Friso.
Drie eeuwen vóór Christus geboorte bestond er in Indië het rijk van Fresia, dat ook Phrasia, of Pharrasia werd genoemd, en waarover Adel koning was. Een zeer slecht man, Agrammes 1), verwekte een oproer in het gelukkige land en in den strijd die er volgde, werd koning Adel gedood en zijn drie zonen, Friso, Saxo en Bruno waren gedwongen het land te...
nl.verhalenbank.39147
153.
Op 28 november 1833 vertelde een boswachter van de Bergse bossen aan de heer Janssen:
"Eer de ijzeren geldkist hier"—toen wees hij op een nabij gelegen mesthoop, voor de schuur van de woning des boswachters,—"werd gevonden, het was in mijne jeugd, spookte op dezen berg eene witte juffer. Hoe zij er uit zag, weet ik niet geheel juist, maar wit gekleed...
nl.verhalenbank.22513
Doe't ik 38 wie, haw ik nei in kaertlizter ta west yn Lukaswoude. Dêr wie it doe merke. Hja sei, ik wie to goed en dêr waerd wol misbrûk fan makke. Ik holp faek oaren en dêr waerd ik net nei bileanne. Ik soe 75 jier âld wurde. Ik bin nou 74.
Doe wie myn maet oan 'e beurt, dat wie Berend Bakker fan Roan. Hja sei tsjin him: "Foar jo ha 'k net sa'n moai...
nl.verhalenbank.19369
Een verhaal over een watergeest
In Diever, eens de belangrijkste plaats in het Dieverder Dingspil leefde eens een Schulte, die Pouwel heette. Om zijn ruwheid en hebzucht werd hij gevreesd, gehaat en veracht. En toen hij gestorven en begraven lag in de kerk te Diever kon hij 's nachts geen rust vinden en spookte hij in de kerk.
Dan zeiden de mensen: 'Olde...
nl.verhalenbank.49217
D’r ston es ’n soldoat op wach. ’t Was ’n harde wienter. En ’t was bar koud. En de soldoat zèj: “’t Is toch wa um soldoat te zien. Lot de duvel mar soldoat speule!” Hé’j zette zien gewèr ien ’t schildwachhuuske en hé’j liep en stampte hin en wer um de kou wa te verdrieve. Opens hördenie wa. D’r kwam iemand on. De soldoat greep zien gewèr en riep: “Halt,...
nl.verhalenbank.50212
DE DUIVEL ALS HEER
Het was vroeger en nu ook nog op vele plaatsen de gewoonte in de Kempen om in de kerstnacht op te blijven om zich toch zeker niet voor de nachtmis te verslapen. De meeste mensen bleven in de huiselijke kring. Er waren er echter ook die dit deden in een herberg, al werd daar door de pastoor vele malen tegen gewaarschuwd. Maar iedereen...
nl.verhalenbank.49585
Het was op een regenachtige novembermiddag van het jaar zoveel, dat pastoor Johannes ontwaakte uit zijn middagdutje dat hij iedere middag deed.
Hij was al oud, pastoor Johannes. Rustig had hij zijn parochie bestuurd en er zijn beste krachten aan gegeven. Hij had iedereen met raad en daad bijgestaan. En nu, hij voelde het wel, zou hij het zo heel lang...
nl.verhalenbank.49784
Mensen, die speelkaarten of iets dergelijks laten dansen:
Het hier volgende heb ik zelf beleefd. De man, waarover het gaat, leeft nog. In mijn schooljeugd ging ik met mijn ouders ieder jaar naar de kermis in Tegelen, naar een kennis. Dit was de fabrikant Hekkens. Ik speelde daar ieder jaar met zijn Giel, die een kameraad had, die men Wum van de Sjeef...
nl.verhalenbank.69408
3.142.
Voor ruim 60 jaren bestond aan de Bosschepoort een Bierhuis - thans nog het Breda's Bierhuis - dáár woonde toen een familie bestaande uit drie personen: de vader Jan Bouvet, de moeder en dochter Koos, de vader erg scheel, de moeder had een parel op 't oog, en de dochter niet minder scheel, overigens een flinke meid, dus het scheele huishouden...
nl.verhalenbank.50412
3.139.
Het had in Bakel in lang niet geregend. Alles dreigde te verdrogen indien hierin niet spoedig verandering kwam en het is alzoo niet te verwonderen dat het bericht dat in 's Bosch weermakers te verkrijgen waren met belangstelling werd begroet. Volgens het verhaal vond men er drieerlei soort: van 200 gulden, vanf 300,- en van f 500,-. De nood steeg...
nl.verhalenbank.50394
De vuurman - te Venloo en te Arcen
Bij den ondersten Houtmolen vlak bij Venloo spookte vroeger ook alle nachten zoo’n vuurman. En hij eischte een cijns van de bevolking. De bewoners daar in de buurt moesten hem jaarlijks een kar zand, een paar blikken schoenen en zeven en een halven stuiver geven. Kreeg hij die niet, dan maakte hij het hun soms lastig....
nl.verhalenbank.49521
DE SCHAT BIJ DE GEULBRUG.
Aan Genhout, een bosch tusschen Meerssenhoven en Haarteistein op de grens der gemeenten Itteren en Bunde, lag vroeger een voetbruggetje over de Geul, dat ieder jaar door de overstrooming van de Maas werd weggespoeld.
Op zekeren nacht was er een strooper uit Bunde daar in den omtrek aan het jagen. Het was winter, de sneeuw lag nog...
nl.verhalenbank.42883
De Witte Wive van Lochem
In de diepte van een kuil, even-gaans van Lochem, dichtbij de Koerbelt,
waren eens drie witte wiven, die zusteren geleken in leelijkheid,
met ontvleesde armen, en lange, grijze, dunne haren. De oogen lagen
diep, en de tanden kwamen uit als bij een geraamte. De oudste was de
meesteres van alle witte wiven in den omtrek, tot de...
nl.verhalenbank.41784
NIET PRATEN IN DE KERK
Het was Kerstmis. In de kerk werd de nachtmis gehouden. De kerk zat stampvol en iedereen luisterde vol aandacht naar de kerstliederen die het kerkkoor zong en naar de tonen van het orgel dat de zangers begeleidde. En ook de handelingen van de priester aan het altaar werden aandachtig gevolgd.
Maar omdat het gebruikelijk was dat de...
nl.verhalenbank.49608
DE WONDERLIJKE GAST
In een herberg in Mill kwam eens een wonderlijke gast binnen. Hij liet zich het eten en drinken goed smaken. Hij was zelfs zo royaal, dat hij de andere gasten vrijhield. En ook de kelnerin werd niet vergeten, ze kreeg een flinke fooi. En de zonderlinge gast betaalde alles met klinkende munt.
Drie dagen verbleef de vreemdeling in de...
nl.verhalenbank.49609
Bij de schaarsche muurresten van het eertijds weidsche kasteel der heeren van Valkenburg spookt het reeds honderden jaren. Dit is het gevolg van een broedermoord.
Toen het kasteel met zijne sterke muren en hechte torens nog den omtrek beheerschte en het wapengekletter hier bijna niet van de lucht was in ridderlijke spelen of bittere veeten, leefden er op...
nl.verhalenbank.50779
Godeslas
Paus Urbanus II had te Clermont in Frankrijk een kerkvergadering beroepen om bij die gelegenheid de christen vorsten aangemoedigd om Jerusalem te gaan herwinnen. Wie zich bereid verklaarden om deel te nemen aan den tocht, hechtten zich een purperen kruis op den rechter schouder en werden kruisvaarders genoemd. Zij wilden het Heilig Land, waar de...
nl.verhalenbank.49525