Van menschen die de zwarte kunst verstonden.
Herk O., die voor jaren te Berkhout leefde, verstond de zwarte kunst. Die had hij geleerd uit een tooverboekje, het zoogenaamde duivelsboekje. Dat had hij gekregen van een schippersknecht. Nu is het bijzondere van dat boekje dat men het niet kwijt kan raken dan aan iemend die het wil hebben en die sterker is...
nl.verhalenbank.35037
153.
Op 28 november 1833 vertelde een boswachter van de Bergse bossen aan de heer Janssen:
"Eer de ijzeren geldkist hier"—toen wees hij op een nabij gelegen mesthoop, voor de schuur van de woning des boswachters,—"werd gevonden, het was in mijne jeugd, spookte op dezen berg eene witte juffer. Hoe zij er uit zag, weet ik niet geheel juist, maar wit gekleed...
nl.verhalenbank.22513
MS: No van dee kozakn.
HS: Oh ja, we hadden vijf broers. Drie zijn er al overleedn.
MS: Ie möt plat kuiern.
HS: Ik heb dat verhaal van mien grootvader heurd, oawer dee kozakn .... dee hadn peer ook hè? Die kozakn. en die mosn inkwartiering hebn. En toe kamn ze bie iemand, ja die hadn ne mooie kamer en ne stal, mer toe komt die kozakn en zie hadn ook n...
nl.verhalenbank.128667
E: No, dan vertel ie mer.
S: Oh ja dat heb ik zölvn nog beleefd, toen was der bie oons ene Eenhuus, die had zo'n cafeekn.
E: Is dat in Aalbeargn?
S: Nee, vlak bie Slaghaarn, n cafeekn en doar gungn ze 's oavnds aait dansn en doar heuln ze bie sport ok ne mis en zoiets heuln ze doar, toen op nen oavnds warn der twee vrouwluu west en dee beide vrouwluu he'k...
nl.verhalenbank.128635
Welkom bij: HET LAATSTE LEENGERICHT OP DE KOPPELBERG
Een klare, transparante meinacht welft zich over het kleine leen der Koppelen, dat vredig ingeslapen ligt in een oude, vergeten dalkom van de Maas. Stil gedoken liggen de armelijke gedoetjes en woninkjes rond het armzalige kerkje - alles ademt vrede en rust. Over de zompige weiden langs de Middelsgraaf...
nl.verhalenbank.44381
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen.
De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen.
Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
De ouwe Klarenbeek* uit de Vlist kon ok strijken. Op een dag gaat Teun de olieboer met paard en wagen de Vlist in. Dat paard werd onderweg mank. "Ik ruim 'm op", zegt Teun. De ouwe Klarenbeek zegt: "Doe dat niet. Voor je terug bin in Haastrecht is dat paard weer beter". Klarenbeek neemt z'n pet af en begint te bidden bij die poot. Daarna heb die d'r een...
nl.verhalenbank.50977
In Koekange leefde een man, die een keuterijtje had, een klein boerenbedrijfje. hij kon zichzelf en zijn gezin er mee in leven houden maar meer ook niet. het was armoe troef. De tijden werden nog slechter, de oude koe werd mager en gaf geen melk meer en de geiten maar heel weinig. En toen zijn vrouw de man verweet dat ze wel gek moest zijn geweest dat ze...
nl.verhalenbank.49216
GELRE! GELRE!
Jonker Wichard van Pont rijdt op zijn brieschende klepper door het malsche land van Limburg op weg naar het slot van Hameland, waar de schoone Margaretha woont, wier vader hij om haar hand wil vragen. Hij heeft zijn mooiste wapenrok aan, zacht sinopel met gouden tressen; zijn voeten steken in tootschoenen van Corduaansch leder, in de holte...
nl.verhalenbank.41901
Een sage het begin van Gelres historie [sic]
Wichard van Pont
Zoals bij zoveel landen het geval is, is ook het begin van Gelres historie ,,in nevelen gehuld": de oorsprong van de stad het graafschap wordt verhaald in een sage, die speelt in het jaar 878. De sagenvertellers hebben hun verhaal aannemelijk trachten te maken door namen te noemen van personen...
nl.verhalenbank.41902
Op de Oudewaterse dijk, op het klooster an, heb ie de hofstee Halverwege. Daar mochten vroeger de bedelaars slapen in de kapberg. Dat komt zo, wie op die boerenhofstee zit, die boer, die moet de zwervers en de bedelaars slaapplaats geven. Doet ie dat niet, dan haalt ie onheil en tegenspoed over de hofstee. Dat is jaar en dag zo geweest. In het begin...
nl.verhalenbank.50980
De vuurman - te Venloo en te Arcen
Bij den ondersten Houtmolen vlak bij Venloo spookte vroeger ook alle nachten zoo’n vuurman. En hij eischte een cijns van de bevolking. De bewoners daar in de buurt moesten hem jaarlijks een kar zand, een paar blikken schoenen en zeven en een halven stuiver geven. Kreeg hij die niet, dan maakte hij het hun soms lastig....
nl.verhalenbank.49521
No. 172. In 1595 woedde de heksenziekte in Mierloo. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer van het dorp had betooverd, door hem peren te geven, en een kind ziek had gemaakt, door het te liefkozen. De ongelukkige bekende. - Vijf en twintig jaar geleden had zij een leugen bevestigd met de woorden "dat zij den duivel lijf een ziel overgaf";...
nl.verhalenbank.46923
DE STALKNECHT
Het is october en nog vroeg in de morgen. Over het land achter de duinen liggen nog de schaduwen van de nacht, maar de torenspits van het kasteel van Reynoud van Brederode glinstert reeds in het licht van de rijzende zon. Tevergeefs echt ziet Reynoud, die ter jacht wil, op het binnenplein naar zijn knechten uit.
- Kuno! buldert zijn stem....
nl.verhalenbank.45837
DE DUIVEL ALS HOND.
Het moet in de omstreken van Gulpen zijn gebeurd. Daar was iemand, die zoo slecht leefde, dat er ten langen laatste wanneer hij 's avonds naar buis ging altijd een groote zwarte bond naast hem liep, die hem uitgeleide deed tot aan zijn huis. Hoe slechter hij werd, hoe grooter ook de hond werd, die hem tot aan zijn deur bracht.
Op...
nl.verhalenbank.42763
DE RAMENASSEN.
Iemand, die slecht leefde en veel vloekte, moest 's nachts werken en ging 's avonds met twee van zijn kameraden naar de papierfabriek te Weert-Meerssen.
Bij een veld ramenassen gekomen -dat veld had echter geen goeden naam- zeide hij: ,,Jongens, hier staan ramenassen, daar moet ik er een van hebben, want ik heb juist zout bij me." Hij...
nl.verhalenbank.42758
GODESLAS.
Oliverus, de Keulsche scholaster, had in 1198 den eersten kruistocht gepreekt te Maastricht. De ouden van dagen en de zieken werden van de reis naar het Heilig Land ontheven, indien zij een zekere belasting, vastgesteld naar de schatting van ieders vermogen, betaalden. Deze gelden waren bestemd om hen, die den grooten tocht gingen doen, te...
nl.verhalenbank.42744
De Witte Wive van Lochem
In de diepte van een kuil, even-gaans van Lochem, dichtbij de Koerbelt,
waren eens drie witte wiven, die zusteren geleken in leelijkheid,
met ontvleesde armen, en lange, grijze, dunne haren. De oogen lagen
diep, en de tanden kwamen uit als bij een geraamte. De oudste was de
meesteres van alle witte wiven in den omtrek, tot de...
nl.verhalenbank.41784
De Stille Ronde van Bergen-op-Zoom
Een graf houdt beider asch vereend;
Maar 's ouden geest vindt rust noch vrede
In d' ijsbren nacht van 't lijkgesteent',
En vaak ontsluipt hij aan die stede
Te middernacht als 't stormt en tiert,
En regent, als men de uilen
Hun grafgezang hoort huilen
De weerhaan knersend giert.
Het klinkt in den stillen nacht. Leeft de...
nl.verhalenbank.41781
Dat Gelderland naar zijne aloude hoofdstad Gelder heet, is iedereen bekend. Hoe evenwel die hoofdstad aan haar naam gekomen is, weet niemand ons te zeggen. Wel herinner ik mij eene zeer oude legende, welke het niet onaardig verhaalt; maar dat verhaal, hetwelk zelfs op geen schijn van waarheid bogen mag, is zoo tastbaar verdicht, dat geen mensch er ooit...
nl.verhalenbank.41895
