Der wie in boer, dy biwenne in hiele âlde rottrige pleats, in rottekleaster. De pleats wie o sa min. Mar hy koe noait in nijen ien bitelje, hwant it wie earmoed by him. Hy skripte nachts en deis troch, om toch noch de kâns to hawwen in nije pleats sette to litten, mar hy bidijde neat.
Doe kom der op in kear in man by him, dy sei: "Yn ien nacht bou ik foar...
nl.verhalenbank.19738
Us heit hie us op in joun nei de faem ta west yn 'e Rottefalle. Hy wenne doe by de boer, ik leau hast fan yn Eastemar of sa. Doe't er yn 'e nacht by de faem wei gong en it tsjerkhôf yn 'e Rottefalle foarby soe, seach er dêr yn 'e homeije in beest stean, dat like in protte op in fôlle. Heit wie net bang en tochte: "ik wol better sjen hwat dat is", en hy...
nl.verhalenbank.17729
Wy ha wenne oan 'e âld achterwei yn 'e Falom, in hiel ein achterút. It spokke dêr yn dat hûs. De minsken dy't dêr fóár ús wenne hienen wienen der dêr om weigong. Ik hierde 't hûs foar in bytsje sinten, ek al omdat net ien dêr wenje woe.
Ik hie dêr hwat fé op 'e stâl. Froeger hienen de kij seelkettings om. Myn kij hienen dat doe ek. Mar dêr rattelen se yn...
nl.verhalenbank.25189
De man sûnder bigraffenis
It húske stiet der noch, mar it kin elk ogenblikôfbrutsen wurde. Dêrom is 't wol goed, dat de skiednis, deroan forboun, biwarre bliuwt.
It húske stiet achter de Eegracht oan de dykgrêft yn Drylts.
Dêr wenne in sonderlinge man. Ien ding: hij hâldde fan goed iten en drinken. Derom wurde altyd tsjin him sein: Sikke-spek en aeijen....
nl.verhalenbank.50502
Ik zel joe vertellen uut de veenstreek.
Hör mar: Toun 't veen in de Monden aansneden wör, wazzen de arbaiders doodaarm. Dir wör waarkt van drei uur 's mörns tot aan 't duustern tou. De vrou kwam 't kerel loater noa. De kinder in de koare (=kruiwagen). En de sikke dir aan. Mor 'n enkele kon lezen en schrieven. 'k Kan joe doar nog 'n mooi staaltje van...
nl.verhalenbank.43018
Lange mannen:
In vroeger tijd, toen deze streek nog behoorde tot het hertogdom Gelder, werden hier jonge mannen geronseld voor het leger. De “wervers” hadden het speciaal gemunt op lange kerels, en waren weinig scrupuleus in hun handelwijze. Zij bezochten cafés, en lieten de jonge mannen drinken. Op een zeker moment kwam er een contract voor de dag, dat...
nl.verhalenbank.69381
[44.10]
RH: Zo gebeurde ‘t, ’t moet eh misschien wel in de 14de/15de eeuw geweest zijn, toen de parochie Princenhage, nog onder Gilze behoorde. Dat was één groot gebied waar ja diverse christenen al woonde, maar ze ging.. ze moesten ter kerke hier in Princenhage. Nou, in de Kerstnacht kwamen eh drie jongens uit Gilze te voet naar Princenhage toe en dat is...
nl.verhalenbank.47054
In Duutsland het mien vrou ook n keer wat biezunders beleefd. Zai ken t getuugn, want zai zit dr bie (de vrouw deed dit inderdaad, ze had zich niet vergist, F.W.).
Wie woonden door mit n aantal kolonistn in de veenderijen. Slim gezellig was t dr nait en doorom zöchtn wie mekoar s oavend wel ais op. Zo ging mien vrou den ook n moal mit n buurvrou noar ain...
nl.verhalenbank.43178
Met helm geboren.
Het werd me verteld door de dochter zelf. Vader Nobbe te Holte – onder Onstwedde – was met de helm geboren. Als die helm wordt vernietigd, is er niets aan de hand. Wordt hij bewaard, dan kan de bewuste persoon later kwaad zien. Vader R. kon dat ook; en de eigen dochter zal er toch niet om gelogen hebben.
Hij zag van te voren huizen...
nl.verhalenbank.45520
Op 'e Skilige Piip dêr stie in slot. Dêr wenne in rike skevel op. Doe't dy âld wie tocht er: Nou leef ik net lang mear. Hy hie in protte jild en dat die er yn in kiste. Doe gong er op in ezel sitten en de kiste mei jild naem er mei. Dy kiste mei jild hat er doe yn 'e groun bidobbe.
Letter ha der wit hoefolle minsken west om dy kiste der út to heljen. Mar...
nl.verhalenbank.38246
Tinalinge is in soarte fan gehucht yn Grinslân. It leit tichte by Mensingeweer. Dêr stie in boerepleats. Dêr tsjinne in sawntich jier lyn in faem, dy hie in wyld hier yn 'e nekke. Hja koe noait in fatsoenlike feint krije omdat se sa bluistrich wie en sa wyld en alles der mar útflapte hwat har foar de mûle kaem.
Op in kear doe wie 't kermis. Dêr woe se...
nl.verhalenbank.19844
Yn 't Barrahûs gebeurde it faek, dat minsken dêr ûnderdak krigen foar de nacht.
Op in joun kom dêr ek in frommes yn. It wie in fremd frommes, dat se net koenen.
Ien fan 'e mannen, dy't dêr ek sieten, wie in soldaet. Dy soe dêr dy nachts ek sliepe.
Doe't er in pear kear nei dat frommes sjoen hie, tocht er by himsels: bistû eins wol in frommes?
Hy gong...
nl.verhalenbank.37818
Der wie in feint, dat wie in spotter en in rarenien. Hy siet op in joun yn selskip mei oaren. Syn suster wie der ek by.
"Wy sitte hjir op in droochje", sei er. Wy matte mar in flesfol ha. Ik lit even ien bringe." Doe die er in briefke oan in lege flesse en sette dy om 't hoekje fan 'e doar. Even letter gong de doar iepen en dêr kaem de folle flesse...
nl.verhalenbank.19845
Us mem hat 25 jier skroare foar oaren. Sy kom ek wol by in âld man, dy wenne by de soan yn, dy't troud wie. De âld man wie in tsjoenster. Syn eigen soan doarst dêr wol foar út to kommen.
Op guon plakken hat er it fé wol bitsjoend, foaral bargen. Dat gebeurde ek ris by lju dy hienen in winkeltsje. De man wie dy deis nei Ljouwert ta om winkelwaren. Sy...
nl.verhalenbank.15674
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Der wie in frou overleden. Dy frou hie ek in famke. Foardat se stoar hie se tsjin har man sein: "Astû wer trouste, mastû myn klean net oan dyn twadde frou jaen."
Dat beloofde dy man.
De man troude wer en hy forgeat dy bilofte. De twadde frou krige de klean en die se oan.
Mar doe kloppe de frou dy't stoarn wie deis by harren op 'e ruten en oan 'e doar. It...
nl.verhalenbank.38526
Geachte heer Koman,
In het Brabants Dagblad van 22 juni jl. hebben we gelezen over de zoektocht van u en uw collega's naar verhalen. Het volgende verhaaltje is heel klein en niet van groot belang maar echt gebeurd volgens de oorspronkelijke verteller, onze grootvader van moeders zijde.
Mijn opa Bertje van de Goor (1862-1948) had met onze oma Maria van...
nl.verhalenbank.47279
Spook op het Haarens kasteel
Op 't Haorens kesteel heet 't altij gespokt, altij. 't Is nog mar geleje .... 'n twintig jaor geleje, datter zellufs treine van osterwèk kwaome, omdat 't 'r spokte. De jongus ginge allemaol kèke, jao mee de trein van osterwèk. In de laone hinge zellufs stukke kleed van 't spook, zinne ze. Het is heul lang geleje, 'n jonkvrouw...
nl.verhalenbank.41634
‘k Heb zulf ook gekke dingen mitmoakt. Mien voar har ’n schip koft en doar was wat mit. Wie lagen es ’n keer in ’t stad en ik zat boven mit mien zuster ’n bakje koffie te drinken. Opains zegt ze: “Wat is doaronder toch veur ’n lawaai? Deuren klappen en de kopkes rammeln. Is doar wel?”
“Nee”, zee ik, “d’r is niks, mor dat gebeurt wel meer.”
“Goa den es...
nl.verhalenbank.45770
Zoals je weet krijgen de matrozen op een schip op bepaalde tijden een oorlam. Op zekeren dag was er wat gebeurd, waarvoor de equipage gestraft werd met inhouden van hun borrel. Toen vroeg een van de bemanning of hij het volk wat schenken mocht zonder in de kombuis te komen. Dat stond de kapitein toe. Toen haalde de man een kraantje uit zijn zak, draaide...
nl.verhalenbank.9410
