2.36. Bezigheden, woonplaats en verdwijning van de Kaboutermannekens te Hoogeloon
Er woonden in den Kabouterberg, gedurende eenen zeer langen tijd, verscheidene Kaboutermannekens, niet hooger dan ongeveer anderhalven voet. Het waren zeer gedienstige ventjes die, vooral in de nabij gelegene boerenhuizen, velerlei arbeid verrichtten doch er nooit iets...
nl.verhalenbank.50077
2.32. De pannekoek van een Kaboutermanneke
Te Hoog-Casteren, een gehucht van Hoogeloon, staat nog een gewoon landbouwershuis, waarin de Kaboutermannekens uit den Witvrouwsberg, ook Kabouterberg geheeten en in het Koebosch gelegen, bepaaldelijk des avonds of in den nacht, verschillende bezigheden kwamen verrichten. Deze waren gemeenlijk dezelfde als die de...
nl.verhalenbank.50073
2.30. Eene Luxemburgsche heks te Westerhoven
Op het einde der vorige eeuw dreef Theodoor Verbeek van Westerhoven handel in Luxemburg en andere daar omtrent gelegene landen, terwijl hij zijn huisgezin in genoemd dorp, hetwelk hij nu en dan bezocht, had achtergelaten. Tot zijne blijdschap en verbazing vertelde hem in zekere plaats van Luxemburg, eene...
nl.verhalenbank.50070
2.27. De tooverheks te Oerle
Er bestond vanouds op eenigen afstand van 't dorp eene hut, Dooden Uil geheeten, waar, ter vorige eeuw, eene oude vrouw in woonde, die eene heks was en eene kroeg hield, wegens drukken doortocht van zware vrachtkarren. Wee den vreemden voerlieden, als zij het durfden wagen voorbij te rijden, zonder geld te verteren! Dan zette...
nl.verhalenbank.50067
2.26. Het spook aan de brug te Borkel
Als men de brug tusschen Borkel en Schaft over was, werd de voorbijganger eenen hond zonder kop, ter grootte van een kalf gewaar, die dan een kleinen afstand, vóór of ter zijde hem ging. Dit spook hebben zeer vele menschen des avonds gezien, doch echter alleen als 't donker was. Het deed niemand kwaad. Verscheidene...
nl.verhalenbank.50066
2.25. De witte juffrouw te Hoogeloon
Een kwartier noordwaarts de kerk van Hoogeloon ligt het Koebosch met den Kabouterberg, waar het tusschen twaalf en één uur des nachts spookt. Zeer vele menschen, die er op het spookuur voorbijgaan, worden door eene in 't wit gekleede juffrouw achtervolgd en eenige minuten ver sprakeloos vergezeld. Plotseling is zij dan...
nl.verhalenbank.50065
2.24. Het peerd zonder kop
Verscheidene inwoners te Westerhoven zien 's avonds of 's nachts op 't schoolplein een dier, het best aan een peerd gelijkende, doch zonder kop, staan of gaan. Een en ander, minder huiverig dan velen, naderden het, doch dan was het altijd plots en ongemerkt verdwenen.
nl.verhalenbank.50064
2.23. De vermeerdere katten
Te Westerhoven is eene plaats waar vele ingezetenen, oudtijds meer dan thans, eene groote menigte katten ontwaard hebben. Eens kwam zeker arbeider, in de Erpestraat woonachtig, de vader van Michiel Bosmans ✝ 1850, daar op zekeren avond met eene spade op de schouders voorbij, met dewelke hij naar eene kat wierp, die hij op het...
nl.verhalenbank.50063
2.22. De duivelsberg te Riethoven
Als men er bij nacht langs gaat, dan hoort men er schoon muziek. Geesten uit de hel komen daar op de maat dansen, springen, zingen en velerlei duivelsche kunsten uitvoeren. Somtijds gaan ze uit het bijgelegen Duivelsven drinken of daarin een groot rumoer maken.
't Is een erfgerucht, van ouders en voorouders op de kinderen...
nl.verhalenbank.50062
2.21. De tooveressen van Riethoven
Tot in het begin der negentiende eeuw was het dorp Riethoven de verblijfplaats van eene groote menigte tooveressen. Tot op onze dagen wordt nog wel eens de eene of de andere, gemeenlijk oude vrouw met dien onverdienden naam gedoodverfd. Ook in andere plaatsen duidt men soms den eenen of den anderen persoon met dien...
nl.verhalenbank.50061
2.18. De boer en de haas
Omtrent het begin dezer eeuw zag Arie Kanen, landman te Keersip onder Dommelen, en broeder der mulderin van Riethoven, nabij zijn huis gedurig eenen haas. Hij had reeds tweemaal met zijn geweer naar dien haas geschoten, maar, in plaats van hem te raken, kwam hij telkens naar den schutter toe, tot in het bereik van het schot; men...
nl.verhalenbank.50058
2.17. Een man met den helm geboren
Daniël van Poppel, geboren te Rotterdam, doch den meesten tijd van zijn lang leven te Luiksgestel gewoond hebbende, was met den helm ter wereld gekomen, zooals zijne zonen en andere lieden mij dikwijls verklaard hebben.
Toen hij reeds den ouderdom van 80 jaar bereikt had, ging hij op éénen dag van Luiksgestel naar 's...
nl.verhalenbank.50057
2.16. De jager en een Kaboutermanneke
Toen eens een jager in de heide van Riethoven, niet verre van den Duivelsberg, op de jacht was, en een Kaboutermanneke op eenigen afstand van zich zag gaan, beging hij de wreedheid een geweerschot op het niets kwaad vermoedende ventje te lossen. Het viel doodelijk getroffen neder, doch had echter nog de macht om tot...
nl.verhalenbank.50056
2.12. De verjaagde katten
Omstreeks denzelfden tijd als vorenstaande, ontmoette Am. van der Meyden toen te Eersel woonachtig, op zekeren nacht, niet ver van het Jodenkerkhof, met peerd en kar daar voorbijrijdende, eenen troep heksen, in de gedaante van katten, die zijn aangezicht bekrabden. Hij sloeg er met de zweep onder en zij verdwenen alle.
nl.verhalenbank.50052
2.11. Marten Sleegers en de katten
Met kar en peerd voer, in 't begin dezer eeuw, Marten Sleegers, een pachter die bij de parochiekerk te Eersel woonde, naar den Rosheuvel, gelegen tusschen het dorp en den Heirsheuvel toen hij en zijn peerd zoo erg behekst werden, dat de beest niet voortkon en hij geenen raad wist. Eene menigte katten bedekten den rug van...
nl.verhalenbank.50051
2.6. De grenspaal
Een man te Eersel had, omtrent het midden der vorige eeuw, uit louteren moedwil den paal verzet, die de grens tusschen Eersel en Steensel aantoont. Velen gelooven dat het niet verre van het gehucht 'De Hees' was, dat het misdrijf geschiedde; want in de nabijheid hoorde men, na 's mans dood, bijna eIken nacht, eenen mensch met den...
nl.verhalenbank.50046
2.5. De scheidspaal
Op een gehucht van Eersel woonde in de vorige eeuw een boer, dIe door de drift om zijne akkers te vergrooten, zoodanig was beheerscht, dat hij niet vreesde, den paal welken zijnen akker van dIen zijns buurmans afscheidde, ver voort te zetten, om alzoo eenige roeden grond in te palmen.
De brave buurman was geenszins op bedriegerij...
nl.verhalenbank.50045
2.3. Het haspelend kabouterwijfje
Ongeveer halverwege tusschen Steensel en het gehucht den Stevert (Steenvoort) vindt men een diep gat, dat van oudsher door het volk met den naam van haspelkuil bestempeld werd. De overlevering zegt, dat deze kuil voorheen tot woonplaats strekte van een oud kabouterwijfje, dat de bekende dienstvaardigheid der kabouters...
nl.verhalenbank.50043
2.2. De grenspaal
Omstreeks het midden der vorige eeuw had een inwoner van Eersel, met het oogmerk eigen grondgebied te vergrooten, de stoutheid den grenspaal, welke, op den uithoek de Hees, Eersel van Steensel scheidt, in de richting van Steensel te verzetten. Zijne euveldaad werd niet ontdekt en de onrechtvaardige plukte de vruchten zijner hebzucht,...
nl.verhalenbank.50042
No. 92. Menschen, die met den helm geboren zijn, hebben den "veurbuuk, en zien wat er komen zal. Daniël van Poppel, een slager uit Luiksgestel, zag in 1837 een rouw door de Hasseltsche straat trekken. Binnen drie dagen stierf zijn vrouw. 3) En Arnold van der Meyden, zag te middernacht aan de schutsboom in 't Eikereind te Bergeik een lijkstatie, die den...
nl.verhalenbank.46739
