, aber auf das setzen verstehe ich mich noch immer nicht.
Voß (hett ton) hahn secht, (nu wir) fräd makt (upp welt. se wullen sik nu all) nicks dohn. (dor kümmt) jäger her, de voß will weglopen – (de hahn fröcht worüm, dor wir doch fräd. je) he kann dat doch noch nich hürt hebben.
Voß: nich wiet von buerhuus hebben de lüd slacht, den hebben de wust utkakt. dat smiten se ut de dör. de hut findt n hahn dee flücht hoch inn boom. de voß geit ünner lang un secht to den hahn: dee (wust) frät ik nich, dee is jo krumm. un geit. noch bet to, dor findt he n zeitungsblatt, dor is butterbrot in wäst. dat lickt de voß ut. denn kümmt he wedder...
Voß – holt. duw inn boom. sall dalkamen, is fräd makt in die welt. „ne, dor heff ik noch nix von hürt.“ duw süht, dar de jäger kümmt. wenn de na uns scheeten ded, denn weet ik, dat’t nich wohr is. je, sull he wol kamen, secht de voß. ja, ik seh em he is bald hier. je, denn möt ik mi wol ok verstäken, dee mag jo nix von hürt hebben. mi hebbens dat ok man...
De flunner hett secht: is de dösch ok n fisch? dorbi hett he’t muul so scheef treckt. (Vom Wettschwimmen nicht.)
Feldmaus De timmermus is na de feldmus gahn – segt de f. wat se dat schön harr, saden un braden, he müßt ümherkrupen – t. sall mit kamen, kann sik sin gelegenheit besehn öwer sall sik nich wit verdohn, se harr n scharpen gensdarmen. f. is vel to nilich – will af un to ens rut kiken – dit ward de kater gewohr, dat sik dor wat rögt. – kickt to wit rut –...