De kraamheer is, zooals ik reeds zei, niet bijgeloovig. Hij gelooft onder andere niet, dat met den dood alles uit is, maar wel dat er van die dwaalgeesten benne die je het een of ander kenne bakken.
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9338
Als men 's avonds iets verdachts tegenkomt, moet men er niet naar gooien, want het zijn de schimmen van iemand die gauw sterven zal, en men kan zeker wezen dat ze weerom gooien en dan is het raak.
(Zuiderwoude)
nl.verhalenbank.9257
Een anderen keer bleef zij, toen het hard stormde, iemand nakijken, die met een schuitje naar Zuiderwoude zeilde. De man is met zijn schuit omgeslagen en verdronken.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.273.)
nl.verhalenbank.9448
Zijn oome Dirk van Vuure zag altijd van die doosmannetjes (doodsmannetjes): dat benne van die witte gedaantes, die gezien worden een dag of wat voor dat iemand sterft.
As er iemand stierf, dan zei Dirk: "Het verwondert me niks, want ik heb van de week weer een doosmannetje gezien."
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9327
Ja, dit hew ik uwe ook geloof ik nog nooit verteld. Daags voordat de ouwe man ziek eworre is, stond ie achter op de wal. Iniens zag ie een man in het zwart van het kerkhof op hem afkomme. Hij gong dwars over het water heen, recht Kerkee over, en kwam vlak naast de ouwe staan. De ouwe zei niks, maar gong droipsteertend heen.
Nou, omdat de ouwe nogal...
nl.verhalenbank.8801
Nou, uwe weet nog wel dat er bij Klaas Schoon zoo veul in een huishouwe estorve benne? Wel ja, uwe heb er, meen ik, nog over egaan. Nou, de évent voordat Klaas esturve is, gong ik de werf op in toe zag ik een groot wit beest, net een scheep.
nl.verhalenbank.8800
N.N., een oude vrouw uit Zuiderwoude, lag bij een deel harer plaatsgenooten ook onder verdenking van te kunnen kollen. Zij stamde af uit een zeer zenuwachtige familie, had ectropion met traanoogen en is onder mijn behandeling aan een longlijden gestorven. Ik heb nooit iets bizonders aan haar gemerkt, maar kom straks nog op haar terug in verband met andere...
nl.verhalenbank.9432
Vrouw D. de Boer heeft een andere vrouw, die kollen kon, na haar sterven 'afgelegd'. Toen ze bij haar zuster kwam, vroeg deze of ze niets bizonders gemerkt had. Hierop werd ontkennend geantwoord en tevens gevraagd, waarom die vraag gedaan werd. Toen bleek dat het gerucht liep, dat ze zich heelemaal stukkend had gekold, zoodat het lijk met windsels en...
nl.verhalenbank.9300
Mijn zegsman hoorde 's nachts tikken aan het raam. Hij ging kijken en zag niets. In de sneeuw waren geen voetstappen (het was winter). Drie dagen later werd er aan hetzelfde raam, en de zelfde ruit, om den zelfden tijd getikt, en was er een familielid overleden.
nl.verhalenbank.9136
MOEDER MOEST STERVEN
Bij Broek in Waterland lag het Belmermeer en daar op de dijk draaide een molen. Daarin woonde een moeder met haar dochter en omdat die dochter verkering had, kwam haar vrijer elke zondagnacht bij haar opzitten. Nu moest hij altijd voor twaalf uur de deur uit en als hij dan op de weg wandelde, liep er een kat als maar langs zijn benen...
nl.verhalenbank.12783
Dat waif van Willem Oostveen kon ook kolle. Het maissie dat ze had, gong al achteroit, dus ze dochte dat ze bekold was. Ze keek er kusse nee, en deer was een kip in. Ze kreeg te raad om dat kusse te koke. Dat deze snachts stiekem. Toe ze pas bezig was, kwam de vrouw an en vroeg of ze dat leete wou.
"Nei," zei ze, "dat doen ik niet. Jai docht main te...
nl.verhalenbank.9037
Ik heb zelf lang an de dubbele dardedagse koors esukkeld. Bij niks had ik baat. Nou diende ik destijs bij Kees de Waart. Joist was ik an een praam hooi te losse toe Saime ankwam.
"Leet je de koors ofneme," zeie ze teuge me.
Affijn, docht ik, leet ik het ers prebeere. Dus ik spreek hem an.
"Dag Saime," zeg ik, "mag ik je ders wat vrage?"
"Jawel," zeit ie,...
nl.verhalenbank.9035
Volgens de overlevering verandert in den kerstnacht water in wijn. Een spotter wilde dat niet gelooven en zwoer bij hoog en laag, dat hij dat wel eens zou willen zien. De omstanders hielden hem aan zijn woord en in den nacht van 24 op 25 december begaf hij zich met een schuitje op het Kerkee, een water bij Zuiderwoude. Niet lang had hij gevaren of men...
nl.verhalenbank.9382
De vrouw van D. de Boer had vaak voorgevoelens. Haar zuster leed aan tering. Op een goeden dag ging vrouw De Boer naar het schuur. Opeens hoorde zij een harde klap tegen den regenton geven, waarvan zij zóó schrok, dat zij de lantaarn, die zij in de hand had, liet vallen. Een uur daarna kwam bericht dat de zuster overleden was. Men was er op voorbereid,...
nl.verhalenbank.9295
Lauwrens Honingh (broeder van vrouw Houtman) was met een helm geboren. Daardoor kon hij altijd vooruit weten of iemand dood zou gaan. Eens was hij bij zijn broeder te Zuiderwoude te gast. Hijzelf woonde te Ransdorp. Bij het afscheid nemen, was hij buitengewoon hartelijk, zóó zelfs dat hij zijn broer een zoen gaf, waarover de omstanders zich verbaasden en...
nl.verhalenbank.9266
Zoo diende ik as vrijgezel bij de moeder van Kees de Waart, die nou nog an het daaikent weunt. Ik kwam bij de maid vandeen en gong het gangetje deur, zuid an de stal. Deer zag ik opeens een vrouwmensch zitte dat zoo klagelijk zat te huilen, dat het me deur me toone heengong. Ik riep de vrouw en Kees, dat toe zoo'n opgeschote jonge was. Ze gonge mee, maar...
nl.verhalenbank.8799
Mijn zegsman sluimerde naast zijn ega. Opeens hoorde hij op het raam tikken.
"Ik geloof dat er volk is, Trui, want er wordt getikt."
"Dat hoor ik ook, Klaas, gaan ers kaaiken."
Nou ik gong, maar ik zag niks. 't Was een stikdonkere nacht: nou, baldeedigheid kon het niet wezen, want deervoor was het te laat. Wat het was, deer begrepe we niks van.
De...
nl.verhalenbank.8798
Nou, uwe weet wel, dat in de kerstnacht om twaalf uur alle water in wijn verandert. Nou was er es iemand, die had in de kroeg erg zitten zuipen en toe hem dat verteld werd, had ie gezeid: "Dat verdom ik om te gelooven. De duvel mag me nek omdraaien as het waar is."
Op kersnacht gong ie op 't water en proefde het.
Toe hoorde nie een stem die zei: "Het...
nl.verhalenbank.9330
N.N. diende bij een boer. Toen hij op een zondagavond thuis kwam, zag hij een witte gedaante, die jammerlijk zat te huilen. Hij waarschuwde den boer. Deze ging met zijn vrouw en zoon mee kijken, maar ze zagen noch hoorden iets. Toen ging N.N. weer alleen er heen en deed dezelfde waarnemingen. De boer en zijn zoon gingen toen op zijn verzoek nog eens mee....
nl.verhalenbank.9458
In den Belmermeermolen (gemeente Broek in Waterland, maar vóór Napoleon I, gemeente Zuiderwoude), woonde vroeger een moeder en een dochter. De dochter had verkeering en de vrijer kwam zondagavonds bij haar opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenoten te bed zijn gegaan, nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij vóór...
nl.verhalenbank.9414
