Wy wennen oan 't Wyldpaed. Ik en myn frou sieten togearre yn 'e hûs. Doe seinen wy op dy joun tsjin elkoar: "Sjoch, dêr binne ruten. Dêr skynt ljocht troch." 't Wie flak by.
Mar der wienen fansels hielendal gjin ruten.
Letter kom der op dat plak in hûs to stean.
nl.verhalenbank.22676
As jo yn 'e nacht fan fisk drome, dan stjert der mei koarten ien yn 'e húshâlding.
Droomt men it yn 'e neinacht dan duorret it noch in lang skoft. Droomt men it yn 'e foarnacht, dan gebeurt it al gau.
nl.verhalenbank.25841
As bern ticht by 't wetter kommen, waerd der sein: Tink der om, de kikkerts pakke dy. Woenen se jouns net yn 'e hûs dan waerd der sein: "Aenst pakke de berndieven dy."
Ek wol: "De doddeaden pakke dy!"
nl.verhalenbank.25842
In nachtmerje is in frommeske. Ien fan sawn susters.
Binne der sawn jonges, dan is ien in wolfmerje.
By Epema yn 'e Westerein wienen acht jonges. Dêr wie in wolfmerje tusken.
In nachtmerje giet der nachts op út. Dan giet se by oare minsken troch 't kaeisgat en dan pleaget se sokke minsken. Dy krije 't dan hiel binaud.
nl.verhalenbank.25835
Faek gong ik bûtendyks to fiskjen. Mar dan moest ik krobben ha. Dat is in hiele toer altyd om krobben to krijen. Ik soe de oare deis fuort en it reinde.
Ik kaem yn 't bûthús en krij de klompen en sitte my de beide klompen net fol krobben?
Dy krobben moest ik brûke om wytfisken to fangen bûtendyks. En doe fangde ik in fisken!
De jouns moest ik nei hûs. Ik...
nl.verhalenbank.37362
Yn 'e Sweager Mieden seagen wy froeger faek wylde lantearnen. Dat wienen de lettere fytsljochten, dy't dêr to sjen wienen. Ek woarden dêr huzen delset.
nl.verhalenbank.25827
Ik hè buurlui had op Kollumerzwaag, die ferhuurden auto's. As die auto's in de schure stonden, dan begonnen se in de nacht te brommen en een lawaai te maken. En der kwam toch niemand bij. Se deden 't út haar sels. De deuren waren op slot.
En dan begonnen se ook al te tikken. Op 't laatst klopte 't overal. Ik sei: "Dat is een teken, dat 't huus fermaakt...
nl.verhalenbank.24293
Op in nacht kom in feint fan 'e faem werom. Dy faem wenne yn Twizel. De feint wie sahwat tusken it Heideloantsje en de Kloksheide. Doe kom him in âld-minske tsjin. De feint sei: Goe-joun. Mar it âld-minske sei neat werom. Hy sei noch us: goe-joun. Mar sy sei noch neat. Doe draeide er him om.
It âld-minske wie in frou yn it swart mei lange rokken oan. Sy...
nl.verhalenbank.15725
Yn 'e oarloch fan '14 op '18 wie in soldaet op reis nei hûs ta mei forlof. Hy wenne yn Kollum.
Doe seach er ûnderweis it kistje fan syn eigen bern. In dei of hwat letter kom it bern to forstjerren.
nl.verhalenbank.15733
Der wie in man, dy hie in gesin. Dy man wie in wjerwolf. By 't tsjuster wie er warber. Doe wie der in oaren ien dy wie mei syn maet der op út. Hja rounen togearre troch de Kûkhernster lânnen en doe kaem dy wjerwolf har tomjitte. De man, dy't mei syn maet wie fortocht de man fan dat gesin, dat dàt de wjerwolf wie, mar hy wist it net seker. Doe't dan dy...
nl.verhalenbank.29929
Der wenne in sekere Roel Postma yn 'e Westerein. Dat wie in timmerman en oannimmer. Dy hat in protte huzen boud. Mar hy makke it lêste hûs dat er ûnder hannen hie, noait ôf. Hwant as er dat die, wie er dea, seinen se.
Dy man wie in frijmitseler.
As er in nij hûs boude, dan makke er it foarige earst ôf, en sa gong it altyd. Der wie altyd ien hûs, dat net...
nl.verhalenbank.38622
In nachtmerje wie in frommeske. Dat ried op 't hynder en makke flechtsjes yn 'e moanjes fan 't hynder. Sy kom ek wol yn 'e hûs. Dan gong se troch 't kaeisgat hinne en knypte de minsken yn 'e hals, dat se oan 't smoaren ta wienen.
De minsken makken in krús yn 't sân op it hiem. Dat krús, dêr dienen se sâlt yn, dan koenen de nachtmerjes en tsjoensters har...
nl.verhalenbank.22686
Yn Dokkum is in gebou, dat is fan de frijmitselers. It is in hûs mei dûbelde muorren, en sûnder skoarstien.
Dy't lid is fan sa'n frijmitselersboun hat noait gjin forlet fan jild. Hy sit der noait sûnder. Dy hinget jouns de lege ponge oan 'e doar, en dy sit moarns wer fol sinten.
nl.verhalenbank.38621
Neitiid hat er wer ris in kear by ús west. Doe seach er iderkear ta 't glês út. Wy wennen doe oan 'e Heidereed. Hy seach nei de Boskreed. Dêr stie in hûs oan, dat wie skean oer.
Sahwat in healjier letter is dêr in dochter fan sa'n sawntsjin, achttsjin jier forstoarn. 't Wie ien fan Jan Visser.
nl.verhalenbank.29512
By frou Gerritsen yn 't Heidenskip wie in djûre stamboekbolle forkocht woarn. Mar doe joegen de minsken dy't him kocht hienen biricht, dat dy bolle woe net dekke.
Doe sei frou Gerritsen: "Stjûr my dy bolle mar wer. Dan krije jim de sinten werom."
Dat is gebeurd. Doe sei se tsjin har man: "Sil 'k dy sizze hwat wy dogge? Wy skriuwe nei de wûnderdokter yn...
nl.verhalenbank.37373
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it."
Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
Ien fan 'e sawn dochters dy't achter elkoar binne, is in nachtmerje.
In nachtmerje komt troch 't sleutelgat yn 'e hûs.
Men mat de skuon of toffels forkeard foar 't bêd sette, mei de hakken nei 't bêd ta, dat is in middel om der gjin lêst fan to krijen.
Sy meije neat meinimme. Men kin ek moal struije.
Sy flechtsje de moanjes fan 'e hynders.
Nachtmerjes...
nl.verhalenbank.24896
Ik ha 't mei in hynder wol meimakke, dat dy nachts op 'e stâl omdânse fan bangens. Dan siet de nachtmerje der op. Dan sieten der de oare moarns prachtige flechtsjes yn 'e moanjes.
Om se to kearen kin men roggeangels of moal op 'e rêch fan 't hynder struije. In nachtmerje mei neat meinimme, dat foar roggeangels en moal binne se bang.
Troch 't kaeisgat...
nl.verhalenbank.25184
As eksters om 't hûs hinne skatteren brochten se in biricht. Dan gebeurde dêr gau hwat. 't Hoefde gjin sterfgefal to wêzen.
Foel 't gewicht fan 'e Fryske klok del, dan kaem der ek in deaden yn 'e famylje.
As de klok klepte tidens it lieden mei in bigraffenis, dan wie der gau wer in bigraffenis.
Tikken der wylde horloazjes achter 't bihang, dan bitsjutte...
nl.verhalenbank.29525
Ek by de minsken kaem de nachtmerje. In nachtmerje kaem troch 't slotsgat en socht it bêd fan 'e minsken op. De minsken setten de toffels achterstofoar foar 't bêd en hâldden de kaei yn 't slotsgat.
De minsken bestruiden har mei moal. Dan bleauwen de nachtmerjes op 'e minsken sitten en koenen se der net wer ôf komme. Fan 'e sawn famkes út ien húshâlding...
nl.verhalenbank.29509
