Op 'e skilige Piip spoeke yn 'e nacht altyd in âlde hear. Myn swager en skoanheit ha him sjoen.
nl.verhalenbank.17080
Oal Fekke zag ook schimmen.
"Ik ston n moal bie de wieke en door lopt n widde gedoante over t woater. De schim kwam op mie of. Toun bin k moar gauw uutreetn, want ik dochde dat de duvel dr zulf aan kwam."
Zo vertelde de oale mie dat.
nl.verhalenbank.43881
By 't Blauhûs ûnder Boelensloane tusken de beide plaetsen yn gong it altyd op in spoekjen.
nl.verhalenbank.33618
By de Boppewei (ûnder 'e Westerein) spokke it. It spokke ek by de Skilige Piip en ek by de Bliessleat.
nl.verhalenbank.33208
Yn Grinslân, yn 'e buert fan Middelstum stie in pleats, dêr spoeke it yn 'e skuorre. Dêr woe net ien yn sliepe.
nl.verhalenbank.17342
Op it Foarwurk spoeke it ek.
nl.verhalenbank.29301
Oan 'e Folgerster loane wienen 't allegear spoeken, by de hiele loane del. It slimst wie dat it gefal op it Spoekeloantsje, in loantsje tusken de Folgerster loane en Drachtster Kompenije, flak by 't tsjerkje 'Jezus leeft', dat nou forhurde is.
By Luchtenveld oan 'e Folgerster loane raesden altyd twa bern, dy spoeken dêr. Jan Binnema hat se faker as ien...
nl.verhalenbank.16123
Dêr wie tichte by dat húske in wâl. Dêr spoeke it altyd.
Dêr wienen ek gâns minsken bang foar.
nl.verhalenbank.33310
Op 'e Klontsjebuert ûnder de Pein is 't net plûs. Dêr spûket it.
nl.verhalenbank.25983
By 't Pypke (by de grifformearde tsjerke) fan Stiensgea spoeke it.
nl.verhalenbank.34534
Piter Schulp, postkantoarhâlder yn Surhústerfean hat itselde dêr bileefd.
Ek Miente van der Sluis, dy't letter plysje yn Grins wie.
Ek Meint Pamma, dy't op 'e Skieding wennet, by de Parkster Skoalle.
nl.verhalenbank.17331
Yn Haskerdiken wie ek in spook. Dêr moesten se foarsichtich wêze, waerd der altyd sein.
nl.verhalenbank.24274
Op in kear hie Jurjen van der Leest nei de faem ta west. 't Wie let yn 'e nacht doe't er weromkom. Doe't er oan 'e Joane-poel ta wie jammeren dêr bern om. Jurjen woarde bang en is weromgong en dy nachts hat er by syn faem slept. Hy doarst net nei hûs ta.
nl.verhalenbank.17127
Skoanheit gong saterdeis altyd yn 'e joun nei Sumar ta to skearen. Dan mast er oer de Pasterije-lannen. It paed roan by in dyk lâns, dêr groeide allegear bosk op. Op in kear hearde hy dêr allegear lytse bern jammerjen yn dy bosk. Hoe fierder hy it lân yn gong, hoe mear de bern jammeren. Skoanheit woarde deabinaud. Hy is weromgong en hat noait wer op...
nl.verhalenbank.17126
Heit hie nei de faem ta west yn Surhústerfean. Doe't er by 't Blauhûs wie, sahwat by de plaets fan Poppinga, oan 'e wei nei Boelensloane, kaem der him in swart ding tomjitte, dat him foarbysweefde. It bleau by him yn 'e buert. It wie in great swart ding. Hwàt it wie koed er net sjen. Heit hat it faek forteld.
nl.verhalenbank.17330
Hindrik Kooistra fan Boelensloane soe nei de boer ta, dy wenne op it Fean. Doe't er sahwat oan 't Blauhûs ta wie, oan 'e oare kant Sierd Pool, gong der ien njonken him yn 't wyt, dy sweefde sahwat. Hindrik sei "Morgen", mar dyselde hie neat werom sein. Doe waerd Hindrik bang en makke hurd dat er by de boer kaem. Dat wie Wytse van der Lei, dy fortelde hy...
nl.verhalenbank.17326
Oan it paed dat fan Sumarreheide oer de dunen nei de Harste tagong lei in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.17124
Op 'e Spûkloane spûke in âlde hear.
nl.verhalenbank.38515
Er werden wel eens spoken op de weg gezien, meestal waren ze wit.
nl.verhalenbank.43548
Hy is dêr ek in kear lâns kaem, dat wie ek by 't Blauhûs, doe wrinzgen de hynders hiel bot en sy roannen sa hurd troch 't lân, krekt as wienen se sljocht. De beesten wienen deabinaud. It wie dúdlik dat de dieren hwat seagen dat net doogde.
nl.verhalenbank.17327
