1,810 datasets found
Dutch Keywords: paard Place of Narration: Eastermar
Spookdieren Een jonge boer had ongeveer veertig jaar terug iets zeer eigenaardigs meegemaakt. Hij kwam op zondagavond een beetje laat thuis van de meid en ging naar bed. Hij had in het geheel niet gedronken. Nauwelijks echter lag hij op bed of hij hoorde de konijnen schreeuwen. Hij stond op, daar hij dacht, dat er iemand was binnengebroken om ze te...
nl.verhalenbank.13434
Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es...
nl.verhalenbank.49664
Wel mit de helm geboorn was, har altied geluk. Hai hof nait in dainst en zien zoakn gongen ook goud. Ie heurn nou nooit meer van mit de helm geboorn, omdat dat ding nou votdoadelk weg doan wordt deur verpleegsters en zo. Vrouger wur e opbaargd. Zo ain kon ook begravvenisn zain van te veurn. Lichtgeleuvig bin ik nait, moar dat er veurloop bestait leuf ik...
nl.verhalenbank.44023
Der was een soldaat, dat was een bereden dragonder. Die froeg om onderdak bij een boer. 't Was al laat. Dat worde him verskaft en toen kwam daar nòg een man, die kreeg óók onderdak. Maar die soldaat fertroude 't saakje niet. Hy sei stikum tegen de boer: "Die man, dat lijkt mij een frou toe." En toe froeg-ie de boer of die ook appels had. En toen gooide de...
nl.verhalenbank.20298
In Wintelre moet vroeger, wel meer dan honderd jaar geleden, vlak bij de kerk, een onderaardse gang geweest zijn die uitmondde in een kelder. En in die kelder moest een weerwolf zitten. Niemand had het dier ooit gezien. Misschien waren er wel, maar die waren nooit teruggekomen. Mogelijk, want soms werd er wel eens iemand vermist. Gevaarlijk dus, die...
nl.verhalenbank.49789
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant: In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen. In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer. Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
Er spookt in de Rusen en de oude Polder (het gebied tussen de Herv. Kerk in Wemeldinge en de Moniken dijk) een kat, die eigenlijk een heks was, maar die heks zou zich zo nu en dan in een kat veranderen, maar ze was verdwenen altijd als men ze achterna ging. Het moet ± 1860 en vroeger geweest zijn. Meer bekend dan de zwarte kat is echter het witte koijn,...
nl.verhalenbank.13334
HEKSERIJ VOORKOMEN In Valkenswaard woonde vroeger een rijke boer die veel koeien en paarden had. Totdat er een jaar kwam dat het hem niet erg meezat. Een aantal paarden en koeien stierf aan een onbekende ziekte. De boer zat er behoorlijk over in en besloot naar de paters van de Achelse Kluis te gaan. Hij werd bij de paters toegelaten en vertelde de reden...
nl.verhalenbank.49572
Dat er vroeger reuzen in Drenthe geleefd hebben werd door de bevolking zeker aangenomen, al was het alleen door de aanwezigheid van de 'Dikke Stienen': de hunebedden. Dat de reuzen de zwaarste als knikkers gebruikten, wordt vooral langs de Hondsrug verteld. De hunebedden om Borger zijn volgens de overlevering als volgt gebruikt: de reuzen wierpen elkaar...
nl.verhalenbank.49229
Sa hat der ekris in moardner west dy hie ûnderdak frege by in boer. Mar dêr wie ek in soldaet, dy hie dêr ynkertiering. Dy hie in poppe makke fan strie en dy hied er njonken syn hynder op 'e stâl delset. De nachts kom de moardner om dy soldaet dea to stekken. Hy stuts yn 'e striepoppe en sei: "Dat is één." Mar de soldaet kaem foar 't ljocht en stuts fuort...
nl.verhalenbank.19780
Ja, de nachtmerrie, dat heb ik zelf nog meegemaakt. Tegen jou gezeid, ik had verkering met een meissie in 't achterland. We zitten te vrijen in het boenhok. Toen krijgt het paard van die boer de nachtmerrie! Snuiven en slaan. Die boer d'r uit. Hij hong d'r een lantaarn bij. Toen was het over. Vroeger stong d'r een eindje hier vandaan* een boom en dat...
nl.verhalenbank.50944
Mien schoonvoader dainde indertied bie de boer. Trouwens, wat zoln aarbaiderskinder anders. Boer zien aine zeun was spoukkieker. t Was n vrijgezelle vent. s Nachts luip de jong asmis bie de weg of in t veld, want den mos hai wat zain. n Ongeluk of liekstoaties. Zo komp e op n nacht weer bie hoes en zeg teegn mien schoonvoader: "Ik bin noar Veenhoezn west;...
nl.verhalenbank.43279
Het was een donkere, ruwe herfstavond toen een stroper, Jozef Cops genaamd, in zijn schuilplaats op de heide zat en plotseling boven zich blinkende paardehoeven zag zweven. Verder zag hij niets, maar hij hoorde wel stemmen boven zich. Stemmen, die duidelijk zeiden dat ze die avond nog naar Denemarken moesten. Dit was de laatste keer dat de bokkerijders...
nl.verhalenbank.49807
't Wie op in joune mei min en tsjuster waer. De boer siet by 't fjûr, doe kom der noch ien oan 'e doar. De boer gong der hinne en doe stie dêr in frommes. Dat frege of se dêr dy nachts bliuwe koe. Dêr hie de boer gjin biswier tsjin. Sy kom ek by 't fjûr to sitten. In skoft letter woardde der wer kloppe. Doe wie dat in man op in hynder. Dy frege ek al of...
nl.verhalenbank.17615
Een Zuiderwouder vertelde mij in 1911 het volgende: In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe,...
nl.verhalenbank.9397
HEKSERIJ: Kromme wijfkes De Hezelaarsestraat was een kronkelende, zanderige straat vol met kuilen en diepe karsporen. Langs deze kromme zanderige straat stonden veel bomen en in de schaduw van deze dikke en dunne, kromme en rechte bomen stonden, in of uit de wind, de huizen. In deze goeie of slechte, lage en lange, kille of koele huizen woonden de...
nl.verhalenbank.26425
It fersteurde skatlichten Wêr't de âlde trambrêge oer de Kompanjonsfeart lei — der rint no in nije dyk by lâns fan Wynjeterp nei Donkerbroek — dêr leit oan 'e rjochterkant in Iyts boskje mei in dobbe der yn. Ik miende, dat it mei de ruilferkaveling bewarre bleaun is. Op âlde kaarten en ek yn 'e Schotanus-atlas stiet op dat plak: Bonifacius Capelle. Iksels...
nl.verhalenbank.12964
Ik en myn wiif wienen us to jounpraten by in boer yn Haulerwyk. Doe fortelde dy boer ús, der wennen by in boer in greatfeint en in lytsfeint. Dy greatfeint en dy lytsfeint sliepten by elkoar yn 't selde bêdsté. Mar dy greatfeint hie in swier lot. Alle nachten om tolve ûre moest hy der ôf. Dan woarde er kloppe. Dan stie 't wite hynder foar 't bêdsdoarke en...
nl.verhalenbank.32685
Us heit hie us op in joun nei de faem ta west yn 'e Rottefalle. Hy wenne doe by de boer, ik leau hast fan yn Eastemar of sa. Doe't er yn 'e nacht by de faem wei gong en it tsjerkhôf yn 'e Rottefalle foarby soe, seach er dêr yn 'e homeije in beest stean, dat like in protte op in fôlle. Heit wie net bang en tochte: "ik wol better sjen hwat dat is", en hy...
nl.verhalenbank.17729