Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Onderstaand verhaal moet lang geleden gebeurd zijn in het dorpje Bakel. Er wordt van Bakel wel meer verteld, maar dit moet toch waar gebeurd zijn.
Het was een mooie zomermorgen. De dag was nauwelijks begonnen en de zon was nog maar half te zien. Maar ondanks de vroegte stonden toch alle mensen van het dorpje Bakel met grote ogen van verbazing en zonder...
nl.verhalenbank.49844
De mensen van Bakel woonden vroeger in open schoppen want ze kenden geen deuren. Toen ze eenmaal hun kerk gebouwd hadden, sloten ze de ingang af met ’n samenstel van planken, dat ze bijeen hadden gespijkerd. Ze hadden echter voor dat nieuwe ding geen naam en daarom ging er een deputatie naar “Bosch, waar ze de naam hadden, alles te weten, om te vragen,...
nl.verhalenbank.47565
Spottend zingt men de Bakelse metten waarbij ’n voorzanger vraagt: “zee de ge al oit in Bókel-Milles” e.d., men noemt verdere omgeving, “geweest” waarop in koor wordt geantwoord: “overal mer dur nog nie”.
nl.verhalenbank.47571
De omgeving van Bakel vertelt: Als het kerkkoor van Bakel een litanie moet zingen is het 1e antwoord : “ara pro nobis: maar volgende keren herhalen ze : “o , p , en tikkelkes” zoals afgekort in de muziekboeken staat aangegeven.
nl.verhalenbank.47570
De Bakelse kerk was na jarenlange arbeid eindelijk klaar gekomen.
Alleen moest er, ter wille van de grotere stevigheid, nog ’n grote, dikke dwarsbalk in. Een stevige eik werd uitgezocht en door de boeren tot kerkbalk gezaagd. Toen met vereende krachten naar de kerk, maar, eilaas, de ingang was veel te smal en hoe de boeren ook zwoegden, de balk was er...
nl.verhalenbank.47564
De raad van Bakel vergaderde ten huize van de burgemeester rond den open herd. Het was dik in de winter en daarom werd er flink klot gestookt. Onder de deliberaties kreeg de raad het te warm: ze begonnen te transpireren en riepen om “kouwe klot”. Niemand kon ze daaraan helpen. ’n Hond, die ook kort bij het vuur lag, kroop terug toen het wat al te warm...
nl.verhalenbank.47566
De boeren van Bakel hadden hun toren gebouwd, maar toen ie klaar was, vonden ze, dat hij eigenlijk niet recht stond en iets moest worden opgeschoven.
Ze kwamen allemaal bijeen om met vereende krachten de toren enkele meters te verduwen. Ze legden hun jassen op ’n hoopke aan de andere kant van de toren om goed te kunnen zien hoever ze zouden opschieten....
nl.verhalenbank.47563
St. Willebrord was op reis en trok te voet door het dorre Brabantse land. Het liep tegen de avond en nog was in geen velden of wegen ’n huis te zien. Hij raakte echter vermoeid en zei tegen z’n gezellen: “Hie baeulum pono”. Hier zet ik m’n stok neer: vandaar de naam Bakel.
nl.verhalenbank.47562
De boeren van Bókel han e kerkske gbouwd met ’n kolossale toren. Ze hadden geen centen genoeg om er ’n spits op te zetten. En zodoende was die toren van boven plat. En ziet, O.L.H. liet daar boven iets groeien, wat in Bakel zeer zeldzaam was nl. gras. Zuinig als ze waren, zetten de boeren ’n kalf op de toren om dat gras af te grazen. Op een zekere dag was...
nl.verhalenbank.47561
Lang geleden, nog voor de grote kerk van Bakel was gebouwd en ze zich daar met een kappeleke moest behelpen, was de Peel een grote, woeste, verlaten vlakte. Er woonden weinig mensen, en die er woonden waren arm en moesten hard werken om hun schamel stuk brood te verdienen.
Op een mooie meidag morgen stonde al de mensen van het eenvoudige dorpje met grote...
nl.verhalenbank.69731
Twee Milheezer-boeren gingen naar Gemert-markt, binnendoor over Greef en Ven onder Bakel. Ze kwamen voorbij het gedoetje van het ossenboertje Nelis, die daar woonde met z’n beeldschone dochter Mieke. Natuurlijk praatten ze met Miekes en beloofden ’n buugl mergtmoppen mee te brengen. Ze bezochten de mert, deden hun zaken, brachten nog ’n Hanne en ’n Mijn...
nl.verhalenbank.47569
Bakel moet vroeger veel groter zijn geweest en had aan de oostgrens nog ’n stuk peel, dat nu bij Venray hoort. Dat zijn ze op de volgende wijze kwijt geraakt: Na veel herrie, scheld- en vechtpartijen, kwam de landheer ter plaatse om recht te doen. Hij zou de raad van Venray de eed afnemen, want ’n meineed zouden ze, als Christenmensen wel niet durven...
nl.verhalenbank.47568
