in London klock 12 ganz johr nooch hatt.
[1215] ewig leben
Werwolf: Wiern mal ne ganze Haur Arbeiters up’n Fell. Naht Eten wull’n sik ‘n beten utraugen un die meisten slepen in. Eine äwer nehm sik ‘n Gürtel un bünn sik den üm. Dun wir hei ‘n Wulf un fret ‘n Kalf up, as dor grad ‘ne Haur Käuh vörbi kämen. Nahsten nahm hei den Gürtel werre af. As sei werre bie die Arbeit wirn, säd hei: „Mi is so leg tau Maur“. „Ja,...
In Poltnitz (Rittergut) ist wäst, dor is'ne Fru wäst, dei hett' ehr Mätens ümmer seggt: "Wenn ji borren wullt, möt ji dei Hänn' Krüzwis öwer't fatt hollen und seggen: "Aus jedes Haus'n löffel voll" Dei Mätens deden dat un denn kregen sei ümmer so väl Bodder, dat dat ein ut'n Schütt wir. Melk harrens ok gorre väl. Dei Mätens hebbn dat oft in Stall strüllen...
En Scharfrichter (?) ankamen bi en Fru un hebben seggt, wat se noch bottern ded de Botter wier all allrut: he hett genau wusst wecker dat makt hett.
Kästner (Suckowgü) ro 6.7.34
[12383] Hexen - Buttern
Vadder hadd twee Farken kofft. Dee hebben se bekäken. As he se ut Sack schürrt, wullen se nich fraten, gungen ümmer de Wand an, wi hebben se dootslahn müsst.
Kessler (Suckow Gü) ro 6.7.34
Adebor sall n verwunschten offizier sin, in dat Morgenland sall he wahnen. weil dee (offizier) so nobel gahn hett, (hett) een prinzessin em heuraten wullt. (he hett ne anner hatt.) – (dor hett de prinzessin seggt, wenn he ehr nich hebben wull, dat) wir sin schad, den sull he wandeln von een land (int anner).
[1359] Storch varia
De fisch hebben ok könig wählen wult. de bütt is nich to huus den dach. de hiring hett de mihrsten stimmen, de ward to könig utropen. as nu de bütt na huus kümmt, frocht se, wer is denn nu könig worden. de hiring, seggen se. „mauen hiring.“ un dorbi treckt n mund so scheef.
[1401] Hering
En scheper is bi un snitt sinen hund ut. dor kümmt de wulf an un ragt, worüm he dat ded‘ – je, de hund wier so stief, dor sall he n bäten smidiger na warden. je, segt de wulf, he wier ok all so stief, ob he ok wol smidig würd, wenn he dat bi em maken ded. ja, dat würd he, segt de scheper. – ja, seggt de wulfdor, wen he in 3 dag nich smidiger wir, den güng...
[1347] Wölfe zum Wallach gemacht
Voß hett ne kron gräpen. de: se wull em dat flegen lihren, denn künn he sik jo goot wat gripen. ja de saak geföllt em. se nimmt em uppe flüchten… ümmer höger. toletzt secht de k. „so hier is de luft all so sw er, nu möt’k di fallen laten.“ … schrader… ach wenn ik man ihrst grad dal wier. föllt sich doot.
[1338] Fuchs und Kranich
Krohn het up’t kurn gahn voß sitt in graben un belurt ehr. sall em man leben laten. will em ok n god kunst lihren. ik verstah 99 künst. se will em 100 lihren. nah am end krigt he dor lust to. möt sik up ehr setten. as hoch nog, so nu möt flegen känen. schreg segt de oll krohn. ja wenn ik man ihrst grad dal…
[1336] Fuchs und Kranich
(Auf butterwagen). – ik krig weck mit swingswang (=peitsche) (voß). – (wulf): du krigst weck mit de bimmbamm (wagenrunge).
[1418] Fuchs varia
Is ens n adebor up n buerhof; sünd 3 buersähns, de hebben em god fodert – een ward n timmermann; as he utlihrt het, geiht he in de frömd; gift he sik – ward schipstimmermann... as he up see is, föllt em sin bil weg, he springt na (he kann jo swemmen) – öwer he geiht dörchweg un kümmt nan land rin; un gerött dor hen wo de adebor is, de bi sinen vadder up n...
[1353] Storch varia
Voß (geit inn holt). has begegent (em): „wo kümst du her?“ (fuchs): „ik kam ut n dörp. ik hef na min gös sehn, de wirn mi noch to mager.“ (het ken kregen.)
Vaddermann sett di – sett di unn de deuwel ik krieg alle half stun‘ n been uppe ier.
[1412] Pferd zieht Wolf
T(aube) bittet. heister secht: ja. denn giff mi öwer din koh. de handel geit vör sik. de heister lacht sik fürchterlich, dat he duw so anführt hett. dorvon lacht he hüt noch so (hahaha). huh – de röppt ümmer achter de koh an.
[1395] Taube varia
Dat hett de kron dahn. kron un voß sünd in holt spazieren gahn. de kron verspreckt alles, se will ok den voß dat fleegen lihren. he sall sik up em setten – he will ropen wan tiet wier. – vadermann, spring af. de voß springt af. vaddermann schreg‘ weg, röppt de kron.
[1334] Fuchs und Kranich
Adebor hett n foß mit na’t dack rup krägen. – dat settent wir n bäten rucksig wäst, het em in knaken dröhnt.
[1332] Fuchs und Storch
De duw wat bugt de woll vörn slichtes nest - lecht
n poor krüzroden hen; de eier (kann man) von ünnen to
tellen. se hett dat lihren wullt von annern vagel. (specht?
ik weet't nich mihr, dat wier een, de n glatt nest bugt,
de häster wiert nich.) donn hett se secht, nu is goot,
nu kann'k't ok.
Buer hett ne koh verköfft -- inn stadt .... de 7 gulden
het h'ok utgeben -- as he trügg kümmt sitt n will duw
sitt up n telgen inn bom un schrigt vör sin hus
hu hu, die schöne kuh kuh,
und die 7 gulden dazu zu zu.
Der storch nötigt den fuchs auf das scheunendach und macht ihm das fliegen vor. der fuchs zerbricht sich ein bein: das fliegen gefiel mir sehr gut, aber auf das setzen verstehe ich mich noch immer nicht.
[1331] Storch macht Fuchs das Fliegen vor
