Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
There are no Dutch Keywords that match this search
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Sjóslysið sem varð þegar verið var að flytja úr Ólafseyjum. Heimildarmaður veit ekki hver lagði þessi álög á né hvers vegna. Þetta var mikill mannsskaði.
SÁM 89/1880 EF
Sögn um Gullkistuna fyrir utan Kjalarnes og Gullkistumýri, klettur rétt utan við fjöruborðið. Gullkistufjara og Gullkistumýri. Þar á að hafa verið gull, veit ekkert um tildrög þess. Þar voru álög að enginn skyldi ná því, því þá myndi brenna Brautarholt. Sagt að menn hafi farið að reyna og sýnst allt í báli, en ekkert brann samt
SÁM 91/2453 EF
Álfhóll í túninu á Bjarteyjarsandi, hann er sleginn en á ekki að grafa í hann eða slétta hann; samtal um álögin á Litlasandi og heimildir um þau og spurt um álög á fleiri stöðum
SÁM 93/3672 EF
Sagnir af álagablettum. Laut var í Norðurvíkurtúninu sem að ekki mátti slá. Hún var einu sinni slegin og þá drapst reiðhestur bóndans. Hóll var í túninu í Þykkvabæ sem var rifinn niður og varð bóndinn mjög veikur eftir það.
SÁM 89/1973 EF
Lítið var um álagabletti. Spurt um furðufiska og skrímsli í Grjótárvatni. Þar í vatninu á að vera öfuguggi. Tveir menn sáu skrímsli í vatninu þegar þeir voru þar við heyvinnu. Heimildarmaður telur þetta hafa verið klakatorfu.
SÁM 89/1975 EF
Álagablettir: þúfur á Selá og álög á Selvatni, þar á ekkert að veiðast og voru álfkonur sem rifust sem lögðu á það; lýst hvar álagaþúfurnar eru og hvers vegna þær voru ekki slegnar; álagablettur í Hvammkoti, niður undir sjó; saga af bónda sem sló blettinn og dreymdi mann sem skammaði hann; daginn eftir var heyið horfið
SÁM 93/3757 EF
Að sögn heimildarmanns voru engir álagablettir á Ketilsstöðum en bænahús var á jörðinni þar sem hún bjó og kirkjugarðurinn var friðaður. Heimildarmaður man ekki eftir álagablettum. Síðasta manneskjan sem var grafin í heimareitinn kom úr Tyrkjaráninu.
SÁM 88/1525 EF
Galdur til að ná ástum stúlku: piltur einn risti galdrastaf á blýplötu og geymdi undir tungurótum, beið síðan eftir stúlkunni í bæjargöngum en stúlkan beindi galdrinum að tíkinni á bænum
SÁM 02/4009 EF
Segir frá uppruna og ætt föður síns, Ásgeirs Sigurðssonar. Hann var fæddur á Stafafelli í Lóni í Austur-Skaftafellssýslu. Segir frá Jóni Jónssyni, afa sínum, presti á Stafafelli og fræðimanni. Hann kom á fót skóla og sat á þingi. Segir frá föðurömmu sinni Ragnheiði Guðmundssdóttur f. 1891 og skólagöngu hennar (elsti kennari á landinu í kringum 1990).
SÁM 10/4219 STV
Herinn fór að byggja og hreyfði eitthvað við álagabrekkunni og byggingar fuku; hvalstöðin hefur svo verið lengur en tíu ár á Litlasandi; kona lagði á Litlasand; samtal um álögin
SÁM 93/3672 EF
Framhald um Sigurjón Ósland og Huldufólkstrú í Sléttuhlíð. Flói á milli Keldnakots og Keldna sleginn. Hleypur undir allar ærnar á Keldum; urðu allar ónýtar. Einnig tengt flóanum; vegalagning yfir flóann. Tryggvi missir helminginn af ánum sínum veturinn næsta. Hugleiðingar um álög.
SÁM 93/3490 EF
Nokkuð var um álagabletti sem að ekki mátti slá. Ekki mátti slá hvamm rétt hjá Á. Þegar heimildarmaður var yngri dreymdi hann að hann færi inn í klettana rétt hjá hvamminum og neytti þar matar og drykkjar hjá huldufólkinu sem þar bjó. Bóndi einn sló þennan blett og varð hann fyrir tjóni á skepnum.
SÁM 89/1750 EF
Vinnukona sem var hjá Þorsteini Mikaelssyni skáldi í Mjóanesi var að kenna dreng að stafa og segir: „Nefndu það nú! Og ekki er það ú!“ Þorsteinn gerði þá vísu (sjá Vísur).
Stöfunin
Otúel Vagnsson var fræg skytta á Vestfjörðum, talið var að hann hafi orðið fyrir einhverjum álögum; kærður fyrir fugladráp í Æðey; af skotfimi Otúels, þáði byssuna, laufann sinn, að launum af varðskipstjóra
SÁM 92/2624 EF
Sagnir úr Flóa. Stór hóll var við Loftsstaði og Grænshólar. Sumir töldu að huldufólk byggi þar. Einhverjir álagablettir voru til sem að ekki mátti slá. Hóll var í Gaulverjabæ sem að ekki mátti slá, ef það var gert drapst besta kýrin. Eitt sinn var það gert og þetta gekk eftir.
SÁM 89/1993 EF
Frásögn frá Vaðli á Barðaströnd. Fólkið þar fann að búið var að mjólka eina kúna og setti húsbóndinn hespu fyrir fjósið. Kona kom til húsmóðurinnar og sagði að illa hefði verið gert að loka fyrir sér fjósinu en hún gaf henni silkiklút fyrir mjólkina.
SÁM 90/2143 EF
Minnst aftur á álög á Hrútey. Beinteinn Vigfússon niðursetningur á Úlfljótsvatni var að slá í Hrútey og húsbóndinn bannaði honum að slá toppinn.
SÁM 89/1804 EF
Þorleifur föðurbróðir heimildarmanns sá margt og vissi. Heimildarmaður hefur ekki heyrt um álagabletti. Hún heyrði talaði um drauga. Þorleifur sá Hörglandsmóra á undan þeim sem hann fylgdi og sagði fyrir um gestakomur.
SÁM 86/827 EF
Rætt um álagabletti; sagt frá bænum Elliða í Staðarsveit, á honum voru álög svo kona mátti ekki búa þar lengur en ákveðinn tíma, annars myndi hún látast af barnsförum, þetta mun hafa gengið eftir í þrígang. Sagt frá ábúendum í Elliða.
SÁM 93/3823 EF
Álög á Tröllatjörn í Múlalandi. Tjörnin er falleg og nokkuð löng. Fyrir löngu síðan var mikil veiði þar, en svo fór gamall maður að veiða þar frá Geithellum og veiddi vel af silungi. Þá kom ófreskja upp úr tjörninni og sagði að það myndi aldrei veiðast meira í henni.
SÁM 85/235 EF
