Der wie in boer, dy syn pleats wie skjin to'n ein. Hy moest noadich in nije boereplaets ha, mar hy hie der gjin jild foar. Hy wie al faek op sjou west om jild, mar 't joech neat, hy koe gjin jild krije.
Doe kom der him ris in kear ien op side.
It wie de duvel.
"Hwannear moat de plaets klear wêze?" sei er.
"Leafst sa gau mooglik", sei de boer....
nl.verhalenbank.25248
De falske munters fan Boalsert
Nei't der sein waard, hawwe der op 'e souder fan 'e kapel fan it eardere beginekleaster te Boalsert oan de ôfbraak yn njoggentjinhûndert en ien ta altyd twa geraamten hinge. Jim witte wol, dat is de kapel dêr't Joast Halbertsma yn de Rimen en Teltsjes oer skriuwt, as er Gabe Skroar nei it Boalserter Nut reizgje lit. Se...
nl.verhalenbank.12989
Bij ons* had je vroeger een hofstee, nou is 't een nieuwe hofstee, maar vroeger was 't een oud spul, daar waren alle jaren een stuk of vier, vijf koeien dood en allejaar een stuk of wat varkens. In die hofstee zat de kwade hand. D'r zat een weeuwvrouw op dat spul, hier uit Langerak. Die mos uitscheie, enkele vanwege die kwaaie hand. Dat zat hierin, haar...
nl.verhalenbank.50942
Gezien heb ik ook een keer wat.
Het is 26 jaar geleden. Ik fiets op een avond van Onstwedde naar Mussel. Als ik bijna thuis ben, kijk ik opzij en zie een nieuw huis staan. Dat is toch gek, ben ik verdwaald? Duidelijk zie ik ook een verlichte kamer; een vrouw steekt net een petroleumlamp aan. Ik stap van de fiets, om nader toe te kijken.
Maar dan .. is...
nl.verhalenbank.45337
[00:38:01]
Er gaat namelijk een ander verhaal eh... op Urk [man hoest] over een vissermannetje dat altijd pech gehad heeft eh... niet bij eh... de eh... beste vissermannen gerekend werd, eh... maar in tegendeel hij had altijd pech. Wanneer z'n buurman een goeie vangst had dan eh... had hij weer een nacht voor niks, voor niks eh... gezwoegd.
En wat gebeurt...
nl.verhalenbank.48509
Ik haw to Grins op 'e merk stien mei in kofjetinte.
Njonken my stie in âld wyfke, dy fortelde op in kear, sy hie dy nachts droomd, it wie swart fan flychtugen west yn 'e loft. Dat wie krekt de wyks foardat de Dútsers yn oantocht wienen yn 1940.
nl.verhalenbank.25975
Yn 'e Like wie in grot, dêr woarden allerhande sieraden en diamanten yn opburgen. Der wie in frou dy makke dy grot altyd skjin. It fanke fan 'e baes fan dy grot, dy woe dêr graech ris yn sjen. Doe gong se dêr ris in kear mei de frou hinne, dy't it spul skjinmakke.
Doe seach dat fanke dat dy frou in moaije halsketting pakte en dy meinimme soe. Doe hat dat...
nl.verhalenbank.27181
Op 'e Sanden yn Grinzer Pein wenne in man dy wie tige rûch yn 'e mûle: Durk Wonderman hiet er. Dy sei, hy wie foar gjin duvel bang.
Op in kear, doe hied er to jounpraten west. Doe't er op 'e weromreis wie nei hûs ta fornom er dat der hwat achter him oan kom. Dat siet him op 'e hielen. 't Wie him tsjin 'e hakken oan.
Hy woarde deabinaud. Doe't er omseach...
nl.verhalenbank.27487
Yn Grinzerpein wenne in jonge faem, dy moest bifalle. Hja skreau har Weima. Doe wie dêr in man dy hat har bigraffenis fan tofoaren sjoen. Hja is yn 'e kream forstoarn.
nl.verhalenbank.27488
Wy sieten froeger altyd achter in ljochtsje oan jouns. Joun op joun wie dat ljochtsje dêr. 't Wie op Topweer.
Omke sei: "Tink der om, dêr komt skielk in wei."
En hy hat gelyk krigen. Dêr is letter in hurde wei kaem.
nl.verhalenbank.31930
DE BAGGELBEER
Het is 1920. In de Doezumermieden huist de Baggelbeer, een monster. Niemand heeft hem ooit gezien, maar iedereen in de streek weet hoe hij er uit ziet. Henderikus Hut uit de Peebos is echter niet bang en zwerft graag in zijn eentje door het gebied. Telkens wordt hij gewaarschuwd voor de Baggelbeer. Zijn moeder is doodsbang en verbiedt hem...
nl.verhalenbank.72465
De begrafenis in den nacht.
Er moet in Opende een herbergier hebben gewoond,
die de gave van den voorloop bezat. Maar hij wist dit
niet, want geen mensch had hem ooit verteld, dat hij met den
helm was geboren. Ja, niemand scheen het te weten: de moeder,
de tantes, de baker, die in zulke gevallen de wonderlijke tijding wel
ver in de rondte zaaien, zwegen....
nl.verhalenbank.42083
Der wie in boer, dy wenne yn in hiel âld plaets. Dy moest och sa noadich forboud wurde. Mar dêr wienen gjin sinten foar.
De man prakkesearre der alle dagen oer en hie der gjin wille om. De plaets wie oan 't omfallen ta en dan wie 't net bêst. Dan hie er foar syn húshâlding en foar syn fé net mear in dak boven de holle.
Jouns kuijere er faek op it hiem...
nl.verhalenbank.25295
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
Spookdieren
In het huis Molenstraat 36 werd vroeger logement gehouden door "den Dütsje Jan", een gewetenloze boer. Als schapendrijvers 's nachts hun dieren hier stalden, verving Jan de besten door zijn eigen slechte. Hij ging zelden ter kerke. Op een Kerstnacht, toen zijn huisgenoten ter nachtmis togen, bleef hij te bed terwijl de meid om 6 uur ging...
nl.verhalenbank.13459
Der wienen in man en in frou, dy wennen yn in skipke. Mar dat skipke wie sa min en sa wrak, dat sy koenen der net mear mei farre. Sinten foar in oar skip wiene der net, en der mast dochs hwat fortsjinne wurde. Dat sy sieten slim forlegen.
Op in kear wie 't minske allinne thús. Sy wie och sa treurich gesteld. Dêr kom in mynhear oan. Dy sei: Jo sjogge sa...
nl.verhalenbank.12193
De stiennen ûlebuorden.
Der wie in boer, dy wenne ergens boppe Ljouwert. Hy hie nei stêd ta west, nei de merk en wie nou op 'e weromreis. It wie min, stoarmachtich waer en de boer siet tige oer syn minne, âlde skuorre yn. Hy wie deabinaud, dat dy der oan gean soe.
Sa nou en dan suchte hy der oer.
Doe kaem der in menearke njonken him. Dy sei: "Hwat suchte...
nl.verhalenbank.21259
Toen ik nog in de Vlist woonde, had ik een ouwe buurman, die kwam uit Reeuwijk. Die vertelde me weleens over een vrouw in Reeuwijk die met de helm geboren was.. Die vrouw kwam soms 's morgens naar hem toe en dan zei ze: "Ik ben d'r vannacht weer eentje wezen brengen". Vroeger had je daar in Reeuwijk allemaal kaden zonder wegdek met hekken erop. Die hekken...
nl.verhalenbank.70572
[54.15]
RH: Zo is een favoriet verhaal van mij de ‘Koster van de Antoniuskerk’. Je hebt hier de Antoniuskerk, hier vlakbij, eh die ligt op een steenworp afstand hiervandaan. ’t Is overigens tegenwoordig de Bisschopskerk, dus de kathedraalkerk geworden. En die Antoniuskerk daar was bij toeval een zekere meneer Vermeulen, Marinus Vermeulen die was daar...
nl.verhalenbank.47056
De stiennen ûlebuorden.
't Wie needwaer, it stoarme dat it hwat die. Der wenne in boer yn Ingelum, dy syn plaets wie striemin. Hy wie sahwat oan 't omfallen ta. Dy pleats stie in eintsje bûten-út.
De boer hie nei 't doarp ta west en wie nou ûnderweis nei hûs ta. 't Wie op 'e joun.
Dêr kaem in man him opside, dy roun mei him del.
De boer sei tsjin him: "Ik...
nl.verhalenbank.31897
