By de hulzenhage, tichte by 't Blauhûs spûke altyd in grouwe houn, seinen se.
Myn neef wie boerearbeider fuort by 't Blauhûs. Dy moest alle moarnen om fjouwer ûre dêr lâns, dan moest er nei Tsjerk Poppinga ta. Op in kear doe wie der sa'n grou beest by him kom en dat beest sette him de poaten op it boarst. Dat neamden se in pleachbeest. Sûnt dy tiid hie...
nl.verhalenbank.32777
Op 'e Hearrewei roan nachts altyd in swart frommes om.
It wie in spoek. In protte doarsten de Hearrewei by nacht net del, sa bang wienen se dêr foar.
nl.verhalenbank.32599
Op 'e Skieding is in poeltsje, dat neame se de Janke-dobbe. Dat is neamd nei in sekere Janke, dy't dêr fordronken is.
Nei dy tiid spûket Janke dêr. Guon biweare dat se har dêr by joun omdwelmjen sjoen ha.
nl.verhalenbank.36952
Oan 'e Tiemewei ûnder Rinsumageast spûke nachts in grouwe houn.
nl.verhalenbank.20060
Fan één hew ik us hoord, dat it to Ljussens spoeke.
As men over it kerkhof ging, it land in naar een boerderij, dan spookte daar altyd een peerd om.
nl.verhalenbank.20303
Hantsje Pik fan 'e Mieden is in kweageast dy't hjir omspoeket.
nl.verhalenbank.21940
Ik ha wolris heard, dat hjir op 'e Tike nachts in greate swarte houn tahâldde, dy't by de minsken kom, mar dêr wyt ik it rjochte net fan.
nl.verhalenbank.32600
Yn 't Wêst fan Bûtenpost wie in Spûkereedtsje. Dat is nou in hurde wei woarn. Dêr roan froeger altyd in fôlle mei in tsjettel om 'e hals. Dy spoeke dêr. Ik ha wol famkes kend dy't dêr jouns net lâns doarsten.
nl.verhalenbank.22854
Yn 'e Koaten spoeke in dikke, swarte houn om, yn 'e nacht dy't de lju kearde en in soad minsken bang makke hat.
To Kollumersweach wie krekt sa'n beest yn 'e nacht warber.
nl.verhalenbank.15768
Op 'e Boppewei ûnder 'e Westerein spûke it earme hearke. By de Skilige Piip wie er meast to sjen. Dêr doarsten se by nacht ek net lâns.
nl.verhalenbank.29708
Op Hústerheide (ûnder Burgum) dêr spoeke soms ien om mei in great wyt ding op 'e holle. Dat gong nou us omheech en dan wer omleech. Forskate lju ha it sjoen.
nl.verhalenbank.20276
De Pasterijelannen fan Sumarreheide doarst by nacht hast net in minske lâns. Dêr spoeke altyd in grouwe, swarte houn. Fral yn 'e bocht wie 't gefaerlik. Dêr hienen forskate minsken hwat sjoen.
nl.verhalenbank.30313
Dêr roun altyd in dikke bûnte houn tusken de Driezumer brêge en de Deenzer brêge oan 'e Dokkumer Trekwei. Dy houn spûke dêr.
nl.verhalenbank.32252
Op 'e Sumarrewei - tusken Sumar en Eastemar - rint in fôlle mei in brijpot om 'e nekke. Guon doarsten dêr nachts net lâns.
nl.verhalenbank.31217
To Feankleaster, by de beide slotten, dêr spoeket it. Guon ha dêr wite wiven spoekjen sjoen. By de daem hingje soms sokke wiven mei de earms oer de hekke hinne.
nl.verhalenbank.20537
Hjir tichteby op Mûntsjetille wenne in frou, dat wie Feikje Postma. Dy wie troud mei Albert Alma. Hja is in pear wiken lyn stoarn.
Op in joun sei se: "Ik haw in spoek sjoen. 't Is in frommes. Hja rint altyd oan myn hûs ta, fan 'e feart ôf. Ik sei tsjin Albert: - Ik wol har hjir net langer ha - Doe is Albert der út gong, achter it spoek oan. Wy ha 't...
nl.verhalenbank.22309
Op 'e Boelensloane, tichte by 't Blauhûs, roan in fôlle om mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.24379
Op Koatstertille spûke in dikke swarte houn by nacht, seinen se altyd.
nl.verhalenbank.32635
Der waerd sein dat der nachts tusken Blaufallaet en Bûtenpost in frommes yn in regenkleed omspûke.
nl.verhalenbank.31115
Us pake fortelde, dat der spûke froeger in wite dame op 'e Kletten. Mannichien hie har by nacht sjoen. De Kletten lizze by Drachten. Pake wenne op 'e Tike.
nl.verhalenbank.29612
