DE AAP.
Aan de kante van Hoensbroeck of Amstenade woonde een rijke heer, die er een grooten aap op nahield. Deze aap was de bezienswaardigheid voor allen, die dien heer kwamen bezoeken, want hij bediende zijn meester of het een lakei was. Behalve een klein gebedje, dat hij nog iederen dag bad, deed de heer niets meer aan zijn geloof. Maar het bidden van...
nl.verhalenbank.42760
DEN DUIVEL TE SLIM
Op de Schrieversheide onder Heerlen stond een berucht kaarthuis. De spelers, die daar kwamen, speelden voor grof geld en waagden er soms hun klein vermogen aan, Zij kaartten meest den heelen nacht door.
Zoo was er ook eens een man, die bijna alles wat hij bezat, had verspeeld. Hij had op zijn eigendom zooveel geleend, dat hem maar een...
nl.verhalenbank.42746
DE DUIVELSBERG,
Reeds had Ailbert van Antoing, ten westen van den heuvel, waarop het slot van de graven van Saffenberg was gebouwd, de bosschen gerooid voor het klooster en begonnen de fondamenten voor de kapel al boven den gelijken grond te rijzen, toen de duivel, die wel begreep, dat die plaats voor hem een oorzaak van onheil ging worden, besloot het...
nl.verhalenbank.42699
DE DOBBELAAR OP LICHTENBERG.
Zeer laat in den avond zaten eens eenige ridders op Lichtenberg te brassen en te dobbelen. Onder hen bevond zich de slotheer van een naburig kasteel een dapper, doch ook goddeloos edelman. Hij had dien avond al zijn geld reeds verspeeld en wilde juist zijn zwaard verpanden, toen een harde bons op de poort werd gehoord; een...
nl.verhalenbank.42672
De Duivelsgracht van Gorinchem.
Het is lang geleden, zoo lang, dat niemand meer weet
wanneer. Er woonde toen in de stad Gorinchem
een baron, statig van wezen, die een vrouw had
en drie jongens. Zij leefden gelukkig en hun gedachten
waren een voorbeeld voor hen, die het goede willen.
De oudste der knapen was nog geen man na zijn moeder’s
dood. Want zij...
nl.verhalenbank.42086
Doktor Faust bij Bommel
Op het slot Waerdenburg woonde eertijds niemand meer of minder dan
doktor Faustus, en hij leerde en studeerde den ganschen dag, ja,
dikwijls sloot hij 's nachts zijn boeken niet. Uit zijn schoorsteen
kwam walm en stank, en niemand wist, wat doktor Faustus eigenlijk
bedreef. Hij gooide velerlei poespas door elkander, en keek er dan...
nl.verhalenbank.41803
Van eenen koster en eene kosterin
Twee Sint-Bernards-kloosters waren er, niet verre van elkander,
't een was van mannen en 't andere van vrouwen. Allen in de kloosters
leefden heilig in een heilig leven naar den regel der orde, en in elk
der kloosters was een persoon, koster in het convent. Beiden waren ze
vroom en van een geestelijk leven, ze hadden...
nl.verhalenbank.41794
De Ridder van Stenhuisheerd
Eens stond er in het Noorden van ons land een groot kasteel, dat
heette Stenhuisheerd. Het waren trotsche, driftige ridderen, die er
heerschten, willoos tegen hun woede, die meer verderf over de streek
hadden gebracht dan honger, ziekte of overstrooming.
Het driftigst van alle ridders was hij, die in het begin der 14e eeuw...
nl.verhalenbank.41776
De Gierige Mulder
Meer dan zevenhonderd jaren geleden, ging de vrome Oliverus langs de
Maas, en in ieder dorp, waar hij kwam, wachtte hij, tot allen zich om
hem hadden verzameld. Zoo hij sprak, moest men wel naar hem luisteren,
en hij zeide het lijden van Christus, gestorven aan het kruis, tot vele
vrouwen weenden, omdat Hij zooveel geleden had; ook...
nl.verhalenbank.41764
Vrijmetselaars.
Nog veel meer werd er gepraat over den zonderlingen dood van een vriend van den predikant, Domus Smallegange, die maar een paar huizen van de pastorie af woonde, en veel met dominee omging
Smallegange was graanhandelaar, en deed de zaken nu hij een dagje ouder werd, kalmpjes aan. De marktdag te Goes sloeg hij evenwel nooit over.
Nu...
nl.verhalenbank.39114
De Helhond.
Christene Zielen te gelijk!
Wilt U tot mij begeven;
Aanhoort dit lied zoo leeringrijk
Met klaarheid hier beschreven.
In IJzendijke is 't geschied,
Bij Sas van Gent, hoor het bedied,
Hoe God zijn wonderwerken,
Het menschdom doet bemerken.
Daar was eertijds een klein convent
Van Paters Minderbroeders,
Zoo iedereen wel is bekend,
Opregte...
nl.verhalenbank.39110
De duivel en de menschen.
Lena, een boerenmeid, die op een hoeve onder Goes diende, was best in het werken en ze deed het gaarne, ook al won ze niet meer dan een pond Vlaamsch, een schelling en een paar klompen per maand. 1)
De meid had maar één gebrek, ze was verzot op dansen. Als ze maar een fidel hoorde, stond ze klaar. Dat moest verkeerd uitloopen,...
nl.verhalenbank.39109
De duivel en de menschen.
Piet Nieuwenhuize, de Pikduim, was in het midden der negentiende eeuw, met zijn zoon Frans, dè schoenmaker van Ierseke, waar hij op het kerkplein woonde.
Bovensbeste brave menschen waren het, goed rond, goed Zeeuwsch, al gingen ze nog al eens, wat meer dan af en toe, te biere. Dan werden er ook heel wat bruinen gevat, die zoo...
nl.verhalenbank.39106
Heksenprocessen
[Zelfs in de lage landen bij de zee werden de heksen vervolgd, geoordeeld en terechtgesteld. 't Duurde tot 1610 voor er klare argumenten werden gehoord; dat de heksen nooit eenig profijt van hun verbond met den duivel hadden, dat ze arm waren en arm bleven. Na dat jaar werden geen heksenprocessen meer gevoerd.
Dat er in dien tijd in...
nl.verhalenbank.39069
Heksen aan het werk
Onder 's-Gravenpolder vindt men al sedert jaren de hoeve "De Palmboom", vooral bekend omdat Ds. P. van Dijke, een der eerste Afgescheidenen, er eigenaar van was en er kerk in hield. Een van zijn bewoners was een vrouw J. v. W., die de tooverkunst terdege rechtig was en dat meermalen liet blijken.
Adriana Braam, die er als meid diende,...
nl.verhalenbank.39032
Weerwolven.
Trots zijn ruim tachtig jaar heugt het Cornelis Westveer, de schaapherder, nog heel goed wat die Kloetingsche weerwolf hem heeft aangedaan. Voor een vijftig jaar woonde hij naast dien man. Zijn dochtertje, een meisje van veertien jaar, werd deerlijk door dien weerwolf geplaagd— niet bepaald betooverd, althans dat gelooft hij niet — maar...
nl.verhalenbank.35901
Heksen-bijgeloof in Zuid-Limburg
In vroeger jaren, maar zelfs ook nog in onze huidige verlichte tijd, speelde en speelt het bijgeloof in heksen een grote rol in het Zuidlimburgse volks- en kinderleven. Ik kan mij nog levendig de tijd herinneren dat met allerlei onopvoedkundige middelen op het kinderlijk gemoed werd gewerkt, zonder nu juist altijd de...
nl.verhalenbank.35886
't Spook va géne Lichteberg
Wat ich euch noe vertelle gó is al bouw fieftig jaor gelé. Opene Lichteberg stonge doe nog é stuk of tièn ouw hoezer va die ow lémme brakke die nog euver gebléjeve waóre van et ót Kasjtiel wat do vreuger ins gestande how, wat ével nieëme mië gezieë how, allèng der naam bestéd ter nog vá.
In eng vá die hoezer, ét groeëtste,...
nl.verhalenbank.35869
Het spook van de Kollenberg
Mijn vader, die het weten kon, omdat hij als geboren 'lamäker' in zijn jonge tijd jaren in de omgeving van 'de Kollenberg' had doorgebracht, vertelde ons kinderen, in de zalige tijd 'dat nog een jongenskiel om onze schoud'ren glijdt', vaak spookgeschiedenissen, die ons de haren op 'de kruun' deden rechtstaan. Alhoewel het zeer...
nl.verhalenbank.35852
Een volkssage van de Duitse grenzen bij Roermond
Een jeugdige heks had eenmaal met een troepje oudere heksen een tochtje medegemaakt van Herkenbosch naar Keulen, om zich daar in een wijnkelder, aan een der ouderen bekend, te goed te doen. De overste van de heksentroep had dezen in beweging gesteld door – nadat elk op haar bezemsteel had plaats genomen –...
nl.verhalenbank.35834
