Witte Juffers
Een kleine honderd jaar geleden was een boerenzoon uit Koewacht naar de kermis in Overslag geweest, en keerde eerst in den nacht naar huis terug.
Ongeveer 'n half uur van de hoeve, bij een bocht van den weg, spookte het. Toen hij daar zoo langs liep, werd hij eensklaps op den schouder getikt. Achter hem stond een in 't wit gekleede dame....
nl.verhalenbank.38979
EVENVEEL KINDEREN ALS ER DAGEN IN HET JAAR ZIJN
Floris III, graaf van Holland, had een dochter, Machteld geheten, die hij ten huwelijk gaf aan graaf Herman van Henneberg. Eens kwam er bij gravin Machteld een arme vrouw, wier man was gestorven, om een aalmoes bedelen met op iedere arm een kind en die kinderen waren tweelingen. Toen zei de gravin, die...
nl.verhalenbank.32581
Bij §1, Aant. 1946, fol. 9b: Mevr. H.S. van de Pol-Veldstra zegt er van overtuigd te zijn dat kabouters werkelijk bestaan, zulks op grond van „het feit”, dat haar –inmiddels overleden- moeder „de gave had” deze aardgeesten op bepaalde plaatsen te zien, en zelfs contact met hen te hebben. Moeder vertelde daar wel over, zij het alleen wanneer zeer...
nl.verhalenbank.48569
Blauwe Gerrit
In een bos woonde een plaaggeest. Hij heette Blauwe Gerrit en men wist niet, waaruit hij bestond. De ene keer was hij lucht, de andere keer zou je zweren, dat hij van vlees en bloed was. Hij kon zich licht als een veertje op je neerlaten, maar hij kon ook met zo'n gewicht op je drukken, dat je je niet meer kon verroeren. Hij was overal en...
nl.verhalenbank.9506
1.26. Heksen en de kwade hand
Uit de troebele bron van onkunde opgeweld, leeft het geloof aan heksen en spoken in deze streken nog steeds voort, ofschoon slechts in 't verborgene en meest onder de lagere volksklasse.
Godsdienst en beschaving hebben veel, zeer veel, doch nog niet alles kunnen uitroeien. Ds. Hanewinkel, die op zijne 'Reize door de Majory'...
nl.verhalenbank.50020
De Mepsge van Faan.
De heer de Mepsge van Faan verborg in zijn jongelingstijd zijn wreeden aard. Toen hij nog als kind met kinderen speelde, leek het, of hij een weekelijke ziel bezat; al te makkelijk sprongen hem de tranen uit de oogen, en wanneer zijn vriendjes een onbarmhartig spel bedreven met kikvorsch, meikever, vlinder, of vogel, zag hij wel toe,...
nl.verhalenbank.42028
1200 ¶ Het xvi. capittel.
"Mijn vriendinnen, voer mijn slot ic u seggen moet een wonderlick
secreet, also vast naket den heiligen sondach, dat luttel
luyden weten. Ick segghe u dat die oyvaders, die hier comen
tsomers, ende des winters weder keeren in haer lant, dwelc is
1205 biden berghe van Synay, sijn in haer lant creaturen als wij...
nl.verhalenbank.29128
Tussen de mens en de meermin ligt een zee van misvatting.
Het staat niet eens vast hoe ze eruit zagen.
Ze liggen gesneden in het hout van koekplanken, met weelderig haar en kam en spiegel, ze ondersteunen elke stoeltjesklok met afgehakte armen, maar altijd met vissestaart.
Ach, de vrouwelijke bovenhelft, wat een luisterrijke troost voor de eenzame...
nl.verhalenbank.50499
2.86. De gloeiende paap
Eene legende uit het Postelsch bosch, door Lens.
Onder bovenstaanden titel is in 1868 te Herenthals een romantisch boekje van 63 bladz. gedrukt, waaruit ik de voornaamste gebeurtenissen beknoptelijk overneem. Volgens het verhaal eener vrouw, die in genoemd jaar ruim 87 jaar was, hadden ze plaats ten tijde van den vader van den...
nl.verhalenbank.50128
Greta van Limburg
Hertog Otsen van Limburg ging eens op jacht. Zijn dochter Greta vergezelde hem. Na het uitrijden van den stoet bemerkte de hertogin pas, dat het kind met haar vader mee was. Hierover bedroefde zij zich, want zij had een voorgevoel, dat het meisje een ongeluk bedreigde.
De hertog jaagde in het bosch. Opeens zag hij een mooi forsch hert,...
nl.verhalenbank.49524
1.
EERSTE HOOFDSTUK.
Een Junimorgen in 698.
Een Junimorgen, als de zon, door de uchtendnevelen heengebroken, haar stralen over de akkers en velden uitspreidt, den wateren een helderen glans verleent en overal in weide, bosch en stroom leven wekt en leven geeft, een Junimorgen zeg ik, is toch een heerlijk geschenk van den Schepper; maar duizenden zijn er...
nl.verhalenbank.72478