Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Tusken de grouwe beam en de hoeke fan 'e Krúswei yn 'e Harkema spoeke altyd in dikke houn, sa great as in keal.
nl.verhalenbank.19485
Yn 'e Harkema is in poel, dêr is in fanke yn fordronken mei read hier. 't Wie ien fan Jouke Elzinga. De wyks fan to foaren hienen se in stem út dy poel heard, dy't rôp: "Help! Help!"
nl.verhalenbank.19491
Der wienen tsjoensters, dy koenen fleane.
nl.verhalenbank.30956
Yn 'e buert fan Stroobos is 't us gebeurd, dat in ploechje folk yn 'e kroech siet. Doe stjûrde ien fan dy mannen in kaert fuort. Dat wie skoppenboer. Sy hienen kaertspile. Dy kaert joech er oer om 't hoekje fan 'e doar.
Doe kom der even letter in flesse drank oansweven. Hy sweefde boppe de tafel om. Deselde dy't de kaert fuortstjûrd hie mocht him net...
nl.verhalenbank.22956
Stammerige Harm fan Twizelerheide is ris in kear oer de Swâdde smiten woarn troch de duvel. Hy hie in wikseldaelder en sadwaende altyd wol jild om hannen. Hy handele yn fodden ensa.
nl.verhalenbank.22957
Mem en dy wennen yn 't oast fan Bûtenpost. Sy hienen wol gau us in hynder dea. Dat kom fan 'e tsjoenderij, seinen se.
Doe gongen se nei Wopke ta, dat wie de duvelbanner fan Kûkherne. Dy kom dêr by mem en dy.
Hy lei guod ûnder 'e drompel en preuvele der hwat by. Doe wie de tsjoenderij foarlopich oer.
Mar letter bigong it wer. De hynders stienen los yn 'e...
nl.verhalenbank.21279
As der bern bitsjoend wienen, gong men nei Wopke, de duvelbander ta. Dy joech altyd drank mei.
nl.verhalenbank.30957
Doe't ik nog jong wie roan ik us mei Diuwe Jelle en Durk - en Willem Mozes de Sânwei del yn 'e Harkema, dat nou de betonwei is, de Wytfeanster kant út. Doe hearden wy alle fjouwer klear dat se dêr oan 't houtendakspikerjen wienen. It timmere dêr hiel ûngelyk.
Mar dêr stie neat, gjin kerl, noait ien spier, fordomd.
Even letter stienen dêr de boufakhuzen.
nl.verhalenbank.19490
Wie der yn 'e Harkema ien stoarn, dan woarden de nuddels dêr't it hinnekleed mei naeid wie, mei yn 'e kiste dien.
As de naeister de tried ôfbiten hie, dêr't se 't hinnekleed mei naeide, dan foelen har alle tosken út.
nl.verhalenbank.19484
Myn pake - mem har heit - wie Albert Hattums v.d. Berg. Dy wie ôfgryslike sterk. Hy wie froeger polderjonge en leike faek. Dat is wurk dat der op oan komt.
Doe kom der ris in jong baeske by him, dy hie heard, dat pake sterk wie, en hy sei, hy woe wolris mei pake wrakselje hwant hij wie èk sterk.
Doe sei er: "Dan wol 'k mei in oanloopke."
Op dy manier woe...
nl.verhalenbank.38448
Us heit hat us in kear mei in pear skiep fan Harkema nei de Tille west. 't Wie joun. Hy hie de beide skiep achter him oan in tou. Underweis fleagen ynienen de beide skiep fan achteren by him op. Sy gongen him op 'e hakken stean.
Heit seach achter him. Doe stienen der twa wite dames foar him. 't Wie krekt of se yn 't fyfskaft klaeid wienen, sa rattele it.
nl.verhalenbank.19486
Oan diz kant Zoutkamp haw ik op in stedspleats by Jan Louwersma yn 't sied arbeide. Wy wienen mei ús fjouweren, ik en myn broer en twa neven. Der wie ek in Wolter Smits yn dy ploech, dy hie op fiskerskipkes fard. Hy hie fisker west.
Hy fortelde, op in kear hienen se 't net ophelle, doe siet dêr de séduvel yn. Der hienen 4 à 6 man op 'e schuit west....
nl.verhalenbank.30969
b Sterke Hearke wie ek plysje. Op in kear siet er achter twa minsken oan yn Droegeham, dy hienen hwat útheefd. Sy naeiden út en moesten om in hoeke hinne rinne. Binnentroch koe net, hwant in hiele grouwe peal siet har yn 'e wei.
Mar hwat Hearke to dwaen hie, dy luts dy grouwe peal der gau út en doe koed er binnentroch. Sà sterk wied er! Dit gebeurde by...
nl.verhalenbank.19479
Gerrit van der Kooi wenne to Burgumerheide, hy wie reiddekker. Hja hienen by har faek krânsen yn 'e kessens. Dêr krige Gerrit syn nocht fan. Hy sei: "As ik de tsjoenster treffe kin, dan sjit ik har hartstikke dea." Hy koe goed sjitte.
Op in kear wie der in fremde kat op it hûs. Gerrit krige it gewear en skeat mei hagel op dy kat.
Hy rekke him goed. Letter...
nl.verhalenbank.30955
Dy't mei de helm geboaren is, dy mat der nachts faek út. Dan mat er lykstaesjes sjen. Der wenne sa'n man ûnder Kollumersweach, dy ha 'k wol kend. Dat wie Knjillis Veenstra. Dy seach geregeld lykstaesjes yn 'e nacht. Hy moest der soms hiele einen foar rinne, hiel Kollumersweach troch. Woed er lizzen bliuwe, dat joech him neat, hy woarde út bêd licht.
Hy...
nl.verhalenbank.22969
It is us in kear op 'e Lange Wyk gebeurd, dat dêr ien oer de dyk smiten woarde. Dat wie in tige rûch man. Hy hie earst in skoft yn 'e kroech sitten en rare wurden brûkt. Dêr hied er de boel forsweard. Doe hat de duvel him opnom en oer 't wetter smiten.
nl.verhalenbank.22955
Der wie in dûmny, dy soe op birop preekje, ergens op in plak. Doe't se him by de tsjerke brochten, seach er, dat dat in hiel âld gammel gebou wie, dat mei peallen by elkoar hâlden woarde.
"Mat ik deryn preekje?" frege dûmny. Hy hie der net folle sin oan.
"Ja", seinen se.
Doe sei dûmny: "Harkje ris. Dêr stiet yn 'e skrift: - 's Heren goedheid kent geen...
nl.verhalenbank.21284
Der wie us ien dy sei tsjin dûmny: "De natuer giet boppe de leare, dûmny."
"Soa," sei dûmny, "tinkt jo dat. Nou, dan sil ik jo us hearre litte dat dat net altyd it gefal is.
Ik ha 't us meimakke, doe stie ik yn Peasens, mar ik bipreke Ljussens ek.
Sa moest ik op in kear nei Ljuessens ta to preekjen, doe wie 't wetter och sa heech. Der wie yn 'e omkriten...
nl.verhalenbank.21285
Myn frou wenne yn Twizelerheide. Sy moest omke sizze tsjin Stammerige Harm. Op in kear, doe kom se mei har suster en in stik of hwat kammeraedtskes fan 'e naeiforiening. 't Wie by jountiid. 't Wie midden yn 'e simmer. Doe woarde dêr mei snieballen smiten. Dy smiet ien oer de dyk hinne en sy kommen yn 't wetter del. Dat wie gjin goed spul. It wie de duvel,...
nl.verhalenbank.22954
Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema wie in frou stoarn. Dy hie in bierkleed omkrige yn 'e kiste, dat hie to lang west.
Doe koe dat minske de rêst net fine. En doe kom se elke joun by de famylje en dan rôp se: "To lang! To lang!"
Doe ha dy lju doomny ophelle en dy hat har oansprutsen. Doe sei se, har bierkleed wie to lang, dêr moest in stik ôf.
Doe is dêr in...
nl.verhalenbank.22968
