2.87. Hoe het dorp Bakel in Peelland eenen naam kreeg
Men vertelt het volgende over den naamsoorsprong van het Meierijsche dorp Bakel:
Het dorp had nog geenen naam en reeds was er eene kerk gebouwd, die door de bevoegde overheid in oogenschouw werd genomen. Maar ... wat zien ze daar? Op den omloop van den toren groeit gras! Goede raad was hier duur....
nl.verhalenbank.50129
2.86. De gloeiende paap
Eene legende uit het Postelsch bosch, door Lens.
Onder bovenstaanden titel is in 1868 te Herenthals een romantisch boekje van 63 bladz. gedrukt, waaruit ik de voornaamste gebeurtenissen beknoptelijk overneem. Volgens het verhaal eener vrouw, die in genoemd jaar ruim 87 jaar was, hadden ze plaats ten tijde van den vader van den...
nl.verhalenbank.50128
2.85. De doodenput onder Luiksgestel
Waarom dit moeras of soort van vijver - het is sedert onheugelijken tijd aan drie zijden met een walleken omringd - in de heide de Amprijt dien naam draagt, is geheel onbekend. Aan den Doodenput (Dooput, Dooiput) verbindt het volk eene legende, die op de volgende wijze verhaald wordt.
Eens kwam daar een militaire...
nl.verhalenbank.50126
2.84. Een bloedende grenskei
Aan Simons veld te Duisel lag tusschen twee perceelen een hoog uitstekende kei, voor afscheiding van eigendom aldaar in ouden tijd geplaatst. De spelende knapen vermaakten zich menigmaal door op en rond dien kei te loopen en te springen, waardoor het wel gebeurde dat de veldvruchten, tot ongenoegen der eigenaars, beschadigd en...
nl.verhalenbank.50125
2.83. De hardlooper te Eersel
Lenaard Vervest, op het gehucht Heestert te Eersel woonachtig en aldaar in 18** overleden, bezat het vermogen om verbazend spoedig en lang achtereen te kunnen gaan of loopen, waarom hij dan ook den naam van hardlooper droeg.
Omtrent 50 jaar geleden, ging hij eens, met het voornemen om ossen te koopen, naar de merkt te...
nl.verhalenbank.50124
2.82. Twee Engelsche soldaten te Veldhoven gehangen
Omtrent twee eeuwen geleden, zouden Engelsche soldaten eenigen tijd hun verblijf gehouden hebben op het heike nabij het gehucht de Heers, op dezelfde plaats waar ik in 1871 en vorige jaren, veel Romeinsche penningen en andere oudheden heb opgegraven.
Tijdens de legering dezer Engelschen te Veldhoven,...
nl.verhalenbank.50123
2.80. De onderaardsche klok te Veldhoven
Ten Noorden van Veldhoven, in de richting van Knechsel, ligt een kuil of eene gracht, waarin sinds zeer lange tijden, naar het volksgeloof, eene torenklok verzonken is. Velen meenen dat ze eenen keer per jaar een enkelen slag doet hooren en wel te middernacht van Kerstmis. Eene vrouw uit den omtrek naderde op...
nl.verhalenbank.50121
2.79. Het weergevonden peerd
De eerwaarde heer Johan Samâls was van 't jaar 1686 (of iets vroeger) tot 1735 pastoor te Westerhoven en bewoonde de toenmalige pastorij, ten Noord Oosten van de Erpestraat, in de nabijheid der aloude parochiekerk gelegen. Zeer lang is deze herder bij de ingezetenen in 't geheugen gebleven, voornamelijk wegens de macht die hij...
nl.verhalenbank.50120
2.76. Eene heks en een mol
Van de kermis van Klein-Breugel naar Westerhoven terugkeerende, kwam J. Verkooien eens langs een gehucht van Neerpelt, toen eene vrouw hem naderde en hem vroeg of hij van Klein-Breugel kermis kwam. Hij wist dat die vrouw voor eene heks bekend stond, verschrikte en ging zijns weegs, zonder nauwelijks te antwoorden. Pas eenige...
nl.verhalenbank.50117
2.75. De behekste pastoor
Op eenen namiddag kwam de eerwaarde heer van Ham, herder te Westerhoven, +1807, van de naburige pastorij van Riethoven terug. Eensklaps werd hij onderwege in den akker, door onzichtbare wezens ten gronde geworpen en kon niet meer opstaan. Terwijl hij daar zat, kwam een buurman die door de oude lieden nog dikwijls genoemd wordt,...
nl.verhalenbank.50116
2.74. De heksen in eenen boom te Westerhoven
Er stond een zeer groote, oude en breedgetopte lindeboom, in het begin dezer eeuw omgeworpen, aan de zuidzijde der straat, omtrent het midden van het gehucht Loveren te Westerhoven. In dezen hoogen linde vergaderden schier elken avond en nacht eene ontelbare menigte katten, die de geburen en voorbijgangers dan...
nl.verhalenbank.50115
2.73. Spoken op kruiswegen
Op eene menigte nog bekende kruiswegen van ons Kempenland hadden, nog in de vorige eeuw, des nachts of op duistere avonden, bijeenkomsten van heksen plaats. Met Kerstmis op middernacht kon eenieder zich daarvan overtuigen. Volgens eene oude sage zou een gewezen student die niet aan het bestaan van heksen geloofde, zich op...
nl.verhalenbank.50114
2.72. Het Haspelstraatje te Duisel
Naar men gelooft, is die naam aan een smal straatje gegeven, omdat men er in den ouden tijd soms eene haspelende oude vrouw of eene andere heks ontmoette, waarom die plek zooveel mogelijk vermeden werd. Laat in den avond versperden eene menigte katten er den weg, en als gij er eene aanraaktet of hinderdet, ge kwaamt niet...
nl.verhalenbank.50113
2.71. Vluchtende verschrikkers
In het begin dezer eeuw, toen de 'spinningen' nog in vollen gang waren, hadden eens zeven jongelingen te Lommel onderling afgesproken, om de jongedochters te verschrikken, die van dit winteravondgezelschap zouden huiswaarts keeren. Om hun doel te kunnen bereiken, plaatsten de gemelde jonkmans zich, ieder met een wit hemd...
nl.verhalenbank.50112
2.70. Een man door eenen geest den baard geschoren
Al lang geleden trad op een laten avond of nacht een persoon, zoo bleek en mager als een geest, zeker huis te Zeelst binnen. Hij haalde zeep, water en een scheermes te voorschijn, zette eenen stoel gereed en gaf teeken aan eenen man die in dat vertrek te bed lag, zich daarop te plaatsen om geschoren te...
nl.verhalenbank.50111
2.68. De geest van eenen pastoor
Aan eene godvreezende vrouw op het gehucht Loveren, anderen zeggen Braambosch, onder Westerhoven, verscheen een pastoor dezer parochie, die toen nog niet lang overleden was, en verzocht haar te willen zorg dragen, dat spoedig een goed werk voor hem verricht werd, hetgeen hij haar noemde, dan ware hij zalig en zij gelukkig....
nl.verhalenbank.50109
2.67. Verschijning eener overledene vrouw te Eersel
Toen Arie Jacobs in 't begin dezer eeuw het (sinds verbouwd) huis bewoonde dat nu aan Jacob van Moll behoort en ten Noordoosten van de kerk en het kerkhof te Eersel ligt, had hij eene dienstmeid uit dat dorp, aan wie schier dagelijks, als zij in den vroegen avond de beesten in den stal molk, tot hare...
nl.verhalenbank.50108
2.65. Een geest te Eersel
Eene jongedochter ontmoette dikwijls, als zij des avonds moest uitgaan, eenen geest, waarover zij zoodanig ontstelde, dat zij langzamerhand vermagerde en verzwakte. Ten einde van deze kwelling verlost te worden, besloot zij het te wagen, hem bij de eerstkomende verschijning te vragen, waarom hij aan heur verscheen. Zij vroeg de...
nl.verhalenbank.50106
2.59. De Belleman te Westerhoven
Westerhoven heeft zijnen Belleman. Ouderlingen verzekeren dat er zich nu en dan een in dit dorp vertoond, en menigeen beangstigd heeft. Ook vele der tegenwoordige inwoners deed hij het koud zweet uitbreken, schoon hij niet kwaad is. De meeste geestenzieners houden hem voor een leelijken hond of een soortgelijk dier, met...
nl.verhalenbank.50100
2.58. Een kettinghond
Op zekeren laten avond vergezelde de genaamde Jan Betz, woonachtig te Bergeik, eene jonge dochter, die tijdelijk te Westerhoven verbleef. Nauwelijks waren zij op het grondgebied van dit laatste dorp gekomen, of zij meenden ter linkerzijde van den weg eenen hond gewaar te worden. Jan Betz trok er met zijnen stok op af, schoon de jonge...
nl.verhalenbank.50099
