Heks Net Ketel
In de Vetpot, as ge Col voorbij bent, het bruggetje over, hedde 'n eike bos. Dar woonde Net Ketel. Die dee niks as in de bosse lope. Die gold ok as heks daar onder Eendeind. Die woonde in de Vetpot, tussen Col en het Stationskoffiehuis. Die dee niks as mee 'n sikkel door de bosse lope en iedereen die haar zag liepe as haaze weg. Da was 'n...
nl.verhalenbank.41593
Heks
D'r heet hier ok nog 'n vrouwke gewond naast Nooitgedacht, nie òp Nooitgedacht mar op Kantershoefke. Dat zeije ze ok van da't 'n heks was. Die heet 'r man z'nne kop afgehakt. Hoe heet ze nou toch ok wir. Mee 'n bijl. Die man zat thuis. Toen zee zij tegen d'r kindere dat ze die bijl moeste slijpe en zij d'r mee nar binne en zunne kop afgehakt. Die had...
nl.verhalenbank.41595
Een man, die Driek heette en in Eindhoven woonde, ging altijd graag een borreltje drinken in het café van Toontje Vogels. Nu is dat café er niet meer, maar toentertijd was het een druk bezochte zaak. Het lag aan de Geldropseweg.
Toen Driek op zekere dag weer eens bij Toontje Vogels was geweest en terugwandelde naar huis, zag hij dat er brand was...
nl.verhalenbank.49849
No. 149. Er leefde in Eindhoven een brouwer, die sinds hij getrouwd was, geen goed bier meer brouwen kon. En voor zijn huwelijk was hij een meester in zijn vak, wiens bier overal werd geroemd. Zijn zaken gingen dus leelijk achteruit. Op zekeren nacht, dat hij 't vuur aangemaakt had en naar zijn brouwerij ging kijken, ziet hij op den rand der brouwketel...
nl.verhalenbank.46880
DE ZIEKE KOE
Op een boerderij in de buurt van Eindhoven werd de ene koe na de andere ziek. De boer verdacht daarvan een oude vrouw, die in het dorp geen goede naam had. Al enkele malen had de boer zich beklaagd bij een goede vriend en deze zei op zekere dag; ‘Je moet me direct waarschuwen als er weer een koe ziek wordt.’ De boer beloofde het en niet lang...
nl.verhalenbank.49582
Heel lang geleden woonde in Woensel een zeer rijke vrouw, die de armen onbarmhartig van haar deur wegjoeg als ze om een aalmoes kwamen smeken. De vrouw was trouwens voor iedereen gierig, behalve voor haar varkens. Ze kreeg het zelfs klaar om ze wittebrood te voeren.
Haar straf was dan ook niet mals. Zij stierf zonder geestelijke bijstand en moest na haar...
nl.verhalenbank.49817
DE ROZENKRANS
In Tongelre was eens een soldaat ingekwartierd bij een vrouwtje dat een heks was. Hij was daar al enige weken, maar had nog niets van hekserij gemerkt. Tot hij overgeplaatst werd naar een andere stad.
Toen de soldaat afscheid nam van de heks en haar bedankte voor al het goede, kreeg hij van de heks een rozenkrans en een medaille. ‘Hang de...
nl.verhalenbank.49579
Tovenaar (?)
Op de Posthoren wonde vroeger Graad Verhoeve, 'n geduchte stroper, waarvan de mense zeije dat ie mir kon. Z'n vrouw heet 'm vergiftigd. Hij kon bevoorbild licht make, zeije ze. Mar da deet-ie zo. In den orlog had ie gin licht, mar op 'n ouwe karnmole, die kende toch wel, had ie 'n dynamo op aangeslote. Zo had ie licht as die hond liep. Mar as...
nl.verhalenbank.41597
TOEKOMST VOORSPELLEN
In Tongelre woonde vroeger een vrouw die zwanger was. Op een avond was ze alleen thuis, omdat haar man naar kennissen in Zeelst was.
Zo rond een uur of negen werd er op de deur geklopt. Toen de vrouw de deur openmaakte, stond daar een oud vrouwtje dat wat te eten vroeg. De vrouw die meteen verband zocht tussen het oude vrouwtje en...
nl.verhalenbank.49570
Hoe men heksen kon ontdekken
Vroeger woonde in Woensel een bierbrouwer, die in de gehele Kempen, de Meierij en de Peel bekend stond om zijn goede bier. Maar het was ook alom bekend, dat hij een vrouw had die niet zonder handschoenen aan de vatten was. Het was een kwaad wijf en de bierbrouwer had er dan ook alle dagen ruzie mee.
Op zekere dag kwam de...
nl.verhalenbank.49540
No. 148. Langen tijd voor dezen woonde op "Het Hooghuis" te Woensel, dicht bij de nieuwe kerk, een boer, die tevens brouwer was. Zijn huis was druk bezocht; vooral in de winteravonden kwamen er velen buurten, die zich het bier goed lieten smaken. Maar ge moest dan oppassen, dat ge uw potteken niet op den stenen zette bij den vuurherd, zooals men altijd...
nl.verhalenbank.46879
Verwenen kasteel
Wij waren er vroeger van overtuigd, dat er een kasteel zou hebbe gelege over de lijn. Het kasteel Urkhove over de sporlijn Eindhove-Geldrop. En daar moest dan dus oostelijk het verdwene kasteel hebbe gestaan, zo is ons altij verteld. daar hedde ook de Urkhovense weg. Urkhoven. Dat duidt toch wel op iets. Wij waren er van overtuigd, dat...
nl.verhalenbank.41598
Als u op een mooie zomerdag, genietend van de natuur door het bos of park wandeld, moet u eens letten op de beukenboom. Dan ziet u rondom rond zo’n hoge boom vaak een kring van paddenstoelen staan. Vroeger en nu ook nog wel, werd zo’n kring van paddenstoelen een heksenkring of heksenkrans genoemd. Want daar dansde vroeger de heksen. Waarom juist de...
nl.verhalenbank.70209
De duivels hebben door de eeuwen altijd een belangrijk plaats ingenomen in de volksverhalen van onze voorouders. En legio zijn dan ook de verhalen die rondom hen geweven worden. Meestal werden ze voorgesteld als gedaanten met bokkenpoten, bokkenstaart en bokkenhoorns. Ook wel als een statig zwarte geklede heren, maar altijd wel omgeven met die lucht van...
nl.verhalenbank.70208
Kabouter
Ik kende 'n boer, die was er vast van overtuigd, dat ie 'n kabouter had gezien. Da was toch 'n reëele wijze kerel, mar ie hield da stokstijf vol. Da was Sjaak van Stiphout onder Urkhoven, die langs de Dommel een kabouter heet zien zitte. Hij zei altij: Dan kunze zegge wa ze wille, ik heb er intje gezien. Hij zal nou onderhand wel zestig zijn, mar...
nl.verhalenbank.41599
Ik heb nog een verhaaltje over een uh kattendans in een boom [ja] en dat heeft zich afgespeeld tussen Halfmijl en Toterfout, uh, onder de gemeente Oerle. Daar stond dan vroeger ook zo’n eeuwenoude boom waar de heksen regelmatig hun kattendans hielden. Op een late avond wandelde er een boer voorbij, die door zijn stel krijsende katten omsingeld werd. En...
nl.verhalenbank.70390
Stropen op kerstnacht
Ik heb jaore lang gestroopt, mar mee kersmis konde nooit iets vange, zeije ze. Daar geloofde ik natuurlijk niks van, mar ge kon nie makkeluk iemand mee krijge. Toch ging ik 'r mee kersnacht op uit, mee de lamp, en de lamp mar aan 't gewir. Ik dacht: as ik nou mar één knijntje schiet is 't sprookje de wereld uit. Op kerstnacht ging...
nl.verhalenbank.41601
Ze staan er met honderden…
Sinds kort is Terschelling een standbeeld rijk, geen imposant monument voor een zeeheld of bestuurder, mar een eenvoudig bronzen beeldje van een oud vrouwtje leunend op een stok.
Ze staat daar langs de weg tussen Baaiduinen en Midsland wijzend naar het Striper kerkhof, zoals ruim 300 jaar geleden het Striper Wyfke daar gestaan...
nl.verhalenbank.44247
DE DUIVEL VERJAGEN
In Woensel zei een smid eens tegen de duivel: 'Mijn ziel is voor u als u in mijn geldbeurs kruipt.' Dat vond de duivel een goedkoop aanbod. Hij veranderde zich in een vlieg en kroop in de beurs. Onmiddellijk legde de smid de beurs op het aambeeld en begon er uit alle macht met een grote voorhamer op te timmeren. En geloof maar dat de...
nl.verhalenbank.49606
De sage van de zwanenridder
(naar de kroniek van G. van der Schuren om 1470}
Toen Ridder Derick van Kleef stierf, bleef zijn dochter, de mooie Beatrix, alleen achter. Tot de goederen die zij erfde behoorde ook de Keizerlijke burcht te Nijmegen. Na de dood van haar vader moest deze voorname Kleefse dame haar landgoederen tegen vijandige aanvallen...
nl.verhalenbank.44242
