De mummies van den St. Pietersberg
Vroeger plachten de boeren uit de omgeving van den Sint-Pietersberg te Maastricht in de donkere holten van den mergelheuvel suikerwortelen en bitterpeeën te bewaren. Die vruchten werden in het losse zand gezet, waar ze gemakkelijk tierden.
Op zekeren morgen, heel vroeg – de zon stond pas boven de kim – waren drie mannen...
nl.verhalenbank.49528
Een jongste bediende van een drogist wordt erop uitgestuurd om bij een collega 'muggentietjeszalf'te halen. Deze helpt hem uit de droom: "Muggen hebben toch geen tietjes!" Een week later komt een mevrouw om mottenballen. De jongste bediende: "Haha, mij hou je niet meer voor de gek!!"
Een leerling metaalbewerker werd de straat opgestuurd voor een flesje...
nl.verhalenbank.42072
De vreemde gast
Week aan week zaten iederen Zondag vier Lim-
burgers in een herberg van Spekholzerheide te
zaam. In hte kerkje waren allen verzameld, die
God liefhebben en vergeving hunner zomdem willen ver-
dienen en ontvangen. Maar de kroegloopers meemden,
dat dit niet noodig was. Als het klokje riep, alle goede
zielen lokkend, zwetsen zij, de glazen...
nl.verhalenbank.42030
Zuwaert, de Martelares van Dordrecht
In de dagen, dat eindelijk Dordrecht en 't land daarom tot het
Christendom waren bekeerd, woonde in de stad een vrome maagd, Zuwaert
genaamd. Zij was arm, want in haar beurs waren slechts drie penningen,
doch ze was rijk, want de drie penningen in haar beurs bleven, wat
zij ook kocht. Om dit wonder was ze zeer blijde,...
nl.verhalenbank.41798
De duivel en de menschen.
In den tijd van Karel V leefde er een beroemde toovenaar, Didens. Deze nam zich voor, door middel van zijn tooverkunst, alle schatten die begraven lagen langs de kusten van Holland en Zeeland en in het Kanaal aan het daglicht te brengen.
Nadat hij het plan aan drie van zijn vrienden had voorgeslagen, gingen ze gezamenlijk naar...
nl.verhalenbank.39104
Heksen herkennen.
Lang geleden — maar ouden van dagen weten het van ooggetuigen — kwam de zoon van den koster van Lamswaarde, die allerlei streken en knepen kende, op den inval om de heksen eens te pakken te nemen.
Onder de mis liep hij stillekens naar huis, nam een nagel van de Paaschkaars en stak die onder den drempel van de kerkdeur. Toen de mis uit...
nl.verhalenbank.39067
Heksen aan het werk
Ook volwassenen kunnen in de macht der heksen geraken. Vrouw A. van der Klooster op St. Annaland was ziekelijk en kwijnde zienderoogen weg. Haar drie broers begrepen wel dat ze behekst was, en ze zagen er vrouw Koster op aan.
Op den 28sten Mei 1854 komt vrouw Koster uit het veld, over den dijk, naar huis gewandeld; de jonge menschen...
nl.verhalenbank.39047
Zwarte Dame
Mijn vadere was 'nen perser 1) gelijk da' ge weet. Altijd was hij op zoek naar 't wild, of naar de visch, of naar 't geveugelte, en of dat nou mocht, of dat het nie mocht, daar vriegen die menschen niet naar.
In den winter ging hij, als 't gebeurde dat er geen werk was, putters en sijzen en vinken gaan vangen met lijmstokken in het schorre, in...
nl.verhalenbank.38982
¶ Het xxiiij. capittel.
"Die anxt heeft dat sijn hont van eenen verwoeden honden gebeten
mochte worden, die doe sinen hont eten ende drincken doer
575 eenen treeft, so is hi dien dach daer af behoed." (Glose)
Willemijne metten Bult seide daer op: "Die zijn catte of hinne thuys
behouden wilt, dat si niet uut en lopen, die drayse drie werven...
nl.verhalenbank.29051
Achter it tsjerkhôf yn Heech, dat rounom de Herv. tsjerke leit, wennen trije frouljue. De mem wie thús; de heit wie skipper op ien fan de ielaken. De Hegemer ielaken hienen “previlegie” op Londen. Der wie altyd in lizplak foar de aken oan de kade biskikber, mar der moast ek altyd in aek lizze. Yn de oarloch is dit foarrjocht forlern rekke. De heit rekke...
nl.verhalenbank.50521
Heit en dy hienen in stik of fiif koeijen. Mar dy wienen noait goed. Se ha noait fleurich en glânzich west. Se tjirmen. Se seagen der út as geraemten en joegen hast gjin molke. En dochs krigen se genôch to fretten. Jouns kom de molke farsk út it kouwejaer. Dan sette mem fuort guon op 'e kachel, om dy molke to sieden. Mar dan bigoun dy molke altyd direkt...
nl.verhalenbank.29960
Der wienen trije jonge bazen, dy hienen de pik yn op har doomny. Hja sprutsen mei elkoar ôf, hja soenen dy sneins nei tsjerke ta en dan soe ien fan har de doomny, wylst er stie to preekjen mei in stien smite. Doomny dy seach har dêr sitten en ûnder 't preekjen priizge er har, dat se yn 'e tsjerke wienen (hwant hja kamen der oars noait). Doe sei de iene...
nl.verhalenbank.30411
Dit kan van geslacht op geslacht overgaan. In onze familie is dat misschien wel 200 jaar lang gebeurd. Mijn grootvader, Steven Geveling, heeft het overgegeven aan mijn vader, Willem Geveling, en die weer aan mij. Mijn vader had zes zonen en één dochter. Hij zei, dat slechts één het bespreken kon overnemen. De anderen mochten de woorden wel eens horen of...
nl.verhalenbank.49707
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Myn heit hat nou fjouwerensawntich jier wei west. Ik wie goed alwe jier doe't er stoar. Trije wiken foar syn dea sei Knjillis Veenstra tsjin ús mem: "Dû hâldst Fokke net lang mear." En doe wie heit doch noch sa soun as in fisk. Hy krige krampkolyk en hy wie sa soun en sa dea. It wie in keardel as in beam en izersterk. Hy wie noch gjin seisenfjirtich jier...
nl.verhalenbank.19425
De Oude Ekelenberg of 'Den Ekel' zoals hij genoemd werd had veel gezien in de vele, vele jaren dat er mensen over hem heen waren gelopen. En ook hij was in die jaren niet hetzelfde gebleven.
Er waren mensen om hem heen komen wonen, die gevist hadden in de Reest en de plassen. Ze waren taai als leer en wisten zich slechts met veel moeite in leven te...
nl.verhalenbank.49212
“It sil sa njonkenlytsen wol in hûndert jier forlyn wêze,” sei pake, “dat dizze skiednis gâns opskuor joun hat yn Boalsert. Mâl, hoe 't jaloerskens en vergunst in minske op 'e doele hinge kinne. Der wennen hjir op it Heech in pear fikse jonge minsken, man en frou, mei in flink tal bern. Fikse bern, goed út 'e kluten woeksen en soun as in fisk. Allinne it...
nl.verhalenbank.50544
In Lopik waren d'r drie kerels, die hadden het Avondmaal gevierd om d'r mee te spotten. Eén van die kerels kreeg het te kwaad. Hij loopt naar de Lek om z'n eige te verdrinken. Hij springt van de krib af, maar iedere keer wordt ie door de golven op de krib teruggeslagen. Toen is tie weer naar huis gègaan. Hij is in de beerput gesprongen. Het water was te...
nl.verhalenbank.50945
DE BEHEKSTE KOE
In Achel woonde vroeger een vrouwtje dat boter maakte en om die reden het botervrouwtje werd genoemd. Op zekere dag was ze reeds meer dan drie uren bezig met karnen, doch de melk wilde maar niet boteren. Ze deed de normale handelingen als altijd, meer dan dat zelfs, maar niets hielp. Toevallig kwam de buurvrouw voorbij en het botervrouwtje...
nl.verhalenbank.49581
Ik wie noch net troud, wy wennen op 'e Boelensloane. It waeide dat it stoarme. It wie yn 'e neinacht. In suster fan my hie mei har man by ús west to praten. Myn faem wie ek by ús. Myn suster en 'e man wennen yn Surhústerfean, dêr moesten se dy nachts wer hinne. Ik en myn faem soenen har in ein bringe. It waeide dat it rikke, it stoarme bytiden, en soms...
nl.verhalenbank.37922
