Der wenne hjir in jonge man, dat wie in soan fan Klaes Post. It wie ien fan tolve ambachten en trettsjin ûngelokken. Nou hied er dit by de ein en dan wer dat. En in sinten dat it net koste allegear! Elkenien frege him ôf, hwer't er al dat jild wei hie. Net ien koe 't him bigripe. Mar de frou, dêr't ik de aeijen weihelle, sei: "Ik wol. Hwant hy is in...
nl.verhalenbank.20650
Se bounen skoppenboer oan in lege flesse. Ien roan nei de doar ta mei dy flesse. Hy roan achterstofoar. Net ien mocht sjen hwat der gebeurde. "Helje even in flesfol drank", sei dyselde. Dan kaem de duvel en dy naem de lege flesse oan, dy't him achterstofoar oanrikke waerd.
Even letter waerd der op 'e doar bounze. Dat wie de duvel mei in folle flesse....
nl.verhalenbank.20796
Alde Berend Posthumus hie in wikseldaelder. Hy hie allegear nij spul yn 'e hûs en 't kòe allegear. Hy moest oppasse dat er dy daelder noait hielendal útjoech. As skilde it mar ien sint dan wie 't wol goed.
Hy hie dy daelder krigen fan 'e duvel, waerd der sein.
Hy hie op in nacht mei in kat yn 'e sek op stap west nei de Haule. Dêr wied er op 't tsjerkhôf...
nl.verhalenbank.20651
Kobus Freeling wenne yn Haulerwyk. Op in kear kom er oansketten thús. Doetse en Frederik soenen him bang meitsje. Kobus hie syn wiif Bart by him. Hy moest oer in planke. It wie altyd in toer dêr oer to kommen, as men net to stevich op 'e skonken stie. En dat hie der dit kear wol oan. Hy die in koart gebedtsje en sei: "Och lieve Heer, laat mij der toch...
nl.verhalenbank.20999
Myn suster is nou tolve jier wei. Sy wie frijgesel en tsjinne yn Amsterdam. Op in kear hie se nei in freondinne ta op bisite west. 't Wie op 'e joun. Hja roan werom lâns de Hearegracht. 't Wie dêr stil. Doe kaem der ynienen in keardel fan achteren oan en dy kaem har op side. Sy koe syn fuotten net sjen. 't Wie krekt as sweefde er.
Hy sei tsjin har:...
nl.verhalenbank.21051
Der lei in skipper yn Dokkum by de Bonifaciusfontein. De man die noait in slach en leefde der goed fan. Hy hie twa soannen.
Hy hie in sokke of in hoas, dy brocht er nou en dan ûnder 'e piip dy't oer de Strobosker feart lei. Dy hong er oan in toutsje. Dêr ûntfong er it jild yn. Dat krige er fan 'e duvel, dêr 't er him oan forkocht hie. Dêr leefden se fan.
nl.verhalenbank.21008
Op 'e Haule wenne in boer, dy hie in arbeider. As dy arbeider moarns kaem, siet der in swart hountsje op it houtsje, dêr't er oer hinne moast. Dat hountsje liet de tosken sjen, as dy arbeider der oan kaem, dat hy wie der eins mar hwat bang foar. Dan moast de boer earst komme, hwant it hountsje gong net in striebreed út 'e wei. As de boer kaem, gong 't...
nl.verhalenbank.20708
De stiennen ûlebuorden.
Der wie in boer, dy wenne ergens boppe Ljouwert. Hy hie nei stêd ta west, nei de merk en wie nou op 'e weromreis. It wie min, stoarmachtich waer en de boer siet tige oer syn minne, âlde skuorre yn. Hy wie deabinaud, dat dy der oan gean soe.
Sa nou en dan suchte hy der oer.
Doe kaem der in menearke njonken him. Dy sei: "Hwat suchte...
nl.verhalenbank.21259
Yn 'e Tsjûkemar by de Lemmer, op 'e Súd-hoeke fan 'e mar is in tsjerke forsonken mei it tsjerkhôf der omhinne. Boppe de tsjerke leit in tonne mei wite en swarte blokken. Dat is in beaken. By helder waer kin men stiennen en alles sitten sjen. Alle founeminten binne dêr noch. Wy ha dêr wol yn fard.
nl.verhalenbank.21052
Achter de Saiter, dêr koe noait in skip lizzen bliuwe. Wy ha wol mei guon praet, dy't dêr nachts weifearn binne. Dan wienen de touwen samar fansels los gong. Soks is dêr faek gebeurd. Se seinen dat dat it wurk fan 'e lange Sleatterman wie.
't Is Hattum Hoekstra fan Earnewâld ek al us in kear oerkaem. Hy is doe midden yn 'e nacht nei Warten fearn.
nl.verhalenbank.21046
As der in bijker stjert, moatte se dat de bijen oansizze.
Bearn bijker fan Kromhoek hat bijen op ús heit en dy's fjild hawn. Hy hie wol fyftich kuorren by Wopke Lap op Waskemeer. Op dy plaets wennet nou Vogelzang.
Doe't Bearn bijker stoar, hearden se dat de bijen allegear oan to sizzen. Mar sy woenen net leauwe dat soks noadich wie.
Doe binne se hinnegien...
nl.verhalenbank.21047
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer.
Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade.
In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan.
Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
Foartsjirmerij neamden wy ek wol voorlatigheid.
nl.verhalenbank.20824
In neef fan my en syn faem en ik mei myn feint ha ris mei ús fjouweren nei de wiersizter ta west. Dy wenne to Ljouwert, achter oan 'e Nijstêd.
Wy hienen bisluten it minske to grazen to nimmen. Myn neef gong njonken my sitten en myn feint by de faem fan myn neef.
Mar it earste dat it minske sei, wie: "Jimme hearre sa net to sitten. Jo hearre dêr by en jo...
nl.verhalenbank.21045
Dy't mei de helm geboaren is, is kûgelfrij. Der wurdt ek wol sein, dy't in helm kocht hat en yn syn bisit hat, dy is kûgelfrij. Yn de regel wurdt de helm forkeard ôflutsen. De helm is in lyts trijehoekich stikje fel. It mat nei boven ta lutsen wurde. Dan krijt it bern gjin lêst en hoeft er letter neat to sjen. Mar gewoanlik lûke se it nei oerdwars ta ôf....
nl.verhalenbank.21050
Wy wienen us mei 't skip to Feanhuzen. Dêr soenen wy turf weihelje. Doe siet dêr in slangenêst ûnder in ring turven. Heit stiek in grouwe slange dea. Dy hie in giel kroantsje op 'e kop. Doe seinen se tsjin my: "Dû mast dêr wei!" Fan alle kanten kamen de slangen opsetten. Ik bin hurd útnaeid, mar heit noch folle hurder. Allegearre naeiden wy út, hwant it...
nl.verhalenbank.21044
Soms hearde men yn 'e nacht timmerjen by de timmerman. Dan kaem der gau wer in sterfgefal. Hwant der waerd oan in deadskiste timmere.
nl.verhalenbank.20819
Op 'e merken hienen se wol gauris in swarte spegel.
Dêr krige men jin hiele libbensskiednis yn to sjen. As der in deakiste foar kaem, hie men der gau west.
nl.verhalenbank.20799
Ek in kear kaem er ris by de smid. Yn 'e hûs wienen se oan 't kofjedrinken. Doe krige hy gau it ambyld fan sa'n fjouwerhûndert poun en sette dat achter yn 'e tún del.
Doe't de smid letter yn 'e smitterij kaem, wied er deaforlegen sûnder ambyld. Doe moast Ynse helle wurde om it wer to plak to krijen.
nl.verhalenbank.20821
W. Merk fan 'e Haulerwyk fortelde:
Der wie ris in man, dy soe in slange deameitsje.
Mar hy sloech mis. Hwant it wie in koaningsslange en dy is ûnkwetsber. De slange hie in kroane op 'e kop. Hy gong op 'e sturt stean en bigoun to fluitsjen.
Doe kommen der fan alle kanten hoepelslangen oansetten. Dy hienen de sturt yn 'e bek. Sa hoepelen en saeiden se troch...
nl.verhalenbank.21055
