1.20. Nog meer 'gloeiigen'
Tusschen Aalst en Waalre verschijnt 'de gloeiende wagen'. Een herder, die rustig met zijne kudde in't schemerdonker huiswaarts keerde, zag in de verte een rijtuig aankomen, naar 't scheen met twee helderbrandende lantarens. Tot zijne niet geringe verwondering ziet hij, dat 't rijtuig eensklaps het heidespoor verliet en recht...
nl.verhalenbank.50014
1.12. Het witte paard
werd in de vorige eeuw gezien te Veldhoven en menig oudje weet
daarvan de geheimzinnigste geschiedenissen te verhalen met de stellige verzekering, dat 't geen leugens zijn. Voornamelijk komt de zaak hierop neer: lederen avond doolde het witte paard in de broek- en moerasgronden om. Niemand kon zeggen, van wien het was, noch hoe het...
nl.verhalenbank.50006
Toen Karel de Vijfde de slag bij Pavia, 25 september 1525, gewonnen had, waarbij Frans de Eerste van Frankrijk hem zelfs in handen viel, werd de tijding daarvan in de Nederlanden met grote vreugde ontvangen, en verwekte alom een vrolijke beweging. Heer Rene van Haamstede die, naar het schijnt, bij de keizer in de gunst stond, deed van zijn belangstelling...
nl.verhalenbank.48854
Westenschouwen had, evenals Reimerswaal en Saeftinge als verzonken ' stad' (in waarheid kan het alleen op de naam dorp aanspraak maken) een legendarische reputatie van weelde en welvaart, die in haar brooddronkenheid tot de ondergang moest leiden. De straffe Gods, geen natuurgeweld zonder meer, was de oorzaak. Ook de akten spreken van welstand. In de...
nl.verhalenbank.48731
No. 309. 't Was tijdens de twisten tusschen Hoekschen en Kabeljauwschen, dat de Grauwmuts voor het huis te Strijen lag. Drie maanden reeds belegerde hij het slot, hoewel slechts weinige mannen van wapenen den heer terzijde stonden.
Eindelijk, in een decembernacht, bestormde de vijand den burcht en veroverde hem. Maar heer Willem van Duivenvoorde was met...
nl.verhalenbank.48284
No. 295. Over den laatsten slag vertelt een sage uit Vorstenbosch, een gehucht van Nistelrode.
Achter de bergen leefde voor ongeveer 150 of 200 jaar de brave Ruth Antonius. Velen beweren dat hij een kluizenaar was, anderen zeggen een gewoon boertje, hoe het ook zij, hij bezat de gave der voorspelling.
Hij profeteerde: "Als ik zal sterven zal men mij...
nl.verhalenbank.48210
No. 148. Langen tijd voor dezen woonde op "Het Hooghuis" te Woensel, dicht bij de nieuwe kerk, een boer, die tevens brouwer was. Zijn huis was druk bezocht; vooral in de winteravonden kwamen er velen buurten, die zich het bier goed lieten smaken. Maar ge moest dan oppassen, dat ge uw potteken niet op den stenen zette bij den vuurherd, zooals men altijd...
nl.verhalenbank.46879
DE TWEE BROEDERS
Reginald en Waleram waren twee broeders, zoon van den Graaf van Valkenburg, wiens slot zich voor meer dan zeven eeuwen verhief in het Zuidlimburgse heuvelland. Men zag deze jongelingen bijna altijd samen. Het lijken wel tweelingen, zeiden de mensen.
Toch waren ze dit niet. Reginald was de oudste. Hij was groot en sterk, en schoon van...
nl.verhalenbank.45699
Ridder Riddert
Op een kasteel tegenover Maaseik woonde een ridder, Riddert genaamd, die zo rijk was als de Maas diep. Hij had daarvoor zijn ziel aan de duivel verkocht en het contract met zijn bloed ondertekend. Na zeven jaren zou alles gedaan zijn en dan kon de duivel voor al zijn moeiten en zorgen die de ridder hem veroorzaken zou, diens ziel mee naar...
nl.verhalenbank.43475
Van verkochte zielen
Vaar-Köbke
Op Genhoes Sint-Jans-Geleen, onder Spaubeek, woonde lange jaren geleden een vaarknecht (voerman), die Köbke (Jacob) heette met de voornaam en naar zijn stiel kortweg Vaar-Köbke werd genoemd.
Hij had, God weet om welke reden, zijn ziel aan de duivel verkocht en nadat hij dat had gedaan, was er niets meer onmogelijk voor hem....
nl.verhalenbank.43474
DE DOBBELAAR OP LICHTENBERG.
Zeer laat in den avond zaten eens eenige ridders op Lichtenberg te brassen en te dobbelen. Onder hen bevond zich de slotheer van een naburig kasteel een dapper, doch ook goddeloos edelman. Hij had dien avond al zijn geld reeds verspeeld en wilde juist zijn zwaard verpanden, toen een harde bons op de poort werd gehoord; een...
nl.verhalenbank.42672
God wreekt, waar hij niet spreekt.
Het was al donker, en de stilte ging uit van hemel
tot aarde. De menschen in het dorp Slochteren
stonden reeds op van den banken voor de stoep, waar
zij hun gewonen buurpraatjes hadden gehouden over den
stadhouder Willem den Vijfde, toen ze eensklaps een
paard over den weg hoorden; en ze wisten aan den
hoefslag, dat het...
nl.verhalenbank.42096
Het paard van Leiden.
Toen de Meimaand van het jaar vijftienhonderd
vier en zeventig Valdez het beleg sloeg voor de
stad leiden — ten tweeden male, maar de burgers
hadden niet geluisterd naar den raad van den Prins, om
leeftocht te zamelen. —zag men de schaduw van den
honger aan de lucht, en men ontzette zich.
„Houd het drie maanden uit", zoo schreef de...
nl.verhalenbank.42014
Het eenvoudige meisje van Hunsingoo
Het wapen van Hunsingoo stelt voor en jong
ridder en een jong meisje beiden gezeten op één
bruin paard; achter hen straalt een ster, niet vóór
hen; en als ge in de Marne komt, kan men u eenzelfde
beeld toonen.
Wie zijn de jong ridder en het jong meisje, dat een
wapen gaf aan Hunsingoo en de Marne?
In de streek Hunsingoo...
nl.verhalenbank.41997
Een schoone historie van de Vier Heemskinderen
Het Pinksterfeest werd gevierd, en vele dappere ridderen waren bij
Keizer Karel te gast.
Huigen van Dordoen naderde den Keizer, en hij sprak:
"Wilt gij niet mijn ooms Aimijn van Dordoen en Aimerijn van Nerboen
beloonen? Vele diensten hebben zij u bewezen." Keizer Karel zeide:
"Zij hebben het mij zelf dikwerf...
nl.verhalenbank.41795
De Ridder van Stenhuisheerd
Eens stond er in het Noorden van ons land een groot kasteel, dat
heette Stenhuisheerd. Het waren trotsche, driftige ridderen, die er
heerschten, willoos tegen hun woede, die meer verderf over de streek
hadden gebracht dan honger, ziekte of overstrooming.
Het driftigst van alle ridders was hij, die in het begin der 14e eeuw...
nl.verhalenbank.41776
Duif en Doffer
Reynout van Valkenburg ... u heeft uw vrouw meer liefgehad dan
haar kind.
Hij was uitgereden, de trotsche held.
"Vaarwel! vaarwel! Nog geen jaar en ik keer weder. Mijn plaats is,
waar mijn mannen en vrienden zijn. Als ik terug kom van den langen
weg, luister dan naar het lied van den zanger, want mijn naam zal
hij zingen ...: Reynout van...
nl.verhalenbank.41766
De Gierige Mulder
Meer dan zevenhonderd jaren geleden, ging de vrome Oliverus langs de
Maas, en in ieder dorp, waar hij kwam, wachtte hij, tot allen zich om
hem hadden verzameld. Zoo hij sprak, moest men wel naar hem luisteren,
en hij zeide het lijden van Christus, gestorven aan het kruis, tot vele
vrouwen weenden, omdat Hij zooveel geleden had; ook...
nl.verhalenbank.41764
Ossaart
Iemand, die laat uit De Kauter 1) terug kwam, zag naast een hooge eik op den hoek van een kruisweg een man staan, zoo groot, dat zijn hoofd nog boven de kruin van den eik uitstak. Hij was nog geen halve mijl van huis, maar schrok zoo vreeselijk, dat hij omkeerde en een omweg van wel anderhalf uur maakte, om het spook, dat niemand minder dan...
nl.verhalenbank.38958
PATER LANGSLAPER
Het kan wel eens zeshonderd jaar geleden zijn. Dat er in Brabant een jonker woonde, dien ze nooit anders dan den rooien ridder noemde. Dat zal wel geweest zijn, omdat hij een baard had, wild en rood als een wapperende vlam. In zijn jonge jaren moet hij een jolige klant geweest zijn. Hij had een slechte naam. Er werd wel eens gezegd, dat...
nl.verhalenbank.35158
