DE KOORTS
De koorts is een boze geest, waarvoor je op moet passen. "De koorts viel me op het lijf", zegt iedereen nog. Om te zorgen dat de koorts niet komt moet men - zo zei men in Waterland - een bezwering prevelen:
Koorts, koorts, ik ben niet thuis,
Ga maar naar een ander huis.
Ook kon men die woorden op een turf schrijven, die men daarna verbrandde....
nl.verhalenbank.12796
[BIJGEWERKTE TEKST VAN CEES KOLDIJK UIT FEBRUARI 2016, OP VERZOEK TER VERVANGING VAN HET RUWE SCRIPT]
De Hond van Oost (een sage gebaseerd op de stichting van Amsterdam)
Inleiding door zanger/theatermaker Cees Koldijk
Dit verhaal heeft eeuwenlang gecirculeerd onder de Nederlandse visser generaties... Deze sage werd via geheime overdracht verteld. van...
nl.verhalenbank.70335
Raymond den Boestert: Nee, ik, ik, ik had natuurlijk een verhaal kunnen vertellen als afsluiting eh, eentje die eh, bij eh de Canon met de kleine c hoort. Maar ik dacht van: 'Ach, we hebben het al de hele dag over die verhalen gehad'.
Gerard Rooijakkers [op achtergrond]: Leuk.
Raymond den Boestert: En een aantal eh, die hebben jullie ook natuurlijk uit...
nl.verhalenbank.44448
HET WAREN TWEE CONINCSKINDEREN
Het waren twee conincskinderen,
si hadden malcander so lief,
si conden bi malcander niet comen,
het water was veel te diep.
Wat stac si op? drie keersen,
drie keersen van twaelf int pont,
om daer mee te behouden
sconincs sone, van jaren was jonc.
Met een quam daer een besje,
een oude venijnde bes,
en die blies uit die...
nl.verhalenbank.45850
Op de Nieuwe Herengracht, vlak tegenover de brug die naar de Parkschouwburg voerde, stond eens het grote huis van de rijke effectenmakelaar Costheno de Bajeros. Het was zijn zoon Julius die er zich, na fout afgelopen speculaties, van het leven beroofde met een pistool. Nog lang na zijn dood hoorde men Julius in de zelfmoordkamer rondlopen, en het tikken...
nl.verhalenbank.39321
HET OSSENSPOOK
Aan de Singel is een zeer smal gangetje, de Ossenspooksteeg. Elke derde vrijdag van de maand kwam het Ossenspook uit een kelder achter in de steeg te voorschijn. Het was een lange, witte geest met vurige, rode ogen en een wijde, geopende mond, waaruit stinkende rook van zwavel ontsnapte. Het Ossenspook hield er van om de schippers, die met...
nl.verhalenbank.13375
HET LICHT VAN ZEERIJP
Zeerijp is een dorpje in Groningen, heel oud. Het licht een uur of wat van Dollard verwijderd, maar meer dan duizend jaar geleden lag het aan de kust. Het was toen een dorpje met een haven, Dat was in die tijd van Karel den Groten reeds zo. De mensen, die er toen woonden, waren Friezen. Karel den Groten onderwierp de Friezen aan zijn...
nl.verhalenbank.45849
TIDDE WINNINGA
In het noorden van Duitschland stroomt dicht langs onze grens de rivier de Eems. Dat is eigenlijk maar een klein riviertje. Je springt er om zo te zeggen haast overheen. Dat kleine riviertje heeft echter een grote mond: de Dollard. Die is zo groot, dat je er haast niet overheen kunt kijken.
Aan de Dollard ligt het Groninger land: malse...
nl.verhalenbank.45781
DE BASILISK
Heb je wel een van den basilisk gehoord? Dat is een ondier. Een basilisk staat in dienst van den duivel. In Dokkum heeft zo'n monster eens achttien mensen gedood door het vuur uit zijn oogen. En in Oldenboorn is dat ook gebeurd, daar stierven er ook achttien. Hoe het precies is gegaan, vertelt men niet, maar het moet wreed geweest zijn. Wel...
nl.verhalenbank.45731
De Zwaneridder
In het begin van de achtste eeuw leefde er een graaf van Kleef, die Diederik heette. Hij regeerde niet alleen over het land van Kleef, waartoe destijds ook Nijmegen behoorde, maar ook over Loen in Westfalen, over Teisterbant, dat tussen Tiel en Vlaardingen lag. Hij stierf in het jaar 713 en liet alleen een dochter na om hem op te volgen....
nl.verhalenbank.45729
Kaatje vertelde mij heel verschrikt
Dat het nu al verscheidene nachten
Zoo in haar bedstee had getikt
Zij had gewis iets kwaads te wachten.
't Kloppertje achter het houten schot
Voorspelde haar dit droevig lot.
Dat tikte en takte en scheidde niet uit,
Iets, dat gewis wat kwaads beduidt.
Ook, toen zij laatst haar venster sloot
Stond voor de deur een hond...
nl.verhalenbank.39503
PATER LANGSLAPER
Het kan wel eens zeshonderd jaar geleden zijn. Dat er in Brabant een jonker woonde, dien ze nooit anders dan den rooien ridder noemde. Dat zal wel geweest zijn, omdat hij een baard had, wild en rood als een wapperende vlam. In zijn jonge jaren moet hij een jolige klant geweest zijn. Hij had een slechte naam. Er werd wel eens gezegd, dat...
nl.verhalenbank.35158
ELLERT EN BRAMMERT
Niets dan de heide zag je, zo ver het oog reikte, een wat bolle, licht golvende vlakte, roestbruin in de herfst, een witte uitgestrektheid onder de wintersneeuw, met hier en daar de wankele spookachtige gestalten van de sombere jeneverstruiken erboven, een weelde van paars in de volle zomer, onder het diepe gegons van de bijen als de...
nl.verhalenbank.45842
DE STALKNECHT
Het is october en nog vroeg in de morgen. Over het land achter de duinen liggen nog de schaduwen van de nacht, maar de torenspits van het kasteel van Reynoud van Brederode glinstert reeds in het licht van de rijzende zon. Tevergeefs echt ziet Reynoud, die ter jacht wil, op het binnenplein naar zijn knechten uit.
- Kuno! buldert zijn stem....
nl.verhalenbank.45837
Eveneens heeft een ander Waterganger een paar dagen voor dat zijn dochtertje in het kanaal is verdronken duidelijk hooren rommelen en stommelen in huis, zonder dat ze de oorzaak wisten.
nl.verhalenbank.8628
De Lands-Historien van Vrieslandt vervatten omtrent eenen tijdt van twee duysent jaer. De Drenth is onfeylbaer een gedeelte van Vrieslandt, in ’t welck dese Reusen-Sepultuyren ghevonden werden: en nochtans en vindt men in alle Friesche Chronicken niet het minste woordt / dat dese Steenhoopen, geduerende de Heerschappye der Vriesen in dese Landen / aldaer...
nl.verhalenbank.44839
Dit mijn sustenu is hier uyt manifest: dat men in het Drentse Vrieslandt wel hondert outfrenckse Antiquiteten heeft/ van Sepultuyren der Reusen, van Leger-plaetsen der Swaben, van Begrafenissen der Romeynen […]
De vreemde Reusen-Sepultuyren, en dat Reusen-nest deser Landschap genaemt de Hunso, ouder zijn voor de Geboorte Christi , als der Romeynen...
nl.verhalenbank.44838
VREEMDE SPOKERIJ
Cruys Voorbergh vertelde mij het volgende:
Het gebeurde in de Haarlemmermeerstraat in Amsterdam. Een Engelse jongen en ik waren alleen thuis; we zaten in een kleine kamer vooraan de straat op de eerste verdieping. 's Avonds om een uur of tien zaten we te praten toen, onder het gesprek, mijn blik opeens werd getrokken naar iets op de gang;...
nl.verhalenbank.13357
SO: En zijn er ook huizen hier in Amsterdam, waarvan men zegt dat het spookt?
AB: Meestal hoor ik van die grote gebouwen, met die kerkklokken, die op de Dam staan.
SO: Daar spookt het?
AB: Op de Dam heb ik gehoord dat het daar spookt ja, dat heb ik ook gehoord.
SO: Bij het Paleis daar?
AB: Ja iemand die daar werkt, die zegt dat eh dat ze geloop en dat de...
nl.verhalenbank.45844
Voorts soo schijnt seer geloofwaerdigh/ dat dese Reusen de eerste Inwoonders deser Landen geweest zijn/ eer eenige menschen van onse ordinarische statuer haer hier te Lande ter neder-geset hebben. De Scribenten van de Noortsche Landen verhalen dit eendrachtelijck van hare Landen. Andere oock van Albion, dat is/ van Engelant en Schotlandt. De oudtste...
nl.verhalenbank.44747
