ROLDUC.
Te Doornik woonde de geleerde scholaster Ailbertus van Antoing. Op zekeren dag, toen hij in het gebed verzonken was, zag hij plots voor zich een prachtig oord: een heuveltop met hooge eiken begroeid en twee beken, die zich slingerden door een dal. Tegelijkertijd hoorde hij een stem, die hem zeide: ,,Ga naar de plaats, die ik u heb getoond en wijd...
nl.verhalenbank.42676
Wildervank
Toen er nog veel grond in 't Noorden van ons land
onbewoond was, en ook geen mensch tot huis-
vesting lokte, zwierven er een man en een vrouw
over de venen, en ze bezagen den onbarmhartigen grond.
Wildervank heetten ze, en ze leefden slechts voor één
gedachte, om de woestenij rijk te maken voor het nage-
slacht. Wat de zware last is op de...
nl.verhalenbank.42202
De marskramer.
De marskramer, die op gezette tijden het Limburgsche
land bezocht, legde een oogenblik het zwarte pak
van den schouder, veegde zich het zweet van het
voorhoofd, en zette zich daarna aan den berm van den weg.
"Hu!hu!" kreunde hij zachtjes, " 't is warm vandaag",
Een oude man kwam hem voorbij, en begon een gemak-
kelijk praatje.
"Waar gaat...
nl.verhalenbank.42099
De witte wiven van den Langenbelt.
Hoe leeren ze elkander toch kennen, de jonge
menschen, dat het slot wel moet wezen : de bruiloft?
Vaders en moeder hebben diepe rimpelen in het
voorhoofd, ze zetten kleine oogen van zorg, en hun wijs-
vingers dreigen zwijgend. Maar onbekommerd is de jeugd,
leve de jeugd!
Roelof en Aaltjen waren tezaam naar school gegaan,...
nl.verhalenbank.42094
De stad Vijveren.
Waar nu het Thoorderven is uitgestrekt, lag eens
een groote stad gebouwd, Vijveren genaamd.
De bewoners waren zeer trotsch, en meenden,
dat er geen plaats ter wereld aan de hunne gelijk was.
Zij deden hun stoepen maken van louter marmer, opdat
iedere vreemdeling zou zeggen:
“Vijveren, Vijveren, ge zijt de mooiste onder uw zus-
teren.” En...
nl.verhalenbank.42092
Het naderend onheil
Boer! Boer! Boer! er is een andere macht dan die
van het goud. Boer! Boer! Boer! zonde is niet
als ze wenkt, met zonneblinkend gelaat, met vlekke-
loos gewaad, maar denkt aan uw zielehiel! " Zóó klonk
de stem in de lucht.
De boer van Muntjezijl wilde niet luisteren. Sinds hij
getrouwd was, dacht hij de kousen vol met goud, die
de...
nl.verhalenbank.42080
De belofte.
Daar woonden in Breukelen een man en een vrouw,
die aan de armen hun deel gaven. Zij leefden zeer
gelukkig, en daarom dachten ze niet aan den dood,
die als een schaduw achter de heggen ligt en straks den
weg zal bereiken. Nooit was een hunner ziek, en de dokter
dacht, als hij hun huis voorbij-liep:
"Slechte klanten!"
Ze stonden vroeg op en...
nl.verhalenbank.42069
Het Bokkebloed.
Daar is geen Nederlandsche schooljongen, of hij
weet, dat den 1sten April van het jaar 1572 de
wreede hertog van Alva zijn bril heeft verloren.
Het waren maar vier en twintig kleine scheepjes, die uit-
voeren van de stad Dover, en het aantal koppen, dat zij
droegen, kon hoogstens op vierhonderd worden geschat.
Aan deze vierhonderd man...
nl.verhalenbank.42006
De Witte Wiven van Tubbergen
Eens, dat een vrouw uit Tubbergen uit den put water schiep, voelde ze
plotseling, dat zich een kille hand op haar schouder legde. Ze wendde
zich om, en ze zag tot haar schrik, dat haar wel twintig witte wiven
hadden omringd. Groot stonden ze bij haar: nevelen, dreigend van vorm
en gebaar. Ze kwamen dichter- en dichterbij,...
nl.verhalenbank.41783
Kabouterwraak of de vrijage van Hilbert en Japikje
Ze konden bij malkander niet komen ....
Hilbert liep fluitend over 't Ellertsveld, en hij dacht aan niets. Van
de andere zijde kwam Japikje, en ook zij dacht aan niets. Toen
ontmoetten zij elkander, en beiden dachten ongeveer hetzelfde.
Hilbert peinsde:
"Dat is een aardig wicht, om een poossien mee te...
nl.verhalenbank.41772
Dan was er het huis in de Nieuwmarktbuurt waar het behoorlijk rommelde. Ter illustratie een omschrijving van schrijver Justus van Maurik, die begin vorige eeuw schreef: 'Het ging daar verschrikkelijk te keer, sloeg en timmerde alleronhebbelijkst op muren en beschotten, gooide op ongelegen tijden stukken turf, cokes en steen door openstaande vensters en...
nl.verhalenbank.39331
Vrijmetselaars.
Nog veel meer werd er gepraat over den zonderlingen dood van een vriend van den predikant, Domus Smallegange, die maar een paar huizen van de pastorie af woonde, en veel met dominee omging
Smallegange was graanhandelaar, en deed de zaken nu hij een dagje ouder werd, kalmpjes aan. De marktdag te Goes sloeg hij evenwel nooit over.
Nu...
nl.verhalenbank.39114
Ossaart
Iemand, die laat uit De Kauter 1) terug kwam, zag naast een hooge eik op den hoek van een kruisweg een man staan, zoo groot, dat zijn hoofd nog boven de kruin van den eik uitstak. Hij was nog geen halve mijl van huis, maar schrok zoo vreeselijk, dat hij omkeerde en een omweg van wel anderhalf uur maakte, om het spook, dat niemand minder dan...
nl.verhalenbank.38958
Ossaart
Ossaart was heer in het land van kreeken en weelen, poelen en plassen. Men moest hem te vriend houden, wilde men niet als bosman 1) naar huis komen.
Hij eischte een offer. De eerste visch die gevangen werd, groot of klein, werd in het water teruggegooid — voor Ossaart.
Deed men dit niet, dan kreeg hij u wel, vroeg of laat. 't Is vaak gebeurd dat...
nl.verhalenbank.38952
Behekst
In ein van oos schoeèn Limburgsche durpkes woard den hièr Pastoeèr ins lestig gevalle door eine van zien parochianen. Woè et jus gebeurd is zal iech ug mer neet verrouje. Mit ei gans beteuterd gezieg zag heer tegen den Herder: "Hièr Pastoeèr, zot geer neet zoeè goot wille zeen en bei oes den hiele kroum komme zaegene, want iech kin et miech neet...
nl.verhalenbank.35880
VOORGEZICHTEN VAN DE DOOD
In 1905 huurde de familie Post een bovenhuis in Den Haag, in de Schuytstraat. Niet lang daarna kwam de getrouwde dochter, Jo Scheffer-Post, het nog onbewoonde huis bezichtigen. Haar ouders, die haar waren komen halen, gingen onmiddellijk naar boven, maar zij bleef nog even het huis van buiten bekijken. Juist wilde zij de trap,...
nl.verhalenbank.32578
VERMOORDEN KEREN WEER
Het gebeurde in Rotterdam dat een late reiziger bij een herberg aanklopte en om logies vroeg. "Alle kamers zijn al bezet", zei de waard, "tenzij u durft te overnachten in de spookkamer, waar niemand de slaap kan vinden, omdat daar zulke vreemde dingen gebeuren." "Ik zal het er toch op wagen", zei de gast en nadat hij had gegeten en...
nl.verhalenbank.32561
DE OVERVAART DER ZIELEN
Procopius, die in de zesde eeuw na Christus leefde, vertelt dat er bij de kust van de Noordzee tegenover Brittia (Engeland) een vreemd verhaal de ronde deed. Daar woonde een volk dat door de Franken was onderworpen, maar geen schatting behoefde te betalen, daar het tot een geheel andere dienst verplicht was. Zij moesten namelijk...
nl.verhalenbank.32549
153.
Op 28 november 1833 vertelde een boswachter van de Bergse bossen aan de heer Janssen:
"Eer de ijzeren geldkist hier"—toen wees hij op een nabij gelegen mesthoop, voor de schuur van de woning des boswachters,—"werd gevonden, het was in mijne jeugd, spookte op dezen berg eene witte juffer. Hoe zij er uit zag, weet ik niet geheel juist, maar wit gekleed...
nl.verhalenbank.22513
Eng.: En vrower onder de mis, onder de consecratie, wanneer dan precies um elf of tien uur, wanneer de klokn dan t uur angafn en t was precies onder de consecratie en dan zol t ok passeern, dat dan ok een of ander zol stearvn. He’j nooit heurd?
Sp.: ik heb wa heurn verteln, at dat wa kon, of t no gebeurd is, nee
Eng.: zukke gevaln we’j nich
Sp.: Ik nich....
nl.verhalenbank.128586
