Blauwbaard wenne op 'e oare ein yn Haulerwyk, flak tsjin Feanhuzen oan.
nl.verhalenbank.24033
Piter Scheper (1871-1951 A.A.J.) wenne op Luchtenveld (Houtigehage). Hy wie in duvelbander.
nl.verhalenbank.25596
Bouke Schievink fan 'e Harkema kom froeger faek by ús to jounpraten. Ik wie doe noch in jonkje. Ik wyt noch dat er fortelde dat de duvel mei him oproan en him út en troch de tosken sjen liet.
nl.verhalenbank.24229
Wy hienen in man tsjin ús oer wenjen. Dat wie in de Meer.
Dy hie jirpels forboud, dy stienen och sa min.
Ik sei tsjin him: "Hwat stean jimme jirpels min."
"Ja," sei er, "dy binne bitsjoend."
Dat miende dy man echt.
nl.verhalenbank.25869
Myn neef Sytse Jager fan 'e Harkema wie in raren ien. Hy is samar fan 't paed smiten woarn, ta trije kear ta, sûnder dat der ien to sjen wie.
nl.verhalenbank.25887
Antsje Marten sei: "Ik ha de kâlde koarts."
Ik sei: "Dan matte jo âlde Piter Scheper komme litte."
Alde Piter kom en dy krige Marten by 't skouder en hy sei: "Dû bist de koarts kwyt, ik ha him op 'e beam oerbrocht."
Doe skodde de beam krekt as in rusk. De beam hie de koarts fan Marten oerkrige.
nl.verhalenbank.23820
Der siet ek ris in fûgel yn 'e beam; ik hearde dúdlik dat dy sei: "Rike ljuwe, rike ljuwe."
nl.verhalenbank.23834
Piter de Graaf wie mei de helm geboaren. Dy wist altyd to sizzen hwer't mei koarten ien stjerre soe. Hy hat wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten.
nl.verhalenbank.29416
Alde Gjerte Jel en Luts koenen tsjoene.
Alde Minke Germ soe de moarns to fiskjen en doe moete hy dy beiden. Se sweefden oer de dauwe hinne.
nl.verhalenbank.23877
Minse Griper koe mei 't toverboek ek soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte.
nl.verhalenbank.25593
Us Egbert-om fan Boelensloane wie in man dy woe neat wite fan spûkerij en dy dingen. It wie in bolderblast fan in fint en hy wie foar neat bang.
"As der hwat is, dan woe 'k wolris hwat sjen", sei er altyd.
Mar doe hat er dan ris hwat sjoen op in joun. It wie in swart ding dat him achternei siet. Hy koe net sjen hwat it krekt wie, mar 't hie fjurrige egen...
nl.verhalenbank.29408
Minse Griper wie myn âldomke. Syn wiif Griet Snipel wie in suster fan Antsje Snipel, myn beppe. Hy koe mei skoppenboer in flesse drank komme litte.
nl.verhalenbank.25861
Boardzer Bruining hie 't altyd oer lykstaesjes, dy't er fantofoaren seach. Hy wist altyd krekt yn hwat hûs as der ien stjerre soe. Mar dêr praet er nou net mear oer.
nl.verhalenbank.25877
Dêr't nou dôve Germ wennet yn 'e H., dêr wennen froeger Jan Frânses jonges, Auke en Jan. Dy murdejagen altyd.
Op in joun wienen se der togearre op út. Sy kommen by de Janke-dobbe, dêr fornommen se in murd. Sy stjûrden de beide hounen der op ta, mar de beide hounen woenen net. Doe sei Auke: "Godfordomme, dêr sille jim op ta."
Mar dêr fljocht him hwat op 'e...
nl.verhalenbank.23590
Sterke Hearke wenne yn 'e Ham. Hy wie in kear oan 't ploeijen, doe kom der ien oan, dy frege him hwer't Sterke Hearke wenne. Doe hie Hearke de ploech optild en foar him útstutsen en doe hied er sein: Sjoch, dêr wennet er en hy stiet hjir foar jo.
nl.verhalenbank.23782
't Gebeurde yn 'e Houtigehage. Akke woe graech nei de merke ta op 't Surhústerfean. Mar sy hie hast gjin klean. Sy seach der sa sutrich út, dat sy sei: "Ik kin sa noait nei de merke ta."
Doe hie dêr in fremde man west (Wie 't Imke de Jong?). Dy hie sein: "Gean mar hinne. Dû silst de moaiste fan 'e merke wêze."
Doe't se op 'e merke kom, seinen se allegear:...
nl.verhalenbank.25859
Pake fortelde, yn Houtigehage, by de Megielsreed, dêr wie in man, dy hie in koe forkocht; dy moest mei de boat mei. De nachts die er de koe oan 't tou en gong der mei op stap. Underweis moest er by in hage lâns. Dêr woarde dy koe samar opnom - ik hâldde him beet, sa fortelde er - en doe woarde dy koe oan 'e oare kant fan 'e hage wer delset. It tou siet...
nl.verhalenbank.23583
As ik nei Dútslân gong to meanen, dan meande ik de earste twa nachten op bêd.
nl.verhalenbank.23571
Ik praette ris in kear mei in frommes, dat wie al op jierren. "Froeger Japik," sei se, "kamen wy us yn in hûs to wenjen dêr woe oars net ien yn. It gong dêr altyd bot oan wei yn dat hûs, alles wie altyd stikken en los.
Sy wienen allegear bang foar dat hûs.
Wy kommen der yn. Myn man kreaze der alles op. Hy koe sels hwat timmerje en 't knapte alhiel op. Mar...
nl.verhalenbank.23565
Ik bin ris yn 'e nacht fan Rottefalle kom. Doe gong der ien njonken my lâns. 'k Ha him twakear 'navend' sein, mar ik krige gjin antwurd. Doe is er fuortgong en sa is er ek weibleaun. 't Gebeurde by de grifformearde skoalle op 'e Langewyk.
nl.verhalenbank.23799
