DE SCHAT IN DEN KELDER.
Op zekeren nacht was éen waterenvuurvrouw uit de Capucijnen
straat te Maastricht in haar kelder aan het ,,fommen" (*) maken. Dit deed zij bij het licht van een kaarsje. Plotseling werd het kaarsje uitgeblazen. Zij meende, dat dit door den wind kwam. Tastend zocht zij de trap en ging naar boven, stak een lamp aan en keerde met die...
nl.verhalenbank.42972
HET VURIG ROS VAN GHOIR.
Vóór de Fransche revolutie was het slot Ghoir of Aldenghoir bij Haelen een tijd lang onbewoond. Wanneer de burchtklok middernacht sloeg, viel de zware valbrug vanzelf neer. Dan kwam er een vurig paard de burchtpoort uitgevlogen en rende door den donkeren winternacht de velden in.
Op een winteravond zaten in een herberg te Buggenum...
nl.verhalenbank.42798
DE DRIE BEELDJES.
Op Chaloen onder Schin-op-Geul woonde een graaf, die erg van de jacht hield. Maar in een van zijn bosschen huisde de Wilde Jager en als de graaf in het jachtseizoen ter jacht reed en met zijn stoet van jagers, paarden en honden over de brug van de Geul wilde, stond daar de Wilde Jager al met zijn spokig paard aan den overkant, om hem af...
nl.verhalenbank.42793
De Gravenberg
De versie van H. Welters van De Gravenberg, opgetekend 22 juni 1874 door Joannes Jeuken
In het liefelijke dal der Neer, in een driehoek gevormd door de dorpen Neer, Nunhem en Roggel, verheft zich een met heide en dennen begroeide heuvel, die in winteravonden niet zelden het voorwerp is van een beteekenisvol gefluister der omwonende...
nl.verhalenbank.41856
De bleeke Ridder
Eén van de oudste Heeren van de Dorenweerd leefde in vijandschap met den Heer Van Hoeckelom. Bij het tournooigevecht was deze haat het eerst ontbrand toen Dorenweerd door den ander uit het zadel werd geworpen. Dat zag de Jonkvrouwe Jacoba, naar wier hand het tweetal dong. De Heer Van Hoeckelom verwierf haar gunst en hart; zijn vijand trok...
nl.verhalenbank.40090
Zoals geld ook, aldus Sinninghe, de oorzaak was van 'verschrikkelijk gespook' in een niet nader genoemde ouderwetse dorpswinkel in Durgerdam, vele jaren her. In de nachtelijke uren werden hier alle deuren met veel rumoer opengesmeten en vlogen op het laatst zelfs alle potten en pannen (die er verkocht werden) van de planken.
De betreffende middenstander...
nl.verhalenbank.39323
Niet zelden blijft het bij 'horen en voelen', in de verhalen over ontmoetingen met spoken. Maar soms laat een geestverschijning zich zien. In zijn boek Spokerijen in Amsterdam en Amstelland verzamelde er J.R.W. Sinninghe volksverhalen, waaronder de historie van de Amsterdamse metselaar, die het niet bij een krakende traptree liet. De man lag, na een val...
nl.verhalenbank.39322
Andere dooden die weerkeeren
Lena Vlasman diende op een boerderij, onder 's-Heer Hendrikskinderen, waar haar vrijer, een jongen uit Heinekenszand, haar naar 's lands gebruik, elken zaterdagavond kwam bezoeken en met haar in de keete zat.
Op 'n zaterdagavond gebeurde het, dat de jongen, die anders niet bang uitgevallen was, meer dood dan levend, bij haar...
nl.verhalenbank.38991
Spookdieren
Hier in Eemnes, werd vroeger wel beweerd, dat er 's avonds zwarte katten op de weg liepen, deze hadden vurige ogen, en als men ze 's avonds op de weg tegenkwam, dan was men ongelukken te verwachten. Steeds moest men midden op de weg blijven lopen, omdat de katten langs de kant bleven. In de huizen kwamen ze nooit, want daar was licht, en tegen...
nl.verhalenbank.13312
S: En dan op Singraavn, bie de Borg
E: Borg-Beuningn?
S: Borg-bos, doar steet ja zonne villa
E: Dat is van Borg-Beuningn.
S: Doar was ne oalde Chris-Jan ... den was doar rentmeester ... en 's oavnds at ze doar an de gang west warn, melkn, dat mos ja met emmers doar in n stal komn, doar was zo'n kamerkn, woar die melkbusn dan stundn en doar har n...
nl.verhalenbank.128645
Leppink: Joa de wievenkoele, doar bunne wie wa duur ewest, doar heb wie veerder, doar kan ik niks van zegn. Joa heel oald, heel oald.
Hier in Hoksbarge he'j de Bommelas, dat is op Buurscherzaand opan. Mer doar wordt dan ezegd: De bommelas, doar hef 'n keerlke, dat hef Keizer heetn, a'k nich better weet en den hef n naam ekrêagn en dat hef dan n betke...
nl.verhalenbank.128594
Ik ben sinds 2 jaar verhuisd, weg uit mijn vertrouwde stad, Rotterdam. Daar heb ik in het Oude Noorden gewoond, in een huis die waarschijnlijk meer historie heeft dan mij. In die periode heb ik veel aan mijn geestelijke "verruiming" gewerkt. Mediteren, chakra oefeningen etc.
Ik heb van jongs af aan al een link gehad met het onbekende, het probleem was dat...
nl.verhalenbank.49926
De Witvrouwkes
"Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
To Rottum, yn 'e Rotten wenne in feint, dy hiet fan Gerrit de Jong. Dy feint hie forkearing mei in boerefaem, dy wenne by in boer, in sekere Van Es.
Op in joun sit dy feint yn 'e herberch. Hy sûpt in stik of fjouwer buorrels op en dan en lit er him dêr yn 'e herberch ûntfalle dat er dyselde jouns ien fan kant meitsje mat.
Hy giet út 'e herberch wei en...
nl.verhalenbank.27623
Meerder keren heb ik nu vreemde niet te verklaren dingen meegemaakt. Gelukkig was ik op die momenten niet alleen, anders had ik mezelf waarschijnlijk voor gek verklaard.
De eerste keer dat ik een duidelijke verschijning heb gezien was ik met mijn ex-vriend aan het logeren in het huis van zijn zus en haar partner. Dit huis was eigenlijk een onderdeel van...
nl.verhalenbank.49930
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane.
Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn.
Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
Heksenkringen
In een herberg te Someren zaten een stuk of wat jongelui bijeen en spraken over geesten en spoken. Een van hen stond plotseling op en zei: 'Ik ben van niemand bang, laat komen wie komen wil!'
Het was al ver in de avond, toen de jongen huiswaarts ging. Op weg naar huis kwam hij voorbij een heksenkring. En daar zag de pochende knaap een troep...
nl.verhalenbank.49538
Froeger wenne der op 'e Triemen in âld man, dy kaem wolris by ús. Dy hie in broer yn Zoutkamp to wenjen.
Dêr yn Zoutkamp, fortelde hy, dêr stie in hûs, dêr wennen minsken yn, dy hienen it neat to rûm. Hwant it doogde dêr net yn dat hûs. It wie nachts allegear leven yn dat hûs, de leppels en foarken rattelen yn 't leppelbakje om, de kopkes en pantsjes...
nl.verhalenbank.38470
