Het volgende heb ik ook beleefd.
t Was in 1933.
Op t waark was dr overdag over proat, dat dr s oavends n steern veur de moane komen zol.
Ik wol dat ja wel es zain en gung op boetn stoan te kiekn.
Nou was dat van dei steern veur de moane moar larie, door kwam niks van uut; moar ik zag hail wat anders.
Ik kiek zo naor de heldere lucht en den zai ik n ruut...
nl.verhalenbank.43920
Bontsje Keke wie it fremdste mantsje fan 'e Westerein.
Ik en myn broer hienen moalhandel. Wy brochten wol mais en koarnmoal en sa by him en dan die hy ús de forhalen.
Hy fortelde altyd oer syn bilevenissen by nacht.
Hy wenne by 't spoar. Elkenien koe him.
Keke moest nachts wit hoe faek út bêd wei. Dan moest er in bigraffenis sjen. Meastal wie dat op it...
nl.verhalenbank.38387
Us oerpake hat alris in bijeflecht foun. Doe't er yn Napoleonstiid in namme opjaen moest sei er: van der Flecht. Fanwege dy bijeflecht. Mar dat mocht net omt 'Flecht' in Frysk wurd wie. Doe is 't 'Vlugt' woarn. Hy hiet sûnt Wibe Popkes van der Vlugt.
It gebeurde yn 1856 of '57. Itske wie myn omke, in broer fan heit. Sy wennen yn in greate plaets oan 'e...
nl.verhalenbank.32912
Ik was ’n joar of 18 en ik werkte opte twedde febriek [steenfabriek]. Nöl Tunnisse werkte opte erste febriek. We zate mèd’n pluugske aander minse wa te schofte. Opens hörde we wa bé’j de rivier tegenover de erste febriek. En d’r holde wa minse nor toe. Iemes van ons pluugske zèj: “D’r zal iemes mèd’t steenkrujje van de pril [plank] afgevalle zien”. ’n...
nl.verhalenbank.50199
Toen ik nog in de Vlist woonde, had ik een ouwe buurman, die kwam uit Reeuwijk. Die vertelde me weleens over een vrouw in Reeuwijk die met de helm geboren was.. Die vrouw kwam soms 's morgens naar hem toe en dan zei ze: "Ik ben d'r vannacht weer eentje wezen brengen". Vroeger had je daar in Reeuwijk allemaal kaden zonder wegdek met hekken erop. Die hekken...
nl.verhalenbank.70572
Mevr. N.: “Kenst mooi proatn jong, moar ik leuf dr aan. Mien grootmoeke hef nog meer beleefd.
Zai lag op n nacht op berre en door heurt ze ain de ledder op loopn; t heurt net of hai n schubbe achter zok aansleept.
Op beune lag koorn en hai begunde door wat van in n zak te schepn. Dou gung e mit de zakvol noar doale de ledder weer of. Grootmoe is dr kold...
nl.verhalenbank.44763
Vroeger vertelde ze wel, dat “die en die”, inkele vrollie, hekse ware. ’t Ware altied lilleke ouwe vrouwe. En ze kosse iemes behekse. Mien moeder het mien wel es verteld, da ik as klein kiend ok beheks was gewes. Dör ’n burvrouw. Toe ik nog zon heel klein kienje was, ik loai nog ien de wieg, was ’k es èrg ziek. Ik ha helemol gin mach mer. Ik kos mien eige...
nl.verhalenbank.49643
Mien oal mens het vrouger et veurgezicht had.
Op n middag was ze wat aan t dommeln; zai schrikt wakker en door heurt ze wat op de stroade; peregekletter en woagens.
Het geval wil, dat n zet loater heur aigen peern op de loop goan en toun heurde ze et zulfde geluud weer.
Ik wait ook nog, dat ze es n moal zee: “Ik zai scheepn vaorn over de haide.” Wie...
nl.verhalenbank.44362
Het was kermis te Overleek (tusschen Monnikendam en Ilpendam). Een Zuiderwouder ging er heen met zijn meisje en nog acht andere paren. Voor de aardigheid besloten ze zich eens te laten waarzeggen, hoewel ze er geen geloof aan hechtten (?).
Op eens zei het wijf tegen één van de meisjes: "Nou wees jij maar zoo vrolijk niet, kijk jij maar eens achterom."...
nl.verhalenbank.9419
Hij lijkt als een Katwijker schelvisch op een Geertruidenberger steur.
(Harr. III, LXXXVI)
De Berger Steur
Den Kamper steur kent ieder; maar de St. Geertruidenbergers hebben ook eens, en wel op een Oudejaarsdag, naar een nooit gevonden steur gevischt. 't Was in een der laatste jaren van de zeventiende eeuw, dat er op de markt verkocht waren 40.000...
nl.verhalenbank.45228
Eng.: En vrower onder de mis, onder de consecratie, wanneer dan precies um elf of tien uur, wanneer de klokn dan t uur angafn en t was precies onder de consecratie en dan zol t ok passeern, dat dan ok een of ander zol stearvn. He’j nooit heurd?
Sp.: ik heb wa heurn verteln, at dat wa kon, of t no gebeurd is, nee
Eng.: zukke gevaln we’j nich
Sp.: Ik nich....
nl.verhalenbank.128586
Een inwoner van Broek in Waterland diende voor meer dan dertig jaar op Edam. Voor zijn patroon, een bakker, moest hij dagelijks het brood uitventen te Volendam. Eens had hij zich verlaat, zoodat het al donker was, toen hij daar aankwam. Hij haalde ergens een deur open, doch trok die weer dicht, nadat hij zich overtuigd had dat er niemand thuis was. Toen...
nl.verhalenbank.12403
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen.
De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen.
Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Doe't ik 38 wie, haw ik nei in kaertlizter ta west yn Lukaswoude. Dêr wie it doe merke. Hja sei, ik wie to goed en dêr waerd wol misbrûk fan makke. Ik holp faek oaren en dêr waerd ik net nei bileanne. Ik soe 75 jier âld wurde. Ik bin nou 74.
Doe wie myn maet oan 'e beurt, dat wie Berend Bakker fan Roan. Hja sei tsjin him: "Foar jo ha 'k net sa'n moai...
nl.verhalenbank.19369
De vader van een kammeraad van me diende bij een boer. Op een avond gaat ie* naar huis, hij kwam van melkens af, en daar ziet ie een meter of tien voor 'm uit een kraai zitte. Iedere keer hipte die kraai weer een endjie verder. Toen die thuiskwam, hoorde die dat z'n vader bij de koeien dood gebleven was. Hij had z'n eige kwaad gemaakt op de koeien. 't Was...
nl.verhalenbank.50957
In 1866 had je de veepest. Als je boer was met twintig koeien en je had d'r vijf over en een ander had er geen een over, dan leende je hum d'r een. En 't kwam dan niet zo krap, wanneer je die geleende koei terug gaf. Ik heb het teken van die veepest eens gehoord van vroegere mensen. Op een zekere tijd keken de mensen achteruit het land. Nou hebbie van die...
nl.verhalenbank.50940
REGINALD VAN VALKENBURG.
Op de ruïne van Valkenburg spookt het 's nachts. Een stem roept er naar het noorden en het zuiden, het oosten en het westen: "Moordenaars! Moordenaars!" terwijl twee blauwe vlammetjes overal voor het geroep uitgaan en het begeleiden, waar het zich ook mag richten. Reeds zeshonderd jaren roept die stem en reeds zeshonderd jaren...
nl.verhalenbank.42651
