By de Hegewei to Aldegea binne twa âlde minsken yndertiid formoarde woarn. It wienen Dolstra's dy't it dienen, in heit en in soan. De iene hiet fan Lammert. De hannen fan deselden dy't formoarde woarden stienen op 'e muorren. It bloed woe der mei gjin mooglikheid wer ôf. 't Is altyd op 'e muorren sitten bleaun. Us heit hat plysje west yn Aldegea, dy hat...
nl.verhalenbank.12516
Tsjerke Lize wie heldersjende. Hja wenne oan 'e Mûzegroppewei en moest der hiel faek ôf nachts om hwat to sjen. Sy seach dan meast lykstaesjes.
nl.verhalenbank.12270
Juffer Lys spoeke yn Burgum om 'e fivers hinne fan it slot, dat der nou net mear is. Guon ha har sweven sjoen yn 1878.
nl.verhalenbank.21862
Sibbele en Tryn soenen har sulveren brulloft fiere. 't Soe in greate brulloft wurde. Tryn sei: "Myn kammeraetske Janke sil ek wol út Hollân delsetten komme."
"Dat tink ik net", sei Sibbele.
"Hwerom net?"
"Wel, jimme folk en hàr folk ha yndertiid al ris rúzje hawn om in knyn, dy't troch jimme houn biten woarde."
"Och heden," sei Tryn, "dat is al sa lang...
nl.verhalenbank.33692
Jehannes Meerstra fan Feanwâldsterwâl sylde mei folle seilen samar yn 'e wyn op, wylst er gewoan foar yn 'e boat siet. Hy koe minsken stil stean litte en soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. Op in kear siet er by myn wiif yn 't foarûnder. Dy wie doe noch net troud. Sil ik dy ris in ryksdaelder sjen litte mei de byltnis fan jimme heit der op? frege...
nl.verhalenbank.31907
Kommen de bern to ticht by de sleat, dan woarden se warskôge: Tink der om, aenst pakke de kikkerts dy.
nl.verhalenbank.37621
Sjouke Beima wenne froeger yn 'e Harkema, letter yn Eastemar. Doe't er noch yn 'e Harkema wenne gong er ris op in joun nei hûs ta. Hy moest in stikje lân troch. Doe stie dêr in swart hynder by de hekke. Dat hynder roan him nei mei de kop oer syn skouder hinne. Sa roan it mei him it hiele lân troch. En der hie noch noait in hynder yn dat stik lân roan en...
nl.verhalenbank.37609
Alde Frytsen wenne yn Eastemar yn 'e foarige ieu. Dat minske gong nachts soms út bêd, dan seach se lykstaesjes.
nl.verhalenbank.37608
Hearke wie yn Den Helder ûnder tsjinst. De tsjinst dêr hie er it mier oan en hy woe graech frij.
Dêr lei in anker fan 1500 poun by de kaserne. Doe frege er de overste of er út 'e tsjinst wei mocht as er dat anker om 'e kaserne hinne tilde. Mar 't woarde him net tastien.
nl.verhalenbank.37620
De famylje Wesbonk wenne to Ljouwert oan 'e Spanjaardsloane. Myn suster hat dêr faem west. Dêr kaem ek altyd in werkster, dat wie in troude frou. Op in kear fortelde dy werkster, dat har bern siik wie. Dat woe mar net betterje. It kwynde. Doe wie se nei in duvelbanster tagong. Dat wie Smoarge Jantsje, dy wenne to Ljouwert. Dy sei, it bern wie bitsjoend....
nl.verhalenbank.31906
As der yn in húshâlding sawn famkes binne, is ien dêrfan in nachtmerje.
Men kin in nachtmerje keare troch de klompen achterstefoar foar de doar to setten of men kin hinnegean en meitsje mei de klomp in krús op it paed, dêr't de nachtmerje lâns moat. Dêr kin in nachtmerje net oer hinne komme.
nl.verhalenbank.12265
Op 'e helling wie altyd foartsjirmerije. Dêr wisten se fantofoaren altyd as der hwat komme soe. Dan woarde der yn 'e nacht mei stikken hout smiten en it gong op in timmerjen en in klopjen. Myn âldste suster wie naeister en kom dêr ek. Hja hat it faek heard en it kom altyd nei.
nl.verhalenbank.21877
Op it Wytfean leit in stik lân: de reamûtskekamp. Dêr matte Frânske soldaten fochten ha yn Napoleons tiid. Dy droegen reade mûtsen. Dy twa Frânske soldaten binne dêr dearekke. It lân hat der de namme reamûtskekamp fan krige.
nl.verhalenbank.12503
Der bistiet in plantsje, dat neame wy de reaskonk. Dat plantsje groeide ûnder it krús, dêr't Jezus oan spikere wie. Der foelen bloeddrippen op 'e blêdden. Sûnt kin men dy bloeddrippen altyd noch op 'e blêdden sjen.
nl.verhalenbank.12517
Klaes Wedzinga wenne op 'e Dunen yn Harkema.
Froeger leaude er nergens oan, mar dat is oars woarn troch in foarfal yn syn libben. Doe rekke er bikeard. Op in kear soed er oer in houtsje. Mar midden op it plankje, dêr stie de duvel. Klaes woe der oer, mar dat koe allinne as de duvel fan it plankje ôf gong. Doe krige Klaes syn mes en dêrmei raemde er op 'e...
nl.verhalenbank.12271
Klaes Hynsterosser fan Grinzer Pein siet yn 'e Feanster boat mei in stik of hwat oare maten.
Der woarden sterke stikken forteld.
Klaes sei: "Ik hie in koe, dy wie deunsk.
Hwat wie 't gefal? Der kaem net in keal út.
Doe woarde it in skoft letter wer deunsk. Mar doe kaem der in keal en in hokling út."
nl.verhalenbank.20599
De daeljewoartels moesten foar de keallen hingje, achter de hoarnsketten.
nl.verhalenbank.21804
Sybren Smid forhuze fan Eastemar nei Garyp mei 't skip. It ambyld moest ek mei fansels, mar hja koenen it mei fjouwer man net risse.
Dêr kom Bouwe de Jong oan. Dy tilde 't allinne yn 't skip. "Gean mar even oan kant", sei er.
Bouwe de Jong fan Eastemar wie ôfgryslike sterk.
nl.verhalenbank.21838
Yn hiel âlde tiden gebeurde it, dat de ierde skuorde troch in ierdbeving. Der moest in minskeoffer brocht wurde oan 'e fjûrgeast, dy't ûnder 'e skuor húsmanne. Dan joech er him wer del. Oars kom der noch mear ûnheil oer it lân. Mar der wie net in minske to finen, dy't dêr syn leven ta opofferje woe.
Doe kom der in ruter oan riden. In tige knap jongfeint...
nl.verhalenbank.20071
Guon dy't mei de helm geboaren binne gean der yn 'e nacht op út. Dy witte altyd fan sterfgefallen foarút.
nl.verhalenbank.36175
